نایب‌قهرمان المپیک لندن پس از سه ماه سکوتش را شکست و مهم‌ترین دلیل دوری‌اش از تمرین‌های وزنه‌برداری را نداشتن انگیزه و بی‌توجهی عنوان کرد.

نواب نصیرشلال درباره بازگشت خود به تمرین‌های وزنه‌برداری اظهار کرد: قبل از بازی‌های آسیایی نیز تصمیم داشتم که بعد از اینچئون به علت آسیب‌دیدگی متعدد و این که از لحاظ ذهنی آماده نبودم، مدتی استراحت کنم و این در برنامه‌ام وجود داشت اما نتیجه نگرفتن در بازی‌های آسیایی نیز قطعا بر این تصمیم تاثیر گذاشت. البته تصمیم برای کنار گذاشتن وزنه‌برداری کاملا جدی نیست. دوستان و مربیان قدیمی‌ام در باشگاه ملی‌حفاری مرتب اصرار می‌کنند به تمرین‌ها برگردم. فصل امتحانات که تمام شود به صورت جدی به این موضوع که به وزنه‌برداری برگردم یا خیر، فکر خواهم کرد.

نصیرشلال در پاسخ به این پرسش که آیا او هم مانند کیانوش رستمی به دلیل مسایل مادی و بی‌توجهی، انگیزه‌اش را از دست داده است؟ گفت: شرایط برای ما در حد یک قهرمان نیست، توجهات کم است، همه به فکر خودشان هستند. من که عمر و جوانی‌ام را در ورزش گذاشته‌ام از خانواده، تفریحات و درس گذشتم به عنوان فردی که مدال المپیک هم دارد، هیچ شرایط نرمالی ندارم. بنابراین با خود می‌گویم چرا دوباره باید همان مسیر را بروم، می‌توانم کار درست و حسابی پیدا کنم یا درس بخوانم تا حداقل آینده‌ام تامین شود.

وی ادامه داد: من تنها ورزشکاری هستم که در استان خوزستان مدال المپیک دارد اما در همین سه چهار ماهی که دور بودم کسی آمده سراغی از من بگیرد؟ به هر حال این شرایط آدم را ناراحت می‌کند.

این وزنه‌بردار خوزستانی درباره این‌که چرا زود به فکر جدا شدن از دنیای قهرمانی افتاده است؟ بیان کرد: نگران آینده‌ام هستم. برای من تمرین کردن و مدال گرفتن سخت نیست. من تمرین می‌کنم، مدال جهانی هم بگیرم اما وقتی می‌بینم هیچ تضمینی برای آینده‌ام نیست، چرا دوباره این مسیر را بروم در حالی که یک بار این مسیر را رفتم و مدال المپیک گرفتم. بنابراین می‌خواهم از طریق درس خواندن یا انجام کار اقتصادی، موفق شوم.

نصیرشلال با بیان این‌که مسیر را اشتباه رفته است، تصریح کرد: ورزشکار وقتی مدال گرفت دیگر به او می‌گویند خداحافظ، مگر این‌که وارد سیاست یا جاهای دیگر شود تا بتواند خودش را حفظ کند، در غیر این صورت هیچ چیز برایش فراهم نیست. من مسیر را اشتباه رفتم البته اصلا دوست ندارم این حرف را بزنم و ممکن است نوجوانان و جوانان گوش‌شان به حرف‌های ما باشد اما انجام ورزش در حد سلامتی خوب است و من نیز آن را انجام می‌دهم اما برای قهرمانی اشتباه است، چرا که حق و ناحق از لحاظ توجه و رسیدگی در آن وجود دارد. در نهایت وزنه‌بردار آسیب‌های متعدد دارد و بیماری‌هایی نظیر قند و چربی و فشار می‌گیرد، در این مشکلات نیز کسی با او نیست و در نهایت هم فراموش می‌شود.

وی در پاسخ به این پرسش که چرا بعد از بازی‌های آسیایی حاضر به صحبت نشد؟ عنوان کرد: شرایط روانی‌ام خوب نبود. فکر کردم ممکن است حرفی بزنم که بعدا پشیمان شوم. الان هم اگر بخواهم راجع به آن صحبت کنم توجیه کردن می‌شود. نمی‌خواهم تقصیر را گردن کسی بیندازم. مقصر اصلی خودم بودم و فکر می‌کنم آن روز، روز من نبود.

ملی‌پوش وزنه‌برداری با اشاره به علاقه‌اش به مربی‌گری گفت: درست است که فدراسیون مشکلات زیادی دارد اما سیستم از پایه مشکل دارد. شاید من به سمت کار دیگری در ورزش بروم. خودم علاقه دارم در رده‌های پایه مربی‌گری کنم اما ابتدا باید در مورد تمام این مسایل فکر کنم.