دکتر حسن روحانی رئیس جمهوری ایران روز دوشنبه در همایش رؤسای
نمایندگیهای جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور اظهارات مختلفی داشت. از
لزوم تعامل با دنیا تا خطوط قرمز مذاکرات و… .
اما آنچه باعث نگاشت این یادداشت شد یکی از عبارات بکار رفته در سخنان رییس
جمهور بود! وی درباره کسانی که از مذاکرات اظهار هراس و نگرانی می کنند
گفت: یک عده شعار میدهند ولی بزدل سیاسیاند؛ "هر وقت میخواهد مذاکره شود
یک عده میگویند داریم میلرزیم؛ خوب به جهنم، بروید یک جای گرم پیدا
کنید.”
این عبارت شاید اگر در یک شرایط عادی و بدون پیشینه ذهنی مخاطبان بکار رود
ایراد چندانی نداشته باشد و نهایتا بیانگر موضعی اعتراضی نسبت به رفتاری
خاص تلقی می شد؛ اما در شرایطی که ذهن بسیاری از مخاطبان و حامیان هنوز پر
است از عبارات و اصطلاحاتی که نه تنها تبعات جهانی برای ما داشت بلکه
ادبیات سیاسی کشور را نیز تنزل داد، باید حساسیت بیشتری در بکارگیری الفاظ
به خرج داد؛ افزون بر آن اینکه یکی از محورهای اصلی تبلیغات آقای روحانی در
دوره انتخابات ۹۲ نیز همین اعلام بیزاری از چنین ادبیاتی بود.
هرچند این عبارت آقای روحانی با عباراتی همچون آن… رو لولو برد و بروید
همانجا آب بریزید که دارد می سوزد و … قابل قیاس نیست اما باز هم باید
مواظب لحن خطاب با مخالفان بود؛ چرا که عده ای منتظرند با یک خطا یا شبه
خطا از رییس جمهور آن را علیه وی علم کنند؛ مثلا پیشاپیش می توان حدس زد که
این موضوع دیر یا زود در بخش خبری ۲۰ و سی منعکس گردد!
بهرحال شیخ دیپلمات مطمئنا لحن و ادبیات متناسب با جایگاه مهم ریاست جمهوری
را بخوبی می شناسد اما کمترین شباهت لحن وی با ادبیاتی که شخص ایشان هم از
آن ابراز ناخرسندی می نمود برای هیچکس از حامیان وی و دلسوزان اعتبار
جایگاه ریاست جمهوری ایران پذیرفته نیست.