تاریخ انتشار: ۰۶ بهمن ۱۳۹۹ - ۰۱:۰۸
کد خبر: ۲۱۴۸۴۱
نسخه چاپی ارسال به دوستان ذخیره
ماجرای پیچیده یک راه روستایی که باید از منطقه حفاظت‌شده بگذرد
  دهیار روستای رپی با اشاره به مشکلات این روستای بدون راه دسترسی گفت: وقتی جاده نباشد، یعنی هیچ چیز نداریم و جاده که احداث شود، بهره‌مند شدن از برق، بهداشت، مدرسه و سایر امکانات بسیار راحت‌تر می‌شود.

رمضان محبی در خصوص مشکلات روستای رپی از توابع شهرستان اندیکا که به دلیل قرار گرفتن در منطقه حفاظت‌شده محیط زیست از راه دسترسی بهره‌مند نیست، اظهار کرد: روستای رپی با احتساب اهالی حومه آن، ۶۰ خانوار دارد. بیش از ۴۰ سال از پیروزی انقلاب می گذرد و ما در این روستا هنوز از جاده، مدرسه، گاز، برق و بهداشت محروم هستیم.

وی با اشاره با ممنوعیت قطع درختان در منطقه حفاظت‌شده محیط زیست، افزود: برای احداث جاده، جان یک انسان مهم‌تر است یا قطع شدن یک درخت؟ تاکنون بر اثر فقدان راه دسترسی چندین نفر از افراد روستا که دچار بیماری بوده‌اند، فوت شده‌اند.

دهیار روستای رپی در زمینه نحوه ارتباط این روستا با دیگر مناطق بیان کرد: جاده روستای سربازار تا کوموفه که در فاصله ۳۰ کیلومتری روستای رپی قرار دارد، خاکی است و رفت و آمد در آن بسیار مشکل است و بعد از روستای رپی حتی راه خاکی نیز وجود ندارد.

محبی تصریح کرد: وقتی جاده نباشد، یعنی هیچ چیز نداریم و جاده که احداث شود، بهره‌مند شدن از برق، بهداشت، مدرسه و سایر امکانات بسیار راحت‌تر می‌شود.

وی گفت: روستای رپی ۲۲ دانش‌آموز دارد که به دلیل نبود مدرسه از تحصیل بازمانده‌اند. خیرین نیز برای ساخت مدرسه به روستای رپی آمدند اما به دلیل نبود راه ارتباطی برای جابه‌جایی مصالح، این موضوع بی‌نتیجه ماند.

مرجع / ایسنا
:
:
:
آخرین اخبار