درد کمر اغلب بدون دلیل شروع می شود اما آزمایش های تشخیصی نشان می دهند که کمر درد به دلایل زیر اتفاق می افتد:
بلند کردن اجسام بیش از حد سنگین و یا انجام حرکات ناهنجار ناگهانی، به رباط های ستون فقرات و عضلات پشت فشار وارد می کند و فشار مداوم روی کمر باعث اسپاسم عضلانی دردناک و در نهایت کمر درد می شود.
دیسک ها در بین استخوان های ستون فقرات قرار دارند و حاوی مواد نرمی هستند؛ اگر مواد نرم داخل دیسک برآمده و یا پاره شود به عصب فشار وارد می کند و منجر به کمر درد می شود.
آرتریت در ستون فقرات منجر به باریک شدن فضای اطراف نخاع می شود؛ در این شرایط وضعیتی به نام تنگی نخاع اتفاق می افتد که یکی از دلایل کمر درد است.
زمانی که استخوان ها شکننده و ضعیف می شوند، مهره های ستون فقرات دچار شکستگی های دردناکی می شود.
این بیماری یک بیماری التهابی است که باعث می شود ستون فقرات انعطاف پذیری کمتری داشته باشد.
هر کسی ممکن است کمر درد را تجربه کند حتی کودکان و نوجوانان، اما عواملی وجود دارد که ابتلا به کمر درد را افزایش می دهد که شامل موارد زیر است:
کمر درد با بالا رفتن سن بیشتر اتفاق می افتد و معمولا از حدود ۳۰ تا ۴۰ سالگی شروع می شود.
ورزش نکردن باعث ضعیف شدن عضلات پشت و شکم و در نهایت کمر درد می شود.
داشتن اضافه وزن، فشار مضاعفی به کمر وارد می کند.
برخی از انواع آرتریت و سرطان ها باعث کمر درد می شود.
هنگام بلند کردن اجسام سنگین، وارد شدن فشار بر روی کمر به جای پاها، به مرور زمان منجر به کمر درد می شود.
افرادی که بیشتر در معرض افسردگی و اضطراب قرار دارند بیشتر هم در معرض ابتلا به کمر درد هستند زیرا استرس باعث تنش عضلانی می شود که منجر به کمر درد می شود.
کمردرد در افرادی که سیگار می کشند بیشتر است؛ این ممکن است به این دلیل باشد که سیگار کشیدن باعث سرفه مکرر می شود که می تواند باعث فتق دیسک شود و سیگار همچنین جریان خون به ستون فقرات را کاهش می دهد و خطر پوکی استخوان را افزایش می دهد.
اکثر کمر دردها به تدریج و با درمان خانگی و خودمراقبتی در عرض چند هفته بهبود می یابند. با این حال اگر هر یک از شرایط زیر را داشتید، به پزشک خود مراجعه کنید:
کمر درد بیشتر از چند هفته طول می کشد.
درد کمر شدید است و با استراحت بهتر نمی شود.
درد کمر باعث ضعف، بی حسی یا گزگز در یکی یا هر دو پا می شود.
گاه با کاهش وزن برنامه ریزی نشده ای همراه است.
در موارد نادر، کمر درد می تواند نشانه یک مشکل جدی پزشکی باشد. به همین دلیل اگر نشانه های زیر را دارید فوری به دنبال درمان و ویزیت توسط پزشک متخصص باشید:
کمر درد باعث مشکلات روده و یا مثانه می شود.
کمر درد همراه با تب است.
کمر درد به دنبال زمین خوردن، ضربه به پشت و یا آسیب های دیگر افتاده است.
درد کمر چه خفیف باشد و چه شدید و مداوم، باید به پزشک مراجعه کرد. پزشکان متخصصی که در درمان کمر درد حرفه ای هستند و آموزش های تخصصی گذرانده اند شامل پزشک متخصص ارتوپد، دستیار پزشک ارتوپد، فیزیوتراپیست و کایروپراکتیک هستند که وضعیت را ارزیابی می کنند و درمان مناسب برای کمک به کاهش درد را ارائه می دهند. علاوه بر آن، بسته به شدت مشکل، پزشک متخصص ممکن است بیمار را به متخصص دیگری از جمله جراح ستون فقرات و یا متخصص درد ارجاع دهد تا بیمار تشخیص و درمان بهتری دریافت کند.
بهبود وضعیت بدنی و یادگیری و تمرین نحوه استفاده درست از بدن به پیشگیری از کمر درد کمک می کند. برای سالم و قوی نگه داشتن کمر می توان موارد زیر را رعایت کرد:
فعالیت های هوازی منظم و سبکی که به کمر فشار وارد نمی کند، قدرت و استقامت عضلات پشت را افزایش می دهد، ماهیچه ها را تقویت می کند و عملکرد آن ها را بهبود می بخشد. ورزش هایی مانند پیاده روی، دوچرخه سواری و شنا انتخاب های خوبی هستند که در مورد برنامه ریزی برای انجام آن ها می توان اول با پزشک متخصص مشورت کرد.
تمرینات مربوط به عضلات شکم و پشت باعث تقویت کمر و حالت دادن به ماهیچه ها می شود.
داشتن وزن متعادل و سالم از کمر درد جلوگیری می کند؛ زیرا اضافه وزن، به عضلات پشت فشار وارد می کند.
همان طور که گفته شد سیگار کشیدن باعث ایجاد کمر درد می شود و این با تعداد سیگارهایی که در طول روز مصرف می شود افزایش می یابد؛ بنابراین ترک سیگار به جلوگیری از کمر درد کمک می کند.
همچنین از حرکاتی که به کمر فشار وارد می کند خودداری کنید و برای استفاده صحیح از بدن، موارد زیر را به یاد داشته باشید:
یادتان باشد تا جایی که امکان دارد خم نشوید. اگر برای مدت طولانی ایستاده اید، یکی از پاها را بالاتر آورید و روی یک زیرپایی قرار دهید تا مقداری فشار از روی کمر برداشته شود.
برای نشستن مناسب، صندلی ای را انتخاب کنید که دارای پشتی مناسب، دسته مناسب برای تکیه گاه دست و پایه چرخان باشد. همچنین قرار دادن یک بالش یا حوله در پشت کمر می تواند به حفظ منحنی طبیعی بدن کمک کند. علاوه بر آن، زانوها و باسن را در یک سطح نگه دارید و به طور مرتب حداقل هر نیم ساعت یک بار طرز نشستن خود را تغییر دهید.
در صورت امکان، از بلند کردن وسایل سنگین خودداری کنید اما اگر مجبور شدید وسیله سنگینی را بلند کنید، وسیله سنگین را نزدیک بدن آورید، کمر را صاف نگه دارید، با زانو خم شوید و اجازه دهید بیشتر فشار بر روی پاها باشد. اگر احساس کردید وسیله آن قدر سنگنین است که نمی توانید به تنهایی آن را بلند کنید و یا بد دست است و سخت می شود آن را به تنهایی جا به جا کرد، سعی کنید برای بلند کردن آن از یک فرد دیگر نیز کمک بگیرید.