امروزه جایگاه اصلی ورزش در مدارس به فراموشی سپرده شده است

منوچهر بیات اظهارکرد: در این میان زنگ ورزش همیشه برای دانش‌آموزان از اهمیت خاصی برخوردار بوده است، به گونه‌ای که اکثر دانش‌آموزان در ابتدای سال و به هنگام دریافت برنامه هفتگی ابتدا نگاهی به ساعت و زمان زنگ ورزش خود می‌کنند. مساله‌ای که متاسفانه چند سالی است رنگ و بوی قدیمی خود را ندارد و بیشتر از آن‌که به زنگ ورزش شباهت داشته باشد به زنگ تفریح شباهت دارد.

وی افزود: متاسفانه زنگ ورزش به انداختن یک توپ میان دو تیم تبدیل شده است و در این میان به آموزش‌ها توجه خاصی نمی‌شود، در حالی در گذشته بیشتر بازیکنان خوب و ممتاز از همین مدارس و آموزشگاه‌ها به فوتبال معرفی می‌شدند و سپس تیم‌های باشگاهی توسط این بازیکنان تقویت می‌شدند؛ اما امروزه ورزش جایگاه اصلی خود را در مدارس به دست فراموشی سپرده است.

این مدیر ورزشی عنوان کرد: جا دارد مسئولان کار سازندگی را از بچه‌های مدارس آغاز کنند و یادمان نرود که مدارس امروز از لحاظ محیط و فضا قادر نیستند تمام رشته‌ها و ورزش‌ها را حتی دنبال کنند و همین موضوع خود به خود باعث می‌شود در بعضی از رشته‌های ورزشی عقب بمانیم ولی حداقل می‌توان در بحث استعدادیابی موفق عمل کرد و استعدادها را برای کار بیشتر به اداره کل ورزش و جوانان و هیات‌های ورزشی استان معرفی کرد.

او در خصوص اینکه چرا فوتبال آموزشگاه‌های اهواز از رونق افتاده است؟ گفت: متاسفم که کسی تا به حال نگفته چرا فوتبال آموزشگاهی دیگر همچون گذشته رونق ندارد و بزرگان فوتبال خوزستان همیشه گفته‌اند در فینال‌های رقابت‌های فوتبال آموزشگاه‌های شهر اهواز (اواخر دهه ۵۰) بیش از ۳ هزار نفر شاهد هنرنمایی دانش‌آموزانی بودند که در هر تیم حداقل ۳ یا ۴ بازیکن ملی‌پوش و قهرمان آسیا حضور داشت. یک روز بعد از آن یا شاید قبل از آن، در یکی از ده‌ها زمین خاکی یک مسابقه فوتبال بین دو تیم مطرح محلات برگزار می‌شد که در بین ۲ تا ۳ هزار تماشاگر ده‌ها مربی باشگاهی اهواز در پی شکار جوانان گمنام اما مستعد بودند.

بیات در ادامه بیان کرد: امروز اما زمین ورزشی دبیرستان‌های شهر فقط به اندازه پارک خودروهای معلمان جا داشته دارد و زمین‌های خاکی هم تبدیل به آپارتمان‌ها و ساختمان‌های ادارات دولتی شده‌اند و برخی از مسائل مختلف از قبیل کمبود بودجه، کمبود فضای مناسب، نبود مربیان آموزش دیده ورزشی و حتی مسئولان دلسوز در عدم برگزاری زنگ‌های ورزش طبق آنچه باید باشد و نیست، دخیل هستند و همین مساله منجر می‌شود که در بعضی از رشته‌های ورزشی افت کنیم و نمی‌توان انتظار داشت که همه به باشگاه‌ها بروند زیرا نه همه کودکان و والدین شرایطش را دارند که ورزش را در باشگاه‌ها ادامه دهند و نه باشگاه‌ها می‌توانند نیاز همه را در بحث آموزش و به وسعت مدارس داشته باشند.