عضو هیات علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان با اشاره به اهمیت وجود نقشه راه جامع برای حداکثر عملکرد در تولید گندم گفت: مدیریت صحیح زراعی، مهمترین عامل تعیینکننده در موفقیت کشت گندم محسوب میشود و هنر کشاورز، بهکارگیری دقیق این راهکارها در مزرعه است.
علی اکبرآبادی با اشاره به عوامل مهم و مؤثر «بهزراعی و بهنژادی» در مدیریت تولید گندم، دستیابی به عملکرد بهینه در مزارع گندم را منوط به رعایت مدیریت صحیح در کنار استفاده از ارقام پربازده دانست.
وی افزود: ارقام گندم حاصل برنامه بهنژادی از نظر ژنتیکی دارای ظرفیت عملکردی بالایی هستند اما تحقق این ظرفیت در گرو اعمال مدیریت بهزراعی در زمانهای حیاتی و مراحل رشدی گیاه است.
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات خوزستان بیان کرد: ارقام متعددی از گندم برای اقلیمهای مختلف از جمله گرم و خشک، معتدل و سرد معرفی شدهاند که هر یک ظرفیت عملکرد و سازگاری خاصی دارند.
وی توضیح داد: کشاورزان با رعایت ۱۰ عامل مهم «بهزراعی و بهنژادی» میتوانند مزارع خود را به گونهای مدیریت کنند که با کاهش هزینههای تولید به حداکثر ظرفیت عملکرد دست یابند.
۱۰ عامل کلیدی برای مدیریت موفق مزرعه گندم
اکبرآبادی در تشریح عوامل کلیدی مدیریت موفق مزرعه گندم، بر یکپارچگی و تداخل این عوامل در موفقیت نهایی تأکید کرد و گفت: موفقیت در کشت گندم با انتخاب هوشمندانه رقم سازگار با شرایط اقلیمی منطقه آغاز میشود، این انتخاب باید با رعایت تناوب زراعی مناسب همراه باشد تا خاک بتواند حاصلخیزی خود را بازیابد.
وی اضافه کرد: پس از آن تهیه بستر بذر ایدهآل که دارای بافتی نرم، فشرده و عاری از کلوخ باشد شرط لازم برای جوانهزنی یکنواخت است همچنین بذرکاری دقیق در عمق و تراکم مناسب و رعایت تاریخ کشت بهینه نیز از دیگر ارکان حیاتی در مرحله رشدی گیاه هستند که سرنوشت عملکرد نهایی را تا حد زیادی تعیین میکنند.
اکبرآبادی مدیریت در طول فصل رشد را وابسته به سه رکن اصلی آبیاری، تغذیه و محافظت دانست و مدیریت بهینه آبیاری را به معنای تأمین آب در زمانهای حساس و بحرانی رشد گیاه مانند مرحله جوانه زنی، پنجهزنی، گلدهی و پر شدن دانه عنوان کرد.
وی گفت: تغذیه متعادل و علمی مستلزم انجام آزمون خاک و مصرف بهینه کودهای شیمیایی، آلی و زیستی برای تامین نیاز غذایی گیاه بدون آلودگی محیط زیست است و اجرای مدیریت تلفیقی برای کنترل علفهای هرز، آفات و بیماریها از طریق روشهای غیرشیمیایی (مکانیکی، زیستی) و در نهایت شیمیایی ضروری است تا خسارت به حداقل ممکن برسد.
این کارشناس خاطرنشان کرد: برداشت به موقع در مرحله رطوبت فیزیولوژیکی مناسب دانه، آخرین حلقه این زنجیره بهمپیوسته است که از اتلاف محصول جلوگیری و کیفیت نهایی را حفظ میکند غفلت از هر یک از این ۱۰ عامل حتی با وجود بهترین شرایط جوی میتواند پتانسیل واقعی عملکرد رقم کشت شده را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
وی تاکید کرد: این عوامل از ارکان اساسی مدیریت مزرعه گندم و سایر غلات به شمار میروند و رعایت به موقع و مناسب آنها در مراحل مختلف رشد گیاه، شرط ضروری برای دستیابی به عملکرد مطلوب است و در صورت غفلت از هر یک از این عوامل به طور قطع از درصد عملکرد بهینه کاسته خواهد شد.