خوزنیوز: بار سفر می بندیم و راهی گلگیر در شهرستان مسجدسلیمان می شویم. معروفیت روستا، همجواری با کارخانه سیمان کارون، مجاورت در پناه کوه آسماری، برخورداری از چشمه های آب درمانی گوگرد، قدمت تاریخی، داشتن حیات وحش، انگیزه برای ہبه گلگیر بود.

به گزارش خوزنیوز، گلگیر در 45 کیلومتری مسجدسلیمان واقع است و از پل سی میلی تا شهرستان هفتگل 15 کیلومتر و تا شهرستان رامهرمز حدود 40 کیلومتر و به عبارتی دیگر گلگیر از طرف جنوب شرق به شهرستان های هفتگل و رامهرمز و از طرف شمال شرق به شهرستان ایذه و از سوی غرب به شهرستان مسجد سلیمان و از جانب غرب و جنوب غرب به منطقه نفت سفید و شهرستان شوشتر منتهی می شود.

خوشحال از اینکه می توانیم در یک روز تعطیل بدن به چشمه های آب درمانی گلگیر بزنم تا خستگی یک هفته کاری از تن بیرون برود مرا به گلگیر می کشاند.



پیش تر شنیده بودیم که گلگیر بهترین روستای مسجدسلیمان است. قبل از ورود به روستا جاده فرعی سمت راست را به سمت کارخانه سیمان نشانه می گیریم و به آن سو می رویم. زمین های اطراف و درختان آکالیپتوس اطراف کارخانه را گرد و خاک فرا گرفته است. چرخی در اطراف کارخانه می زنیم. با گذر در روستا کلی ساختمان می بینم که تابلو دولتی بر سر در آنها قرار گرفته است. خوشحال از اینکه اگر کارخانه سیمان کارون آرامش را از اهالی دور کرده اما وجود بعضی امکانات،  بخشی از گرفتاری زندگی شان را برطرف نموده است اما این خوشحالی دیری نپایید و به نگرانی تبدیل شد.

پس از ساعاتی متوجه وجود مشکلاتی شدیم که ذهنیت – گلگیر بهترین روستای مسجدسلیمان- از ذهنمان خارج شد. مشکلات جاری مردم ساکن در این دیار مرا مجاب کرد تا گزارشی از این روستا تهیه کنیم.


وجه تسمیه آن چیست؟

در مورد وجه تسمیه گلگیر، سیدمحمدعلی امام آن را "گورگیر" نامیده و معتقد است که در اصل نام و لقب اشخاصی چند بوده است. برای مثال "گورگیر" دیلمی را نام برده است که از امرای دربار دیالمه بود و در سال 336 هجری قمری بر معزالدوله دیلمی یاغی شد و اسیر گردید. در محل "شاه نشین" واقع در شرق گورگیر و در دامنه جنوب غربی کوه آسماری و شمال "سرتیوک" آثاری از دوران دیلمیان هم اکنون وجود دارد که تاکنون حفاری نگردیده، این شواهد فرضیه سید محمدعلی امام را تائید می نماید.

بخشدار گلگیر در فرمانداری مسجدسلیمان!


نخستین کاری که کردیم سراغ بخشدار گلگیر را گرفتیم، آدرس فرمانداری مسجدسلیمان را دادند. از اینکه روستای گلگیر بخش است و باید بخشدار در مرکز بخش مستقر باشد ولی نه ساختمان بخشداری فعال است و نه بخشدار حضور دارد متعجب شدیم. سه سال است که گلگیر در تقسیمات کشوری به بخش تبدیل شده اما از اینکه مردم این روستا و دیگر روستاهای این بخش باید برای کوچکترین نیازهای خود به مسجدسلیمان مراجعه کنند باید پیش بینی چیزهای عجیب دیگری هم در این روستا بود. اهالی روستا هم از اینکه بخشدار در محل کارش حضور ندارد و از حوزه کارش بازدید و سرکشی نمی کند ناراحت بودند. این در حالی است که قفلی بزرگ بر در ساختمان بخشداری که در سال 1387 حتما هم با صرف هزینه ای سنگین افتتاح شده است. حالا هم که بعد از این همه سال دارند اطرف ساختمان را محصور می کنند برای چه نمی دانیم.


نبود مدرسه کافی و امکانات فرهنگی و آموزشی

حضور جوانان بیکار در روستا چشمگیر است. وجود تابلو مجتمع آموزشی خلیج فارس باعث شد تا فکر کنیم که تمامی محصلان این روستا از رفتن به شهر بی نیاز باشند اما تصور ما صحیح نبود.

به گفته بعضی از اهالی یکی از بزرگترین مشکلات گلگیر که باعث مهاجرت خانواده های روستایی می شود نبود دبیرستان است. یکی از اهالی که خود تمایل زیادی به ادامه تحصیل دارد گفت ما در روستا فقط یک سال دبیرستان خلیج فارس را داشتیم ولی بعد از یک سال گفتند چون تعداد دانش آموزان به حد نصاب نمی رسد باید برای ادامه تحصیل به مسجدسلیمان بروید. واقعا تعداد بیش از 70 دانش آموز دبیرستانی برای فعال نگه داشتن این مقطع کم بود؟ حالا خانواده هایی که توان رفتن ندارند ناچارند که از ثبت نام فرزندانشان در دبیرستان خودداری کنند و آنانی که دوست دارند فرزندانشان درس بخوانند  به ناچار گلگیر را ترک کرده اند و یا دانش آموزان مجبورند در مدارس شبانه روزی شهر به تحصیل مشغول شوند.


البته بعضی اهالی اظهار داشتند که سرویس برای جابه جایی محصلان دختر از گلگیر به مسجدسلیمان در نظر  گرفته شده که بسیاری مواقع حضور ندارد و همین سرویس دهی نامنظم مشکلات دیگری را بوجود آورده است.

در این روستا از ساختمان قدیمی مدرسه راهنمایی شهید رحیم مدملی که تاریخ تاسیس 1334 دارد دیدن می کنیم. بخشی از دیوار مدرسه تخریب شده و به قدری خاک مدرسه را فرا گرفته که گویی سالهاست کسی قدم در مدرسه نگذاشته است. در آن سو تر ساختمان مدرسه راهنمایی 6 کلاسه روستا در حال اتمام است.

اما در ادامه بازدیدمان از روستا چشمم به تابلو مهدکودک و پیش دبستانی گل های یاسین می افتد که از زمان احداث آن یازده سال می گذرد که بر اساس گفته های چند تن از خانم های روستا این مهدکودک نیاز به حمایت بیش از پیش بهزیستی مسجدسلیمان دارد.

با اینکه گلگیر دارای اقلیم خشک و نیم خشک است اما در مدارس این روستا امکانات سرمایشی وجود ندارد و تنها در دفتر مدیر مدرسه کولر روشن می شود. سرما هم که فرا می رسد امکانات گرمایشی کفاف نمی دهد و به دانش آموزان هم توصیه می کنند که لباس گرم بپوشید.


از سوی دیگر انتظار می رود که اداره کل آموزش و پرورش خوزستان و اداره آموزش و پرورش شهرستان مسجدسلیمان با ایجاد امکانات مورد نیاز شرایط لازم را برای حضور منظم معلم های مدرسه فراهم آورند.

 گلگیر با اینکه دارای حدود 500 خانوار و جمعیتی بالغ بر2500 نفر است اما مرکز فرهنگی و ورزشی ندارد. این روستا تنها یک مسجد قدیمی با ساختمانی بسیار کوچک دارد که خیلی مواقع جوابگوی جمعیت روستا در مناسبت های مهم نیست. قبلن هم که بودجه ای برای احداث سالن ورزشی آمد و به مرحله پی ریزی رسید اما بی نتیجه رها شد. در نتیجه نبود همین امکانات، دسته های ورزشی هم شکل نگرفته اند.

در نتیجه نبود مراکز فرهنگی و آموزشی و شغل مناسب، یکی از بزرگ ترین مشکلات جوانان گرایش آنان به اعتیاد مواد مخدر است که این موضوع حتی به سنین پایین تر هم رسیده است گرچه غیر قابل می نماید اما برخی اهالی  روستا می گویند برخی کودکان 10-12 ساله هم گرفتار اعتیاد شده اند.

غسالخانه ای که  آغل گوسفندان شده است


غسالخانه ای در روستا احداث شده است که گویا مدت کوتاهی از آن استفاده شده است و هم اکنون به علت نداشتن متولی به آغل گوسفندان تبدیل شده است.
عده ای از مردم روستا درخواست کرده اند که یکی از دو ساختمان حمام قدیمی و یا غسالخانه به کتابخانه تبدیل شود که طی تماسی با لفته منصوری، مدیر کل کتابخانه های عمومی خوزستان وی از این پیشنهاد استقبال کرده و خواهان درخواست بخشداری و یا سایر مسئولین برای امضا یک تفاهم نامه شده است.

استخدام به جای پول زمین

سالها پیش که کارخانه سیمان تصمیم گرفت اراضی خود را توسعه دهد از مالکین خواست که حاضر است به جای پرداخت پول زمین عده ای را در کارخانه استخدام کنند. با این حال مردم روستا از اینکه کارخانه سیمان بیشترین نیروی کار را از میان غیربومی ها انتخاب می کند ناراحت هستند؛ افرادی از اصفهان، همدان، ... و یا شهرهای اطراف.

حتی برای احداث کارخانه آب معدنی و پاکت سازی هم که به بهانه استخدام بیکاران روستا 50 هکتار از اراضی روساییان را گرفتند ولی ظاهرا فعال سازی کارخانه به نتیجه ای نرسیده است. اهالی روستا می گویند: با این وضعیت هم زمین های ما را تصرف کرده اند و هم بیکاران ما مشغول به کار نشده اند، گویا وام هایی هم برای این پروژه ها گرفته شده است.

بانک هم نداریم


در حالی که یکی از ساختمان هایی که نظرم را جلب کرد ساختمان پست بانک بود. طبق روال در این مورد هم مردم اعلام کردند که این دفتر تعطیل است و ما برای پرداخت قبوض و حتی دریافت یارانه و سهام عدالت و سایر فعالیت های بانکی می بایست به شهر مراجعه کنیم که هم زمان بر، هزینه بر و ممکن است در این رفت و  آمدها خطراتی هم برای ما بوجود بیاید.
البته در لابه لای این مشکلات، نبود شبکه ایرانسل  نمی تواند مشکل قابل عرضی باشد.

بهداشت و آلودگی ها

هنگامی که از فاصله چندین کیلومتری کارخانه سیمان را پیش رویمان دیدیم دود زرد رنگی در آسمان در حرکت بود و به سمت کوه آسماری جهت داشت و قطعا به همین دلیل است که یکی از مشکلات مردم روستای آسماری مشکلات تنفسی و آلرژی های فصلی و دایمی محسوب می شود که از زمان تاسیس کارخانه سیمان تاکنون عواقب متعددی برای ساکنین پایه کوه آسماری داشته است. تنی از ساکنان روستا در گفت و گو با ما اظهار داشتند قبل از احداث کارخانه، هوا که تمیزتر بود شب ها در حیاط و پشت بام منزل می خوابیدیم ولی از زمان احداث کارخانه به این سو حسرت به دل مانده ایم. ما حتی گاهی که لباس های شست و شو شده را در حیاط یا برروی پشت بام پهن می کنیم لایه ای از گرده سیمان بر روی آن پخش می شود. ظاهرا مدتی هم تز جابه جایی را روستا را دادند ولی هیچگاه عملی نشد.

به گفته اهالی مشکلات تنفسی و پوستی دربین مردم زیاد است.  مردم اگر چه از حضور نیم روزه بهورزان و فعالیت خانه بهداشت رضایت دارند اما معتقدند که امکانات کم است و باید افزایش پیدا کند. آنها درخواست دارند تا داروهای مورد نیاز در همین روستا تامین شود تا نیازی به مراجعه اهالی به مسجدسلیمان نباشد. بعضی اهالی از اینکه مرکز درمان روستا برای اعزام بیماران، اورژانس اختصاص نمی دهد نگران هستند. آنها می گویند برای یک اعزام میت از گلگیر به مسجدسلیمان باید هزینه ای بالغ بر 100 تا 150 هزار تومان پرداخت کنیم.


تپه گلگیر؛ شناسنامه گلگیر


در ضلع جنوبی روستای گلگیر تپه ای از خاک قد برافراشته شده است. قطر این تپه حدود 220 متر و ارتفاع آن یک صدمتر است.

سطح این تپه که محلی ها به آن تل می گویند پوشیده از تکه های سفال به رنگ های گوناگون است، سفال های ضلع غربی آن تپه به نقش حیوانات، گیاهان و بعضا پرندگان زینت داده شده است. می گویند با در نظر گرفتن نقش سفالها  شاید بتوان تاریخ این تپه را به هزاره دوم و سوم پیش از میلاد تخمین زد. این تپه تاکنون حفاری نگردیده و تاریخ قطعی آن مشخص نیست.لذا نیاز به کاوش باستان شناسی دارد. 

چشمه های درمانی باید ساماندهی شود

در ضلع شمالی و انتهای بریدگی کوه آسماری چشمه های آب گرمی جاری است که برای درمان بیماری های پوستی به خصوص "گری" موثر است. تاکنون عده ای از مردم به صورت سنتی با حضور در این چشمه ها سعی کرده اند که از اثرات طبی آن بهره بگیرند اما دولت تصمیم گرفته تا با ساخت سالن شرایط را بهبود بدهد که با تکمیل نشدن بنای ساختمان، پروژه تاکنون به نتیجه نرسیده است.