خوزنیوز / شیما غرابی : نامه سرگشاده و پُر از اسامی سرشناس استان اصفهان که برخی از آنها نه تنها چهره ملی بلکه از نام های بزرگ دو دهه اخیر بشمار می روند، حکایت از یک واقعیت آشکار اما تلخ دارد، آنها آب را به هر بهایی می خواهند و سرانجام هم می برند.

من به عنوان یک خوزستانی وقتی این همه سماجت اصفهانی ها را در انتقال آب از سرچشمه های کارون می بینم، با خودم می گویم آنها به طور حتم به این آب نیاز دارند. اما وقتی استدلال و نحوه طرح مسئله را مشاهده می کنم، احساسم این است که یک جای کار می لنگد.

موضوعی که نه مسولین استان خوزستان، نه وزرات نیرو و نه هم مسولین و نخبگان اصفهانی نمی خواهند به آن توجه کنند این است که اگر کسی درباره کارون حرفی دارد چرا این حرف را براساس مطالعه به روز و جدید این رودخانه نمی زند.

چرا وزرات نیرو تن به یک کار کارشناسی جدید از این رودخانه نمی دهد؟ چرا استانداری خوزستان که یک مشاور اختصاصی هم برای کارون دارد و ایشان اتفاقا رشته تحصیلی و تخصص اش هم همین است، درباره مطالعه به روز کارون یا برگزاری یک سمینار برای توجیه ضرورت این مطالعه، ساکت شده است؟ چرا هموطنان اصفهانی عزیزمان، آمار و ارقام های موجود در عریضه های شان را از وضعیت امروزی کارون اخذ نمی کنند و به ما نمی گویند که آمارهای آنها مربوط به دو و بلکه چند دهه پیشتر است؟

بگذارید با هم خودمانی باشیم! آنها آب را خواهند برد، این حقیقتی است که باید در آینده نزدیک با آن روبرو شویم. درمیان مسولین، نمایندگان و نخبگان خوزستان هیچ جریان نیرومندی که بتواند با تکیه بر حقایق رودخانه های استان، از این انتقال جلوگیری کند، دیده نمی شود. در سطح ملی و کشوری نیز همه سرگرم مشغله های خودشان هستند. مسئله ای که کسی با آن طرف نیست این است که اگر چنین طرحی اجرا شود، چوب حراج برآخرین منبع طبیعی ایران در تامین آب آشامیدنی مناطق مرکزی و جنوبی کشور در دهه های آینده، زده خواهد شد.