در بخش غیزانیه اهواز بیش از 90 روستا وجود دارد که حدود 15 روستا خالی از سکنه شدند و در 75 روستای دیگر محرومیت های آموزشی در کنار دیگر محرومیت ها که موجب مهاجرت روستاییان از روستاهای خود شده، موجب ترک تحصیل دانش آموزان می شود.

در روستاهای خشک و در میان زمین های بایر اطراف اهواز ساختمان های فرسوده و به نظر متروکه ای به چشم می خورد که با خط کودکانه ای روی درب اتاق ها یا همان کلاس، نام مدرسه نوشته شده است.

نزدیک تر که می شویم چند چهره معصوم را در این کلاس ها می بینیم که در فضای سرد و تاریک و روی نیمکت های فرسوده مشغول نگاه کردن معلم و سعی در فهم لغات و درس از زبان ناآشنای معلم هستند.

کودکان عرب روستاهای اطراف اهواز با معلمانی فارسی زبان سروکار دارند که شاید حرکات دست و اشاره های چشم و حالت های صورت معلم، در فهم موضوعات برای آنها راحت تر باشد تا یادگیری زبانی دیگر در فرصت بسیار اندک کلاس 45 دقیقه ای.

در کنار این محرومیت از یادگیری به زبانی قابل فهم برای کودکان، متاسفانه فقر امکانات آموزشی در این مدارس بیداد می کند و در کلاس های با قدمت 30 ساله درب و پنجره های شکسته و بخاری و کولر نداشته و روشنایی و برق، شاید روزی آمده و سقف به همین زودی ریخته در مدارس این کودکان دیده می شود.

البته درکنار این محرومیت مادی کم لطفی هایی در حق این کودکان نیز شده که نابخشودنی است؛ دانش آموز کلاس چهارمی که در نوشتن نام خود عاجز می ماند و با راهنمایی معلم دو حرف اول نام خود را می نویسد و در مابقی درمانده می شود.

در این بین اگر بخواهیم مقصر را پیدا کنیم نباید چشمان خود را رو به معلم ریز کنیم چرا که بسیاری آدم های دیگر در این کوتاهی دخیل هستند.

معلمی که نتواند ارتباط زبانی با دانش آموز خود برقرار کند خود مقصر نیست و تمام سعی خود را برای آموزش کرده است.

شاید اگر کمی هماهنگ تر و منظم تر معلمان در روستاهای خوزستان تقسیم می شدند، در آموزش مشکل کمتری پیش می آمد و هر ساله نتایج بهتری در آمار آزمون سراسری و تحصیل و آموزش خوزستان می توانستیم ببینیم.

مدرسه دو کلاسه اما دارای یک کلاس قابل استفاده بهار آزادی غیزانیه، 15 دانش آموز در پایه های اول تا ششم دارد که پایه های اول و دوم حرف های معلم را به سختی متوجه می شوند و پایه های چهارم تا ششم هم به دلیل تغذیه نامناسب هوش ضعیفی دارند.

معلم این مدرسه می گوید: قرار بود سرانه دانش آموزان به حساب معلم آموزگار واریز شود اما متاسفانه این مبلغ بسیار ناچیز هنوز به حساب معلمان واریز نشده است.

در مدرسه دیگری در روستای ابوکبیریه نیز 25 دانش آموز در پایه های اول تا پنجم تحصیل می کنند که کتابی روی میز این دانش آموزان دیده نمی شوند و تنها دو دانش آموز کلاس پنجم قادر به نوشتن نام خود هستند.

کلاس این دانش آموزان که به دخمه ای تاریک با دیوارهای کنده شبیه است هیچ نوری برنمی تابد و در انتهای کلاس دانش آموزان پشت نیمکت ها دیده نمی شوند که تنها کار آنها خریدن کتاب با قیمت 200 تا 350 هزار ریالی در ابتدای سال و تحمل سرما و گرما در فصل مدارس و پاره کردن کتاب ها و بازیگوشی و در کلاس هیچ متوجه نشدن است.

پس از آن سری به یکی از مدارس کانکسی در روستای دیگری می زنیم که از روستاهای کم جمعیت تر است و دانش آموزان کمتری در این مدرسه تحصیل می کنند.

10 دانش آموز این مدرسه در پایه های آخر ابتدایی تحصیل می کنند که به نظر سال آخر تحصیل این دانش آموزان است چرا که برای تحصیل دوره متوسطه باید به روستای مرکزی بروند که بسیار بدمسیر و تقریبا دست نیافتنی برای این کودکان است.

بخشدار بخش غیزانیه اهواز می گوید: در این روستاها بیش از 70 درصد مدارس بسیار فرسوده و قدیمی هستند که بعضی سابقه ای بیش از 30 دارند.

شاهین هاشمی می افزاید: در این بخش سه مدرسه در حال ساخت است که هنوز آماده بهره برداری نشده اند.

وی ادامه می دهد: یکی از مشکلات مهم در این مدارس و بحث آموزش، نداشتن نمایندگی آموزش و پرورش مستقل در بخش غیزانیه است که مدارس این بخش زیر نظر آموزش و پرورش ناحیه دو اهواز قرار دارد و این یک ضعف است.

هاشمی با بیان اینکه مشکلات و کمبودها ناشی از نداشتن این نمایندگی آموزش و پرورش است، می گوید: قرار است کانکس هایی از طرف اداره کل نوسازی مدارس خوزستان برای برخی روستاهای این بخش اختصاص داده شود که این کانکس ها هیچ امکانات دیگری ندارند و برای تهیه سامانه سرمایشی و گرمایشی آنها باید به شرکت های نفتی و دستگاه های دیگر روی آوریم.

بخشدار غیزانیه ادامه می دهد: هیچ سرانه ای به آموزش و پرورش نمی دهند و تمام اقدامات و امکانات مدارس از محل اعتبارات دهیاری ها تهیه می شود.

مدیر آموزش و پرورش ناحیه دو اهواز نیز در این باره می گوید: در برخی روستاها کانکس هایی برای تحصیل دانش آموزان مستقر، و برخی مدارس کانکسی نیز به ساختمان منتقل می شوند که این هفته آیین کلنگ زنی این مدارس برگزار می شود.

سید بهادر موسوی می افزاید: کلاس های دو زبانه برای دانش آموزان این بخش برگزار شد اما به دلیل به حد نصاب نرسیدن این کلاس ها به صورت کامل تشکیل نشد و با اعتبار کم این کلاس ها یک ماهه برگزار شد.

وی خاطرنشان می کند: برای تامین روشنایی مدارس روستایی 45 کنتور برق سه فاز خریداری شد که هنوز نصب نشده و هشت کنتور آن در دست کار برای هماهنگی با اداره برق و نصب در مدارس است.

متاسفانه نداشتن ناحیه آموزش و پرورش خاص این بخش موجب اهمال در رسیدگی به وضعیت امکانات آموزشی دانش آموزان در این مدارس شده و شاهد ترک تحصیل بسیاری از میان دانش آموزان روستاهای اطراف اهواز هستیم.

یکی از دهیاران این روستاها می گوید: در میان ساکنان این روستاها تعداد انگشت شماری تحصیلات آنها تا دوره متوسطه است و بقیه تحصیلات ابتدایی دارند که به دلیل فاصله گرفتن از خواندن و نوشتن همین سواد کم نیز از یادشان می رود.

علی بالدی می افزاید: در بسیاری از شرکت های نفتی اطراف این روستاها، بسیاری از روستاییان به دلیل نداشتن سواد و مدارک تحصیلی قادر به اشتغال در این شرکت ها نیستند.

وی ادامه می دهد: همچنین کشاورزی از شغل های غالب در این روستاها است که کشاورزان به دلیل نداشتن سواد و به روز کردن اطلاعات کشاورزی خود با وجود زمین های بسیار حاصلخیز قادر به رونق کشاورزی در این روستاها نیستند.

با کمی همت در این روستاها می توان شاهد بهبود وضعیت آموزشی دانش آموزان و پیشرفت های بسیاری در زمینه های مختلف روستاییان باشیم.