19کاپیتان قهرمان جام جهانی /عکس
به نظر شما در 13 ژوئیه 2014 (13 july) کدام بازیکن در ورزشگاه ماراکانا بیستمین کاپیتان تاریخ ساز و فاتح جام خواهد شد؟
جام جهانی 2014 از 23 خرداد در 12 شهر برزیل آغاز خواهد شد. در زیر
نگاهی خواهیم انداخت به 19 کاپیتانی که تاکنون موفق شده اند جام زرین
فوتبال را بالای سر ببرند.
خوزه ناساتزی(Jose NASAZZI)، اروگوئه- دوره اول، 1930: خیلی باید خوش شانسی باشی که به عنوان اولین نفر و نخستین بازیکن، دستت به اولین جام تاریخ برسد. آن هم جامی به بزرگی و با ارزشی جام جهانی فوتبال. اروگوئه ابر قدرت فوتبال دنیا در غیاب انگلستان، اولین جام ژول ریمه را به دست آورد. کاپیتان 29 ساله تیم ملی فوتبال اروگوئه، پس از برتری در دیدار فینال در روز 30 جولای 1930، اولین جام جهانی تاریخ را بالای سر برد تا بدین وسیله نامش را در حافظه تاریخ ماندگار کند. خوزه در 67 سالگی و در زادگاهش، مونته ویدئو از دنیا رفت، همان شهری که در آن جام را بالای سر برده بود! اما این افتخار سبب شده تا فوتبال زنده است، نام او نیز زنده باقی ماند.
جیانپیرو کومبی (Gianpiero Combi) ایتالیا- دومین دوره، 1934: کاپیتان آتزوری در خاک کشورش عنوان اولین دروازه‌بان-کاپیتان تاریخ را به دست آورد که جام جهانی را بالای سر برده است. کومبی 32 ساله که به جز پیراهن یوونتوس، پیراهن هیچ تیم باشگاهی دیگری را بر تن نکرد در دوره فوتبال های پر گل، با دریافت تنها 3 گل در 4 دیدار، از عناصر و ارکان اصلی قهرمانی تیمش در جام جهانی 1934 لقب گرفت. او در 54 سالگی درگذشت. از رکوردهای جالب توجه این دروازه‌بان ایتالیایی می توان به بسته نگه داشتن دروازه یووه به مدت 934 دقیقه اشاره کرد! رکوردی خارق العاده و قابل توجه.
جوزپه مه‌آتزا (Giuseppe Meazza) ایتالیا- سومین دوره، 1938: ایتالیا از عنوان قهرمانیش دفاع می کند و این را مدیون کاپیتان محبوب خود، مه آتزاست. او برخلاف دو کاپیتان برنده جام، یک عنصر هجومی بود و گل برتری بخش برابر برزیل مدعی را از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند. او که در تیم قهرمان ایتالیای دوره قبل نیز حضور داشت در 69 سالگی از دنیا رفت و اسطوره جاودان اینترمیلان به حساب می آید و نامش میزبان دیدارهای خانگی نراتزوری نیز هست.
ابدولیو وارلا (Obdulio Varela) اروگوئه- چهارمین دوره، 1950: بعد از وقفه ای طولانی و خاموش شدن آتش جنگ جهانی، اروگوئه با غلبه بر برزیل میزبان، در ورزشگاه ماراکانا و پیش چشم حدود 200 هزار نفر دومین قهرمانی اش در این رقابت ها را جشن گرفت، در حالی که میزبان با یک تساوی نیز صدرنشین گروه و قهرمان نیمه نهایی دوره ای رقابت ها می شد! هافبک 33 ساله گل حساس تساوی بخش برابر اسپانیا را به ثمر رساند تا امیدهای تیمش برای قهرمانی در اولین دیدار نیمه نهایی تبدیل به یاس نگردد. رئیس سیاه (لقب وارلا) سیزدهمین بازیکن قرن بیستم آمریکای جنوبی، 2 آگوست 1996 بدرود حیات گفت.
فریتز والتر (Fritz Walter)- آلمان- پنجمین دوره، 1954: فریتز والتر به همراه برادر کوچکترش اُتمار، اولین برندگان آلمانی جام جهانی فوتبال هستند. بازیکن متعصب کایزرسلاترن در دوره پنجم جام جهانی فوتبال 34 ساله بود و موفق به زدن 3 گل برای آلمان غربی نیز شد. کاپیتان اولین آلمان قهرمان جهان که 61 بار برای ژرمن ها به میدان رفته بود در سن 81 سالگی از دنیا رفت.
هیلدرالدو بلینی (Hilderaldo Bellini) برزیل- ششمین دوره، 1958: بلینی اولین برزیلی است که دستش به کاپ قهرمانی جام جهانی فوتبال خورده است! مدافعی با اصالت ایتالیایی در سه جام جهانی برای سلسائو به میدان رفت اما تنها در اولین حضورش بازوبند کاپیتانی را بر دست داشت. او همین دو ماه پیش چشم از جهان فروبست تا نتواند شاهد میزبانی کشورش در دوره بیستم باشد.
مائورو راموس (Mauro Ramos) برزیل- هفتمین دوره، 1962: کاپیتانی و هم دوره بودن با پله، گارینشا، واوا، آماریلدو و ماریو زاگالو همان قدر که می تواند بدترین اتفاق در به شهرت نرسیدن بازیکنی باشد، قطعاً می تواند باعث شهرت نیز شود! راموس همین گونه است. او در دو دوره قبلی در ترکیب برزیل بود اما به میدان نرفت تا اینکه در سال 62 همزمان با قرار گرفتن در ترکیب اصلی تیم، دومین جام قهرمانی برزیل را بالای سر برد. وی نیز در قید حیات نیست تا در جام جهانی پیش رو غیبت او نیز حس شود.
کارلوس آلبرتو تورس (Carlos Alberto Torres) برزیل- نهمین دوره، 1970: به گزارش isport جام ژول ریمه صاحب پیدا کرد، برزیل! کارلوس آلبرتوی 26 ساله آخرین کاپیتانی بود که کاپ 35 سانتی متری 8 ضلعی را بالای سر برد. او که برخلاف دو کاپیتان برزیلی برنده جام در قید حیات است همزمان با برگزاری جام جهانی در کشورش، تولد 70 سالگی اش را جشن خواهد گرفت. گل او در بازی فینال، برابر ایتالیا از به یاد ماندنی ترین لحظات تاریخ جام های جهانی است.
فرانس بکن بائر (Franz Beckenbauer) آلمان- دهمین دوره، 1974: گفتن از او بی فایده است وقتی همه به خوبی قیصر فوتبال آلمان را می شناسند. البته فرانک تا پیش از جام جهانی 1974 جز در کشورش چهره ای شناخته شده نبود و این میزان از شهرت را مدیون قهرمانی در جهان است. رهبری و لیدری بی نظیر او، هوش بالا، کاریزمای خاص و شخصیت قهرمانی اش سبب شد تا هلند افسانه ای با کرویف و نیسکنز و بقیه، قهرمانی را به قیصر و ژرمن ها واگذار کند. اولین بازیکنی که جام زرین جدید را لمس کرد اکنون 68 ساله است.
دانیل آلبرتو پاسارلا (Daniel Passarella) آرژانتین- یازدهمین دوره، 1978: پس از 48 سال آلبی‌سلسته بار دیگر فینالیست شد تا پاسارلا جوان ترین کاپیتان فاتح جام جهانی لقب گیرد. سوئیپر استثنائی دنیای فوتبال، کلاس کاری بسیار بالاتری از هم دوره ای های خود داشت. او همچنین نقش بسزایی در اولین قهرمانی کشورش آن هم در خانه ایفا کرد. اسطوره ریورپلاته سابقه نشستن روی نیمکت تیم ملی فوتبال کشورش را نیز داراست و در حال حاضر 60 ساله است.
دینو زوف (Dino Zoff) ایتالیا- دوازدهمین دوره، 1982: دومین دروازبان-کاپیتانی که قهرمانی جهان را تجربه کرد نیز یک ایتالیایی است. دینو زوف پس از هموطنش، کامبی، دومین گلری است که به این افتخار نائل آمده است. او که 112 بازی ملی انجام داده در فینال سال 82 با 40 سال سن، عنوان مسن ترین کاپیتان قهرمان جهان را نیز دارد. زوف و یاران در حالی سومین قهرمانی آتزوری را کسب کردند که ایتالیا با سه تساوی، شروع ناامید کننده و صعودی سخت از گروه اول رقابت ها داشت. وی هم اکنون 72 سال دارد.
دیگو آرماندو مارادونا (Diego Maradona) آرژانتین- سیزدهمین دوره، 1986: جام 1986، هیچ کاپیتانی را جز مارادونا برنمی تافت تا جام را از آن خود کند. توضیح دادن درباره او و عملکردش وقت تلف کردن است، چرا که حتی بچه های امروز هم او را به خوبی می شناسند! او که با 5 گل زده دومین گلزن برتر جام نیز بود با 26 سال سن به عنوان بهترین بازیکن مسابقات نیز انتخاب شد. دیه گو هم اکنون 53 ساله است و آرژانتینی ها از اینکه در برزیل او روی نیمکت کشورشان نیست، ناراحت نیستند!
لوتار ماتئوس (Lothar Matthäus) آلمان- چهاردهمین دوره، 1990: عکس او با جام چهاردهم یکی از معروف ترین عکس های دنیای فوتبال است. پرسابقه ترین بازیکن ادوار جام جهانی با 5 حضور، در خاک ایتالیا فوق العاده کار کرد و با 4 گل زده سومین قهرمانی آلمان ها را ممکن کرد. لوتار با 150 بازی ملی بیشترین بازی ملی را در بین ژرمن ها دارد. او که 53 ساله است در جام جهانی 90 با 29 سال سن در بیشتر پست ها به میدان رفت و در هر نقطه ای که به بازی گرفته شده کیفیت بالای خود را بروز داد.
دونگا (Dunga) برزیل- پانزدهمین دوره، 1994: 24 سال پس از فتح آخرین ژول ریمه، اولین بار کاپ جدید جام جهانی را او برای برزیل بالای سر برد. دونگا 31 ساله بود که به این افتخار دست یافت. بازیکنی که برخلاف قریب به اتفاق برزیلی ها، اصلاً تکنیکی نبود و مغز متفکر تیم کارلوس آلبرتو پریرا در آمریکا به حساب می آمد. دونگا پنالتی آخر تیمش را در بازی فینال به ثمر رساند اما پنالتی فضایی باجو موجب شد تا سکانس پایانی آن فینال، اشک های تافارل باشد. او خود در جام جهانی گذشته سکان هدایت تیم ملی فوتبال کشورش را بر عهده داشت اما به توفیقی دست نیافت. سبک محتاطانه و کسل کننده بازی برزیل او بعلاوه لباس های طراحی شده به وسیله دخترش در آفریقای جنوبی انتقادات بسیاری را متوجه دونگایی کرد که در حال حاضر با 50 سال، بدون تیم و بیکار است.
دیدیه دشام(Didier Deschamps) فرانسه- شانزدهمین دوره، 1998: عضو باشگاه یوونتوس و سی ساله بود که در خاک کشورش بر جام قهرمانی بوسه زد. کاپیتانی او در تیم چند ملیتی امه ژاکه از آن جهت حائز اهمیت و ستایش است که درگیری ها و اختلافات شایع در بین خروس ها، در این جام جهانی به هیچ عنوان دیده نشد و این صلابت کاپیتانی دشان را نشان می دهد. دشان 45 ساله در برزیل نیز حاضر خواهد بود و این بار به عنوان سرمربی تیم ملی کشورش.
کافو (Cafu) برزیل- هفدهمین دوره، 2002: مدافع راست خستگی ناپذیر برزیل، پنجمین و آخرین کاپیتان برزیلی است که جام 175/6 کیلویی را بالا سر برده است. او در تنها میزبانی مشترک جام های جهانی 32 ساله بود و بازی ها قابل قبولی ارائه نمود. کافوی43 ساله در مراسم قرعه کشی جام جهانی 2014 برزیل حضور داشت.
فابیو کاناوارو (Fabio Cannavaro) ایتالیا- هجدهمین دوره، 2006: به گزارش isport، شاید او معروف ترین توپ جمع کنی باشد که تا بحال دنیای فوتبال به خود دیده چرا که 16 سال پس از دیدار نیمه نهایی جام جهانی 90، از کنار زمین به داخل زمین آمد و با 33 سال سن، برای چهارمین بار برای ایتالیایی ها بر جام قهرمانی بوسه زد. مدافع میانی و نفوذ ناپذیر آتزوری یکی از بهترین های پست خود در طول تاریخ است و هم اکنون 40 ساله است. وی با 136 بازی ملی، بیشترین تعداد بازی های ملی را برای کشور چکمه انجام داده است.
ایکر کاسیاس (Iker Casillas) اسپانیا- نوزدهمین دوره، 2010: اشک های او پس از بالا بردن جام قهرمانی هنوز آخرین تصاویری است که از بردن جام توسط لاروخا در ذهن داریم. ایکر مقدس در جام جهانی گذشته 29 ساله بود و به واسطه حضور در جام جهانی پیش رو تنها کاپیتان قهرمان جهان است که این فرصت را دارد که با تکرار عنوانی قهرمانی توسط اسپانیا، دو بار، آن هم به صورت پیاپی به عنوان کاپیتان، جام را بالای سر ببرد. کاسیاس در جام جهانی 2010 در هفت دیدار تنها 2 گل دریافت کرد تا با عملکرد فوق العاده اش اولین قهرمانی ماتادورها را رقم بزند.
به نظر شما کاپیتان کدام تیم، جام بیستم را بالای سر خواهد برد؟
خوزه ناساتزی(Jose NASAZZI)، اروگوئه- دوره اول، 1930: خیلی باید خوش شانسی باشی که به عنوان اولین نفر و نخستین بازیکن، دستت به اولین جام تاریخ برسد. آن هم جامی به بزرگی و با ارزشی جام جهانی فوتبال. اروگوئه ابر قدرت فوتبال دنیا در غیاب انگلستان، اولین جام ژول ریمه را به دست آورد. کاپیتان 29 ساله تیم ملی فوتبال اروگوئه، پس از برتری در دیدار فینال در روز 30 جولای 1930، اولین جام جهانی تاریخ را بالای سر برد تا بدین وسیله نامش را در حافظه تاریخ ماندگار کند. خوزه در 67 سالگی و در زادگاهش، مونته ویدئو از دنیا رفت، همان شهری که در آن جام را بالای سر برده بود! اما این افتخار سبب شده تا فوتبال زنده است، نام او نیز زنده باقی ماند.
جیانپیرو کومبی (Gianpiero Combi) ایتالیا- دومین دوره، 1934: کاپیتان آتزوری در خاک کشورش عنوان اولین دروازه‌بان-کاپیتان تاریخ را به دست آورد که جام جهانی را بالای سر برده است. کومبی 32 ساله که به جز پیراهن یوونتوس، پیراهن هیچ تیم باشگاهی دیگری را بر تن نکرد در دوره فوتبال های پر گل، با دریافت تنها 3 گل در 4 دیدار، از عناصر و ارکان اصلی قهرمانی تیمش در جام جهانی 1934 لقب گرفت. او در 54 سالگی درگذشت. از رکوردهای جالب توجه این دروازه‌بان ایتالیایی می توان به بسته نگه داشتن دروازه یووه به مدت 934 دقیقه اشاره کرد! رکوردی خارق العاده و قابل توجه.
جوزپه مه‌آتزا (Giuseppe Meazza) ایتالیا- سومین دوره، 1938: ایتالیا از عنوان قهرمانیش دفاع می کند و این را مدیون کاپیتان محبوب خود، مه آتزاست. او برخلاف دو کاپیتان برنده جام، یک عنصر هجومی بود و گل برتری بخش برابر برزیل مدعی را از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند. او که در تیم قهرمان ایتالیای دوره قبل نیز حضور داشت در 69 سالگی از دنیا رفت و اسطوره جاودان اینترمیلان به حساب می آید و نامش میزبان دیدارهای خانگی نراتزوری نیز هست.
ابدولیو وارلا (Obdulio Varela) اروگوئه- چهارمین دوره، 1950: بعد از وقفه ای طولانی و خاموش شدن آتش جنگ جهانی، اروگوئه با غلبه بر برزیل میزبان، در ورزشگاه ماراکانا و پیش چشم حدود 200 هزار نفر دومین قهرمانی اش در این رقابت ها را جشن گرفت، در حالی که میزبان با یک تساوی نیز صدرنشین گروه و قهرمان نیمه نهایی دوره ای رقابت ها می شد! هافبک 33 ساله گل حساس تساوی بخش برابر اسپانیا را به ثمر رساند تا امیدهای تیمش برای قهرمانی در اولین دیدار نیمه نهایی تبدیل به یاس نگردد. رئیس سیاه (لقب وارلا) سیزدهمین بازیکن قرن بیستم آمریکای جنوبی، 2 آگوست 1996 بدرود حیات گفت.
فریتز والتر (Fritz Walter)- آلمان- پنجمین دوره، 1954: فریتز والتر به همراه برادر کوچکترش اُتمار، اولین برندگان آلمانی جام جهانی فوتبال هستند. بازیکن متعصب کایزرسلاترن در دوره پنجم جام جهانی فوتبال 34 ساله بود و موفق به زدن 3 گل برای آلمان غربی نیز شد. کاپیتان اولین آلمان قهرمان جهان که 61 بار برای ژرمن ها به میدان رفته بود در سن 81 سالگی از دنیا رفت.
هیلدرالدو بلینی (Hilderaldo Bellini) برزیل- ششمین دوره، 1958: بلینی اولین برزیلی است که دستش به کاپ قهرمانی جام جهانی فوتبال خورده است! مدافعی با اصالت ایتالیایی در سه جام جهانی برای سلسائو به میدان رفت اما تنها در اولین حضورش بازوبند کاپیتانی را بر دست داشت. او همین دو ماه پیش چشم از جهان فروبست تا نتواند شاهد میزبانی کشورش در دوره بیستم باشد.
مائورو راموس (Mauro Ramos) برزیل- هفتمین دوره، 1962: کاپیتانی و هم دوره بودن با پله، گارینشا، واوا، آماریلدو و ماریو زاگالو همان قدر که می تواند بدترین اتفاق در به شهرت نرسیدن بازیکنی باشد، قطعاً می تواند باعث شهرت نیز شود! راموس همین گونه است. او در دو دوره قبلی در ترکیب برزیل بود اما به میدان نرفت تا اینکه در سال 62 همزمان با قرار گرفتن در ترکیب اصلی تیم، دومین جام قهرمانی برزیل را بالای سر برد. وی نیز در قید حیات نیست تا در جام جهانی پیش رو غیبت او نیز حس شود.
**بلینی(چپ) و مائورو راموس (راست) دو بازیکن
منحصر به فرد برزیلی هستند که دوبار پیاپی یعنی در سالهای 1958 و 1962
قهرمان جام جهانی شده اند که سرنوشتی مشابه دارند؛ بلینی درحالی درسال 1958
به عنوان کاپیتان کاپ قهرمانی را روی سر برد که مائورو راموس یک دقیقه هم
بازی نکرد و کل بازی ها را روی نیمکت نشست، اما در جام جهانی بعدی سرنوشت
دو بازیکن کاملا برعکس شد و این راموس بود که کاپ را به عنوان کاپیتان روی
سر برد و بلینی یک دقیقه هم فرصت حضور پیدا نکرد!
بابی مور (Bobby Moore) انگلیس- هشتمین دوره، 1966:
انگلیس در دور گروهی این بازی ها هیچ گلی دریافت نکرد تا نقش بهترین مدافع
تاریخ این تیم و همچنین ستاره سرشناس انگلستان، رویای پادشاهی فوتبال دنیا
را در کشور مدعی ابداع کننده فوتبال به حقیقت مبدل کند و با بالای سر بردن
جام قهرمانی اولین و تنها قهرمانی سه شیرها را تاکنون رقم زند. مور که 108
بازی ملی در کارنامه دارد اسطوره بی بدیل و شماره 6 همیشگی وستهام محسوب
می شود و البته در بین بازیکنان انگلیسی از نام آورترین آنها. در نهایت
سرطان در 52 سالگی او را از پای درآورد.کارلوس آلبرتو تورس (Carlos Alberto Torres) برزیل- نهمین دوره، 1970: به گزارش isport جام ژول ریمه صاحب پیدا کرد، برزیل! کارلوس آلبرتوی 26 ساله آخرین کاپیتانی بود که کاپ 35 سانتی متری 8 ضلعی را بالای سر برد. او که برخلاف دو کاپیتان برزیلی برنده جام در قید حیات است همزمان با برگزاری جام جهانی در کشورش، تولد 70 سالگی اش را جشن خواهد گرفت. گل او در بازی فینال، برابر ایتالیا از به یاد ماندنی ترین لحظات تاریخ جام های جهانی است.
فرانس بکن بائر (Franz Beckenbauer) آلمان- دهمین دوره، 1974: گفتن از او بی فایده است وقتی همه به خوبی قیصر فوتبال آلمان را می شناسند. البته فرانک تا پیش از جام جهانی 1974 جز در کشورش چهره ای شناخته شده نبود و این میزان از شهرت را مدیون قهرمانی در جهان است. رهبری و لیدری بی نظیر او، هوش بالا، کاریزمای خاص و شخصیت قهرمانی اش سبب شد تا هلند افسانه ای با کرویف و نیسکنز و بقیه، قهرمانی را به قیصر و ژرمن ها واگذار کند. اولین بازیکنی که جام زرین جدید را لمس کرد اکنون 68 ساله است.
دانیل آلبرتو پاسارلا (Daniel Passarella) آرژانتین- یازدهمین دوره، 1978: پس از 48 سال آلبی‌سلسته بار دیگر فینالیست شد تا پاسارلا جوان ترین کاپیتان فاتح جام جهانی لقب گیرد. سوئیپر استثنائی دنیای فوتبال، کلاس کاری بسیار بالاتری از هم دوره ای های خود داشت. او همچنین نقش بسزایی در اولین قهرمانی کشورش آن هم در خانه ایفا کرد. اسطوره ریورپلاته سابقه نشستن روی نیمکت تیم ملی فوتبال کشورش را نیز داراست و در حال حاضر 60 ساله است.
دینو زوف (Dino Zoff) ایتالیا- دوازدهمین دوره، 1982: دومین دروازبان-کاپیتانی که قهرمانی جهان را تجربه کرد نیز یک ایتالیایی است. دینو زوف پس از هموطنش، کامبی، دومین گلری است که به این افتخار نائل آمده است. او که 112 بازی ملی انجام داده در فینال سال 82 با 40 سال سن، عنوان مسن ترین کاپیتان قهرمان جهان را نیز دارد. زوف و یاران در حالی سومین قهرمانی آتزوری را کسب کردند که ایتالیا با سه تساوی، شروع ناامید کننده و صعودی سخت از گروه اول رقابت ها داشت. وی هم اکنون 72 سال دارد.
دیگو آرماندو مارادونا (Diego Maradona) آرژانتین- سیزدهمین دوره، 1986: جام 1986، هیچ کاپیتانی را جز مارادونا برنمی تافت تا جام را از آن خود کند. توضیح دادن درباره او و عملکردش وقت تلف کردن است، چرا که حتی بچه های امروز هم او را به خوبی می شناسند! او که با 5 گل زده دومین گلزن برتر جام نیز بود با 26 سال سن به عنوان بهترین بازیکن مسابقات نیز انتخاب شد. دیه گو هم اکنون 53 ساله است و آرژانتینی ها از اینکه در برزیل او روی نیمکت کشورشان نیست، ناراحت نیستند!
لوتار ماتئوس (Lothar Matthäus) آلمان- چهاردهمین دوره، 1990: عکس او با جام چهاردهم یکی از معروف ترین عکس های دنیای فوتبال است. پرسابقه ترین بازیکن ادوار جام جهانی با 5 حضور، در خاک ایتالیا فوق العاده کار کرد و با 4 گل زده سومین قهرمانی آلمان ها را ممکن کرد. لوتار با 150 بازی ملی بیشترین بازی ملی را در بین ژرمن ها دارد. او که 53 ساله است در جام جهانی 90 با 29 سال سن در بیشتر پست ها به میدان رفت و در هر نقطه ای که به بازی گرفته شده کیفیت بالای خود را بروز داد.
دونگا (Dunga) برزیل- پانزدهمین دوره، 1994: 24 سال پس از فتح آخرین ژول ریمه، اولین بار کاپ جدید جام جهانی را او برای برزیل بالای سر برد. دونگا 31 ساله بود که به این افتخار دست یافت. بازیکنی که برخلاف قریب به اتفاق برزیلی ها، اصلاً تکنیکی نبود و مغز متفکر تیم کارلوس آلبرتو پریرا در آمریکا به حساب می آمد. دونگا پنالتی آخر تیمش را در بازی فینال به ثمر رساند اما پنالتی فضایی باجو موجب شد تا سکانس پایانی آن فینال، اشک های تافارل باشد. او خود در جام جهانی گذشته سکان هدایت تیم ملی فوتبال کشورش را بر عهده داشت اما به توفیقی دست نیافت. سبک محتاطانه و کسل کننده بازی برزیل او بعلاوه لباس های طراحی شده به وسیله دخترش در آفریقای جنوبی انتقادات بسیاری را متوجه دونگایی کرد که در حال حاضر با 50 سال، بدون تیم و بیکار است.
دیدیه دشام(Didier Deschamps) فرانسه- شانزدهمین دوره، 1998: عضو باشگاه یوونتوس و سی ساله بود که در خاک کشورش بر جام قهرمانی بوسه زد. کاپیتانی او در تیم چند ملیتی امه ژاکه از آن جهت حائز اهمیت و ستایش است که درگیری ها و اختلافات شایع در بین خروس ها، در این جام جهانی به هیچ عنوان دیده نشد و این صلابت کاپیتانی دشان را نشان می دهد. دشان 45 ساله در برزیل نیز حاضر خواهد بود و این بار به عنوان سرمربی تیم ملی کشورش.
کافو (Cafu) برزیل- هفدهمین دوره، 2002: مدافع راست خستگی ناپذیر برزیل، پنجمین و آخرین کاپیتان برزیلی است که جام 175/6 کیلویی را بالا سر برده است. او در تنها میزبانی مشترک جام های جهانی 32 ساله بود و بازی ها قابل قبولی ارائه نمود. کافوی43 ساله در مراسم قرعه کشی جام جهانی 2014 برزیل حضور داشت.
فابیو کاناوارو (Fabio Cannavaro) ایتالیا- هجدهمین دوره، 2006: به گزارش isport، شاید او معروف ترین توپ جمع کنی باشد که تا بحال دنیای فوتبال به خود دیده چرا که 16 سال پس از دیدار نیمه نهایی جام جهانی 90، از کنار زمین به داخل زمین آمد و با 33 سال سن، برای چهارمین بار برای ایتالیایی ها بر جام قهرمانی بوسه زد. مدافع میانی و نفوذ ناپذیر آتزوری یکی از بهترین های پست خود در طول تاریخ است و هم اکنون 40 ساله است. وی با 136 بازی ملی، بیشترین تعداد بازی های ملی را برای کشور چکمه انجام داده است.
ایکر کاسیاس (Iker Casillas) اسپانیا- نوزدهمین دوره، 2010: اشک های او پس از بالا بردن جام قهرمانی هنوز آخرین تصاویری است که از بردن جام توسط لاروخا در ذهن داریم. ایکر مقدس در جام جهانی گذشته 29 ساله بود و به واسطه حضور در جام جهانی پیش رو تنها کاپیتان قهرمان جهان است که این فرصت را دارد که با تکرار عنوانی قهرمانی توسط اسپانیا، دو بار، آن هم به صورت پیاپی به عنوان کاپیتان، جام را بالای سر ببرد. کاسیاس در جام جهانی 2010 در هفت دیدار تنها 2 گل دریافت کرد تا با عملکرد فوق العاده اش اولین قهرمانی ماتادورها را رقم بزند.
ایمیل مستقیم: info@khouznews.ir
پیامک: 5000205020
ایران 
آخرین اخبار
