پرداخت ضمن خدمت در آموزش و پرورش !

برنامه داشتن و اصولابرنامه ریزی در آموزش و پرورش رکن محسوب می شود و اگر این مهم نادیده انگاشته بشود نتیجه آن می شود که در پروسه ی زمانی کوتاه شاهد وفور بخشنامه هایی خواهیم بود هر کدام در تباین جدی با دیگری است.

ضمن خدمت عنوانی است که سابق بر این هدفش ارتقا سطح علمی و شغلی معلمان و دبیران را بر عهده داشت اما چند سالی است از هدف اصلی به دور افتاده و اخیرا شاهد ابداعات عجیب و غریبی در نزد برنامه ریزان این نهاد تاثیرگذار فرهنگی و آموزشی هستیم.
برای آنکه با عنوان انتخاب شده در این یادداشت بیشتر همراه بشوید ناچار مثالی می گویم: فر ض کنید شما معلم دوره ابتدایی هستید و قطعا همگام با این وظیفه ای که بر عهده دارید نیازمند به روزرسانی علمی می باشید. برای آنکه این امر رخ دهد می بایست از تکنولوژی های رسانه ای نظیر جدیدترین مقالات ؛ کتب ؛ فیلم و ابزارهای کمک درسی بهره ببرید که در شرایط حاضر نیازمند اینترنت و  رایانه می باشید . دسترسی به این موارد و مواد ؛ هزینه بر است در حالی که آموزش و پرورش به دلایل مالی نمی تواند این ابزارها را رایگان و یا با شرایط آسان در اختیارشما قرار بدهد. از سویی تهیه این اقلام بوسیله ی معلمان و دبیران نیز میسر نیست که دلیلش واضح است.
حال آموزش و پرورش برای آنکه این نقیصه را مرتفع نماید طی دستورالعملی تامین هزینه ی برگزاری کلاس های ضمن خدمت را بر عهده ی معلمان گذاشته و هر معلم موظف است برای آن که از کلاس های ضمن خدمت بهره ببرد هزینه ای پرداخت نماید! این در حالی است که آموزش و پرورش هیچ برنامه ای برای مجهز نمودن معلمان به ابزاری نظیر اینترنت و رایانه ندارد و بنابراین تنها می ماند برگزاری کلاس ها ی دانش افزایی.
از آن جا که طبق مصوبات و دستورالعمل ها ؛ شرط ارتقای علمی معلم در احکام کارگزینی و به تبع آن دریافت حقوقی بیشتر ؛ گذراندن ساعاتی مقرر در نظام ضمن خدمت ذکر شده ؛ معلمان ناچارند که برای محقق شده شرایط بهتر در احکام کارگزینی خود تن به پرداخت هزینه های برگزاری این کلاس ها و جدیدا مطالعه کتبی که از سوی مدیریت آموزش و پرورش می شود بدهند. کتبی که بعضا هیچ ارتباطی با شغل معلم ندارد و صرفا بهانه ای هستند برای دشت چند ساعت بیشتر از ضمن خدمت با همان رویه ای که ذکر شد. بنابراین چنین به نظر می رسد که معلمان درگیر نوعی مشغولیتی می باشند که هیچ تاثیری در رشد و شکوفایی دانش آموز ندارد.
ذکر این نکته ضروری است که در نظام آموزش و پرورش ؛ دانش آموز به عنوان جامعه هدف مورد بی مهری قرار گرفته تا جایی که در انتخاب معلم نمونه ؛ مولفه هایی بجز موفقیت در تدریس و تبحر در این بخش مورد ارزیابی و توجه قرار می گیرد و همه ساله گوی معلمانی در گردونه ی انتخاب معلم قرار می گیرد که فعالیت هایی غیر مرتبط با شغل معلمی دارند.
جا دارد که آموزش و پرورش دولت تدبیر و امید به اصل تخصص توام با تعهد توجه بیشتر نماید و تلاش کند که معلمان را در شغل و وظیفه ی خود ارزیابی نماید تا شاهد تحرک بیشتر و بروز خلاقیت و ابتکار موثرتر در این بخش از فرهیختگان جامعه باشیم.