معاون محيط طبيعي اداره كل حفاظت محيط زيست خوزستان گفت: بر اثر آتش زدن مزارع، 100 هكتار از مناطق حفاظت شده استان دچار خسارت شدند.

به گزارش خوزنیوز، سيدعادل مولا امروز در گفت‌وگو با فارس با اشاره به آثار منفي آتش زدن مزارع توسط كشاورزان، اظهار داشت: در سال جاري در اثر اين اقدام نادرست كشاورزان به 100 هكتار از مناطق حفاظت شده محيط زيست آسيب جدي وارد شد.
به گفته وي، مناطق خسارت ديده در جنگل‌هاي دز و كرخه قرار دارند كه علاوه بر آسيب به زيستگاه به حيات وحش اين مناطق نيز صدمه جدي وارد مي‌شود.
وي تصريح كرد: زمين هر 10 هكتار از مناطق حفاظت شده، 16 ميليون تومان ارزش‌گذاري شده، كه بر اين اساس بيش از 160 ميليون تومان به مناطق حفاظت شده خسارت وارد شده است؛ البته به جنگل‌هايي مانند قلعه نصير در منطقه حفاظت شده دز كه زيستگاه خاصي است و پرندگان زيادي در آن وجود دارند خسارت‌هاي بيشتري وارد مي‌شود.
مولا گفت: براي نخستين بار در استان دو فروند هواپيماي بدون سرنشين دوربين‌دار براي شناسايي زمين‌ها و متخلفاني كه اراضي كشاورزي را آتش مي‌زنند به كار گرفته شده است.
وي تصريح كرد: تاكنون شش نفر از متخلفان و كساني كه مزارع را آتش مي‌زدند به مراجع قضايي معرفي شده‌اند.
معاون اداره كل حفاظت محيط زيست خوزستان با بيان اينكه براي حل مشكل آتش زدن مزارع مكاتباتي با سازمان جهاد كشاورزي خوزستان انجام گرفته است، افزود: آموزش كشاورزان و انجام اقدامات ترويجي مي‌تواند تا حدودي اين مشكل را حل كند، همچنين در نظر گرفتن تدابير تنبيهي مانند عدم اختصاص نهاده مي‌تواند كارساز باشد.
وي اظهار داشت: كشاورزان بر اساس يك اعتقاد قديمي كه آتش زدن مي‌تواند موجب تقويت خاك شود به اين كار ادامه مي‌دهند، اين در حاليست كه اين روند صدمه به خاك را بيشتر مي‌كند.
بسياري از كشاورزان خوزستاني پس از برداشت محصول بقاياي گياهي در مزرعه را مي‌سوزانند كه اين اقدام يكي از عوامل آسيب رسان به طبيعت و محيط زيست به شمار مي‌رود و موجب خسارت به خاك و نابودي موجودات مي‌شود.
شاكري معاون محيط انساني نيز پيش از اين گفته بود: سوزاندن بقاياي كشاورزي، علاوه بر اثرات منفي در عرصه كشت و زراعت، به دليل توليد گازهاي آلاينده از جمله گازهاي دي اكسيد كربن، منو اكسيد كربن، اكسيدهاي ازت، هيدروكربن‌هاي سوخته، اكسيد گوگرد و ذرات معلق دود و خاكستر و همچنين انتشار گاز NOX سبب توليد باران اسيدي مي‌شود كه علاوه بر افزايش آلودگي زيست محيطي، روي آثار تاريخي نيز اثرات مخربي را به جا مي‌گذارد. آتش زدن اين حجم عظيم ضايعات باعث مي‌شود هواي شهرها، شهرك‌ها و روستاهاي اطراف مناطق زراعي به شدت آلوده شود به طوري كه تنفس مشكل شده و ديد رانندگان در جاده‌ها كاهش يابد.