در برخی مطب‌ها اوضاع به قدری وخیم است که حتی ویزیت‌های چندنفره در اتاق پزشکان صورت می‌گیرد چرا که پزشکان برای افزایش درآمد خود تعداد بیمارانی را که در طول روز ویزیت می‌کنند را بالا می‌برند.
به گزارش خبرگزاری فارس از اهواز، تا پاسی از شب چراغ مطب روشن است، مطب جای سوزن انداختن نیست، سرفه‌ها و عطسه‌های پیاپی برخی بیماران، بیماران دیگر را بیرون از مطب سرپا نگه داشته است.منشی آقای دکتر با لحن طلبکارانه نوبت‌ها را باصدای بلند می‌خواند، و آمدن مریض‌ها را طبق ساعت‌هایی که به آن‌ها اعلام کرده تفقد می‌کند، فلانی هستین؟

بیمار: بلهمنشی: بعدی شما هستید آماده باشید که ویزیت شوید! بیماری که سر موعد حاضر نشده نوبش به دیگری داده می‌شود اما زمانی که برای حضور بیمار در مطب به وی اعلام شده با انتظاری که تا ویزیت شدنش می‌کشد هیچ همخوانی ندارد.

بیماران یکی پس از دیگری با فاصله‌های کوتاه زمانی ویزیت می‌شوند و مطب را ترک می‌کنند و بعد از چند دقیقه‌ای با یک پاکت پُرتا پُر خرید دارو از داروخانه‌ی طرف قرارداد پزشک مورد نظر به مطب برمی‌گردند تا با تشخیص پزشک داروها را مصرف کنند.بر اساس استانداردهای ویزیتی که در مصوبه هیات وزیران آمده است، در بخش خصوصی، موسسات غیر دولتی و دولتی که وابسته به وزارت بهداشت نیستند، مدت زمان ویزیت یک پزشک عمومی ۱۵ دقیقه، پزشک متخصص ۲۰ دقیقه، پزشک فوق تخصص ۲۵ دقیقه و ویزیت روانپزشک ۳۰ دقیقه است و یک پزشک متخصص نباید بیش از بیست بیمار را در طول روز ببیند.اما واقعیت این است که مدت زمان ویزیت بیماران بین 3 تا 5 دقیقه بوده و شاید اعتراض به این موضوع به تقابل بیمار و پزشک و کاهش بیشترکیفیت درمان منجر شود. در برخی مطب‌ها نیز اوضاع به قدری وخیم است که حتی ویزیت‌های چندنفره در اتاق پزشکان صورت می‌گیرد چرا که پزشکان برای افزایش درآمد خود تعداد بیمارانی را که در طول روز ویزیت می‌کنند را بالا می‌برند.
بیمارستان‌های دولتی محلی برای بازاریابی پزشکان
در حالی که اگر بر تعداد بیماران ویزیت شده توسط هر پزشک، نظارت می‌شد ضمن ایجاد اشتغال برای پزشکان دیگر کیفیت درمان نیز بهتر می‌شد.بخش زیادی از بیماران مطب‌های خصوصی افرادی هستند که صبح‌ها به بیمارستان‌های دولتی مراجعه کرده و با تشخیص پزشکان در این بیمارستان‌ها بعد از ظهرها به مطلب‌های آن‌ها سرازیر می‌شوند، در واقع بیمارستان‌های دولتی محلی برای بازاریابی برخی از پزشکان شده است.یک بیمار تنفسی می‌گوید: از 20 سال گذشته ریه‌های من مشکل دارد، کار کردن در محیط آلوده کارگاهی همچنین آلودگی هوا در اهواز مزید بر علت شد و گاهی نفس کشیدن برایم سخت می‌شود، بارها به صورت اورژانسی به بیمارستان منتقل می‌شوم، همان پزشکی که در بیمارستان بنده را ویزیت می‌کند معتقد است: باید مطلبش بروم چرا که بیمارستان امکانات ندارد، ویزیت در مطلب یعنی هزینه‌های چند برابر اما تجویز همان همان دارو و همان روش درمان است.

خانم اعتمادی بیمار دیگری است که چند سالی است که دمل چرکی صورتش پایش را به مطب‌های پزشکان متخصص پوست باز کرده است.وی می‌گوید: پزشک متخصصی که مراجعه می‌کنم فقط با نگاه کردن به صورتم دارو تجویز کرده است، یعنی از من سوال نکرده رژیم غذایی من چه هست؟ یا به لحاظ روحی روانی در شرایطی هستم؟ و... که مرتب این دمل‌ها در صورتم نمایان می‌شوند، به پزشک جدیدی که مراجعه می‌کنم، آزمایش‌هایی که با تشخیص پزشک قبلی دادم را قبول نمی‌کند و مجبور می‌شوم همان آزمایش را با یک نمونه کمتر یا بیشتر دوباره تکرار کنم، برخی از پزشک‌ها معتقد هستند: داروهایم را فقط باید از فلان داروخانه تهیه کنم، به بیمارستان هم که مراجعه کنیم پزشک طوری دارو تجویز می‌کند که آدم مجبور می‌شود به مطب‌های خصوصی مراجعه کند.

بر اساس استانداردهای ویزیتی چنانچه یک پزشک عمومی در هر ساعت، بیش از چهار بیمار، پزشک متخصص سه ویزیت در ساعت و فوق تخصص کمی بیش از دو ویزیت در ساعت ویزیت کنند، قطعاً کوتاهی کردند و مبلغی که برای ویزیت دریافت کرده‌اند، گزافه بوده و جای پیگیری دارد.بنابراین نظام پزشکی در مظان اتهام قرار می‌گیرد چرا که وظیفه نظارت بر پزشکان به این نهاد واگذار شده و ویزیت های سریع السیر پزشکان، نتیجه نبود نظارت یا نظارت ناکافی آن است.