هانی عساکره اظهارکرد: از اواخر سال گذشته به عنوان مربی تیم‌ملی جودو نابینایان و کم‌بینایان انتخاب شدم و من اولین خوزستانی هستم که به عنوان مربی تیم‌ملی انتخاب شده‌ام اما متاسفانه گویا این مهم برای هیات و مسئولان ورزش استان اهمیتی نداشت.
وی بیان کرد: من واقعا انتظار دارم با مربیان برخوردی در شان آن‌ها صورت بگیرد و چرا مسئولان ورزش استان به ما اهمیت نمی‌دهند؟ چرا منِ مربی که زمانی در پارالمپیک هم مقام‌آوری داشته‌ام باید پشت در اتاق مسئولان بمانم؟
مدال‌آور جودوی پارالمپیک لندن گفت: چرا مسئولان استان بین مربیان خوزستانی تیم‌های ملی و حتی ورزشکاران المپیکی و پارالمپیکی تبعیض قائل می‌شوند؟ چرا بحث استخدامی برای مدال‌آوران المپیکی عمکلی می‌شود ولی برای ورزشکار پارالمپیکی کاملا به این صورت نیست؟ مگر ما پارالمپیکی‌ها هم برای جمهوری اسلامی ایران و برافراشته شدن پرچم مقدس کشورمان زحمت نکشیدیم؟
وی ادامه داد: واقعا داستان این نوع نگاه و تبعیض‌ها چیست؟ من واقعا از این همه تبعیض که بین مربیان و ورزشکاران المپیکی و پارالمپیکی وجود دارد، ناراحت و گله‌مند هستم. آقایان فقط شعار می‌دهند و بعد اگر اتفاقی افتاد صدای همه در می‌آید. خواهش من این است قبل از این‌که اتفاقی بیافتد به ورزشکار و مربی توجه کنند و پای حرف‌های آن‌ها بنشینند و ببینند که مشکلات آن‌ها چیست.
عساکره عنوان کرد: باتوجه به این‌که من را ندیده‌اند، حتی حاضر نیستم دیگر به اردوی تیم‌ملی برگردم. آقایان فدراسیون نشین هم حتی حاضر نیستند یک ریال به عنوان حقوق برای ما در نظر بگیرند و ما باید به چه امیدی به اردوی تیم‌ملی برویم. حتی یک تی‌شرت هم به ما ندادند.
وی در پااین نیز با این‌که چند سال است که بیکار شده‌ام و حتی قبلا هم به اداره کل ورزش خوزستان رفتم تا به عنوان یک مدال‌آور پارالمپیکی کاری برای من انجام دهند، گفت: تاکنون برای من کاری نکرده‌اند و من همچنان نه شغل دارم و نه بیمه و نمی دانم باید چه کار کنم.
