رونمایی کتاب این کُنار‌ها شاهدند در اندیمشک
کتاب «این کُنار‌ها شاهدند» تلاش کرده است تا حلقه مفقوده‌ای از زنجیره خاطرات مورد غفلت دفاع مقدس را به قلم دربیاورد.
جهانبخش قلاوند، نماینده مردم اندیمشک در مجلس شورای اسلامی در این مراسم بر ساخت المان‌هایی از دوران دفاع مقدس در سطح شهر تأکید کرد و گفت: از مؤسسه گرانقدر و ساعی شهید زیوداری و مؤسسات فرهنگی که در راستای حفظ آثار دفاع مقدس تلاش می‌کنند از جمله مؤسسه غدیر تشکر می‌کنم. امروز برای بزرگداشت ایثار و مجاهدت و دفاع مقدس مردم اندیمشک، اثر بزرگی را رونمایی کردیم که مطمئنا در حفظ مبارزات، مجاهدت‌ها و تلاش‌های مردم اندیمشک و تاریخ دفاع مقدس، اثر خوبی خواهد بود.
نماینده مردم اندیمشک بر ضرورت ثبت خاطرات مادران شهدا و رزمندگان تأکید کرد و گفت: ما در این باره کم گذاشتیم. تک تک این مادارن و رزمندگان حرف‌های بسیاری برای گفتن دارند که باید ثبت شود. اینها در معرض فراموشی است. اینها تاریخ سرزمین ما است. باید به طور جد در این زمینه سرمایه گذاری کنیم. باید کار بیشتری کنیم. حداقل دو سه فیلم باید تهیه می‌شد. تلاش ما این است که از هنرمندان حمایت کنیم.
قلاوند گفت: اعتبارات در این زمینه، مانند گذشته در اختیار ما نیست، اما حداقل المان‌های دفاع مقدس را دریابیم. بیمارستان شهید کلانتری در جنوب غرب یکی از مهم‌ترین محل‌های حمل شهدا و مجروجین بود. در همین معراج شهدا، هزاران شهید انتقال داده شدند. در پادگان دوکوهه ۱۵ مقر، محل آموزش و آمادگی رزمی رزمندگان ما بودند. جای جای اندیمشک و گوشه به گوشه آن، از آثار دفاع مقدس است.
نماینده مردم اندیمشک در مجلس شورای اسلامی گفت: اندیمشگ گذرگاه است، نقطه اوج ترافیکی استان است. نیاز است. ما هم پیگیر هستیم. برای ثبت ملی روز ۴ آذر به عنوان روز مقاومت مردم اندیمشک، خدمت آقای خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی کشور رسیدیم تا این مناسبت در تقویم ملی ثبت شود.
در ادامه این برنامه فاطمه بهمنی‌نیا، نویسنده و احمد رضوانی‌نژاد محقق کتاب «این کُنار‌ها شاهدند» درباره دلیل نامگذاری کتاب به این عنوان و فرآیند تألیف آن توضیحاتی ارائه دادند.
بهمنی نیا با اشاره به نامگذاری کتاب گفت: کُنار‌های میدان راه آهن، گواه مظلومیت مردم اندیمشک در بمباران چهارم آذر سال ۶۵ هستند. این درخت‌ها تا چند روز میزبان قطعات پیکر‌های مطهر شهدا بودند و به گفته مسئول معراج شهدا در آن روز هیچ پیکری سالم باقی نمانده بود. متأسفانه ما در حال از دست دادن نسل گرانبهایی از راویان دفاع مقدس هستیم. باید خاطرات آنها را حفظ کنیم تا در تاریخ گم نشوند و فرزندان ما آگاهی کافی از گذشته شهر و مردم خود داشته باشند. در طول نگارش کتاب، متاسفانه هفت نفر از راویان کتاب را از دست دادیم.
وی گفت: چهار آذر سال ۶۵ یک اتفاق مغفول در تاریخ دفاع مقدس اندیمشک است که خیلی نسبت به آن کم لطفی شده است، گاهی به صورت محدود به مناسبت چهار آذر مراسمی برگزار می‌شود، اما باید بدانیم بمباران چهار آذر، بعد از جنگ جهانی دوم طولانی‌ترین بمباران بوده است. مسئله دیگر ابهام در تعداد شهدا و مجروحان این واقعه است. تلاش ما در این کتاب این بود که آنچه اتفاق افتاده است به همان شکل از زبان راویان به خواننده انتقال دهیم.
رضوانی‌نژاد نیز با بیان اینکه فرآیند تحقیق و مصاحبه‌های این کتاب به مدت شش سال طول کشید، گفت: ما به برخی از خاطرات دسترسی پیدا نکردیم، اما سعی کردیم که بخشی از تاریخ شهرستان را ثبت کنیم. بعد از انجام مصاحبه‌ها، سؤال مهم این بود که از کجا شروع کنیم. اقشار مختلفی در شهرستان، در روز چهارم آذر، زیر بمباران بودند؛ لذا خاطرات کتاب به بخش‌های مختلفی مانند کارکنان راه آهن، رادار، پشتیبانی مردم اندیمشک که زبانزد همه مردم کشور بود، مدرسه، رزمندگان غیراندیمشکی و ... دسته بندی شد و حاصل کار، ۵۳ روایت است که در کتاب می‌بینید.
