پروژه فاضلاب اهواز، با پیشینه‌ای طولانی و پرچالش، در میانه راه بهبود زیرساخت‌های بهداشتی و محیط‌زیستی استان خوزستان قرار دارد. با وجود پیشرفت ۶۳ درصدی، مشکلات مالی همچنان مانعی بر سر راه تکمیل این طرح هستند.

پروژه فاضلاب اهواز به عنوان یکی از مهم‌ترین طرح‌های زیرساختی در استان خوزستان، با هدف بهبود وضعیت فاضلاب و جلوگیری از ورود آن به رودخانه کارون در حال اجراست. این طرح نه تنها با چالش‌های کنونی مواجه است، بلکه پیشینه‌ای طولانی و پیچیده دارد که به درک بهتر وضعیت فعلی آن کمک می‌کند.

این پروژه به بیش از سه دهه پیش بازمی‌گردد؛ زمانی که اولین مراحل کلنگ‌زنی آن صورت گرفت. عملیات اجرایی ساخت تصفیه‌خانه بزرگ شرق اهواز در سال 1388 آغاز شد، اما به دلیل تغییرات در مدیریت و مشکلات مالی، اجرای پروژه به تعویق افتاد و در سال‌های بعد با موانعی در زمینه پیشرفت مواجه شد.

طبق آخرین اطلاعات ارائه‌شده توسط حمید محمودی عابد، مجری طرح، پیشرفت فیزیکی پروژه به حدود ۶۳ درصد رسیده است. هم‌اکنون ۳۸ پروژه در شهر اهواز و ۱۲ پروژه در شهرهای تابعه شامل حمیدیه، ویس، شیبان، ملاثانی و کارون در حال اجرا هستند. اما یکی از چالش‌های اصلی این طرح، تامین اعتبار مالی است. تخصیص اعتبار ۹۰۰ میلیارد تومانی در سال جاری ناکافی می‌نماید و هماهنگی ضعیفی بین سرعت پرداخت اعتبارات و نیازهای پروژه وجود دارد.
مردم اهواز با توجه به مشکلات فراوانی که ناشی از وضعیت نامناسب فاضلاب است، به این پروژه و تکمیل آن امیدوارند. بسیاری از اهالی شهرها و مناطق حاشیه‌ای تابعه به تأثیرات مثبت این طرح بر روی بهبود بهداشت عمومی و محیط‌زیست منطقه توجه دارند. با این حال، نگرانی‌هایی نیز وجود دارد که به دلیل عدم همخوانی اعتبارات و وعده‌ها، تکمیل پروژه با تأخیر مواجه شود.

 برخی از شهروندان معتقدند که باید دولت جدید مشکل اعتبارات این زخم قدیمی اهواز را هر چه سریعتر حل کند تا پروژه به طور کامل و در زمان مقرر به اتمام برسدکارشناسان بر این باورند که تکمیل این پروژه می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی وضعیت زیست‌محیطی اهواز را بهبود بخشد. ورود فاضلاب‌های غیرمؤثر به رودخانه کارون، نه تنها به کیفیت آب آسیب می‌زند، بلکه به بهداشت عمومی نیز تهدیدی جدی وارد می‌کند. با جمع‌آوری مناسب فاضلاب، خطر شیوع بیماری‌های ناشی از آب آلوده کاهش خواهد یافت.برخی از کارشناسان بر اهمیت برنامه‌ریزی دقیق و مدیریت مؤثر تأکید دارند.

آنان می‌گویند که عدم مدیریت مناسب در تخصیص و مصرف اعتبارات، می‌تواند به تأخیر بیشتر در پروژه منجر شود. به همین دلیل، ایجاد سازوکارهای نظارتی و تضمین روند بهینه تخصیص اعتبار، از نظر آنان ضروری است.

مسئولان امیدوارند با تامین اعتبار مناسب، پروژه تا پایان سال ۱۴۰۴ به اتمام برسد. این امر می‌تواند به بهبود شرایط زیست‌محیطی و بهداشتی منطقه کمک کرده و از ورود فاضلاب به رودخانه کارون جلوگیری کند. اجرای پروژه در دو بخش خطوط انتقال و ایستگاه‌های پمپاژ و شبکه‌های جمع‌آوری فاضلاب، نشان از برنامه‌ریزی وسیع برای مقابله با مشکلات قدیمی این شهر دارد.