خبر کوتاه بود، اما تلخ و شوک‌آور؛ دوپینگ سهراب مرادی ملی‌پوش دسته 85 کیلویی کشورمان که سال گذشته پس از شکست رکورد آسیا حضوری ناکام را در المپیک 2012 لندن تجربه کرده بود، مثبت اعلام شد تا به احتمال زیاد این وزنه‌بردار به دو سال دوری از میادین ورزشی محروم شود.

خبر از آنجایی شوک‌آور بود که پس از سال 2009 و مثبت اعلام شدن دوپینگ 4 وزنه‌بردار، با روی کار آمدن تشکیلات جدید در این مدت سه چهارساله گوشمان عادت به شنیدن چنین اخباری از اردوی پولادمردان نداشت و همواره طی چند سال اخیر بیش از اخبار ناکامی، خبرهای خوش موفقیت از وزنه‌برداری به گوش می‌رسید. از جهت دیگر خبر تلخ بود چون سهراب هم به سرنوشت 5 المپیکی دیگر وزنه‌برداری کشورمان دچار شده و خواسته یا ناخواسته با رقم زدن اتفاقی ناخوشایند به عنوان آخرین المپیکی باقی مانده در اردو حداقل به مدت 2 سال با تیم ملی کشورمان خداحافظی کرد.

مرادی که با رکوردشکنی آسیا پرامیدتر از هر ورزشکار دیگری راهی لندن شده بود، در این رقابت‌ها پس از ناکامی در حرکات یکضرب از دور رقابت‌ها اوت شد. وی که با ریش گرو گذاشتن بسیاری از مسئولان وزنه‌برداری استان اصفهان به تیم ملی بازگشته بود و دیگر کوپنی برای سوزاندن نداشت، پس از بازگشت از المپیک به دور از جار و جنجالی که 5 هم تیمی وی در المپیک به راه انداخته بودند، بیشتر روی درمان مصدومیتش تمرکز کرد تا با کسب قهرمانی آسیا در قزاقستان، بازگشتی موفق (حداقل تا قبل از گرفتن تست دوپینگ) را تجربه کرده باشد.

از سوی دیگر برحسب وظیفه ذاتی خود که همان روشنگری و شفاف‌سازی در عرصه ورزش بوده و هست در خبرگزاری فارس، زودتر از سایر رسانه‌ها سعی کردیم با کدهایی مشخص و روشن نام دو وزنه‌بردار المپیکی را با حروف اختصاری به مخاطبان معرفی کنیم؛ حروفی که با دقیق شدن بر روی آنها به خوبی می‌شد نام یاسین باقری و سهراب مرادی را با قطعیت حدس زد، با این حال هرگز کاسه داغ‌تر از آش نشده و زمانی که دیدیم که منبع اصلی درج چنین خبری یعنی فدراسیون جهانی وزنه‌برداری از اعلام نام این دو وزنه‌بردار ایرانی امتناع کرده و منتظر بسته شدن پرونده و اثبات اتهام این دو است، (همچنان تا امروز نام باقری و مرادی به عنوان دوپینگی در سایت فدراسیون جهانی ثبت نشده است) ما نیز سعی کردیم از بردن نام ورزشکارانی که خواسته یا ناخواسته به دام افتاده بودند، ممانعت کنیم و تا قبل از اثبات هر اتهامی، مانند عادت مرسوم در رسانه‌ها، فقط به بردن نام آنها به اختصار اشاره کنیم.


به قول دکتر پورکاظمی، رئیس فدراسیون پزشکی ورزشی فدراسیون جهانی وزنه‌برداری برخلاف برخی از فدراسیون‌های بین‌المللی ورزشی از جمله کشتی و دوومیدانی، تا محرز نشدن دوپینگ یک ورزشکار، نام وی را اعلام و رسانه‌ای نمی‌کند تا به نوعی اگر ورزشکاری، پس از دادن نمونه B تبرئه شد، با آبروی وی بازی نشده و از لحاظ روحی نیز این ورزشکار دچار آسیب‌دیدگی نشود. پس با این تفاسیر رسانه‌ای شدن نام این دو ورزشکار قبل از اثبات اتهام آنها همانقدر مشکوک به نظر می‌رسد که گفتن این جمله که «فدراسیون ایران هیچ درخواستی برای دادن نمونه B ارائه نکرده است» عجیب، چراکه حسین رضازاده در گفت و گوی روز گذشته خود با فارس به صراحت اعلام کرده بود که هنوز این دو وزنه‌بردار دوپینگی نیستند و باید منتظر پاسخ نهایی فدراسیون جهانی باشیم.

دروغ یا راست این روزها خبرهایی مبنی بر بازنشستگی اجباری وزنه‌برداران المپیکی کشورمان در صورت دوری دو ساله از اردوی تیم ملی هم به گوش می‌رسد تا براساس خرافات هم که شده باشد خیال کنیم که وزنه‌برداری پس از طی روندی موفقیت‌آمیز در سال‌های اخیر چشم خورده است!

با این حال اخبار ناخوشایند دوپینگ درست زمانی از اردوی ملی‌پوشان وزنه‌برداری به بیرون درز کرد و رسانه‌ای شد که اولاً شایعات آن از دو سه ماه قبل به گوش می‌رسید و ثانیاً اینکه همزمان شده است با برگزاری رقابت‌های قهرمانی جهان تا انتشار چنین اخباری خواه ناخواه بر روحیه ملی‌پوشان حاضر در اردو تأثیر بگذارد.

با همه این تفاسیر باز هم مثل همیشه امیدواریم حداقل مسیر موفقیت‌آمیز وزنه‌برداری ایران که در سال 2011 با رفتن روی سکوی سومی جهان به قله رسید و در المپیک 2012 با کسب بیشترین مدال تاریخ این رشته ورزشی، همچنان با غرور به راهش ادامه داد، از این مسیر باتلاقی و خوفناک نیز به سلامت خارج شده و حداقل از لهستان با دست پر به کشور بازگردد.