روزنامه کیهان در تاریخ 27/02/1391 در گزارشی با عنوان «سد گتوند افتخار ملی یا فاجعه ملی؟!» به بررسی حاشیه ها و حرف و حدیث ها درباره سد گتوند علیا پرداخت.

متن کامل گزارش روزنامه کیهان به این شرح است:

به زودي شاهد آبگيري بزرگ ترين سد خاكي كشور خواهيم بود، سدي كه بار تأمين آب شرب و كشاورزي ۵۰سال آينده خوزستان را به دوش خواهد كشيد. 

نزديك به ۱۵ سال پيش، عمليات اجرايي طرح ملي سد و نيروگاه گتوندعليا روي رودخانه كارون آغاز شد. اين سد كه بلندترين و بزرگ ترين سد خاكي كشور محسوب مي شود با روزي يك ميليارد تومان هزينه در طول ۱۵سال گذشته بزرگ ترين كارگاه عمراني كشور بوده و هست. اين سد هم اينك مراحل پاياني آبگيري خود را مي گذراند. همزمان با اتمام اين سد و آغاز آبگيري آن موجي از نگراني و اميد در مجامع خبري برانگيخته شد. اميدواري از اجراي اين طرح از آن جهت بود كه اين سد با هدف تأمين آب شرب و كشاورزي مورد نياز منطقه دغدغه مردم را از كمبود آب در مواقع خشكسالي ها رفع خواهد كرد. اما نگراني از آبگيري سد به مراتب گسترده تر و بحث برانگيزتر بود. اغلب شنيده مي شود اجراي چنين طرحي بدون پشتوانه مطالعاتي زيست محيطي صورت گرفته و براي محيط زيست منطقه فاجعه آفرين خواهد بود. اكثر منتقدان سد گتوند معتقدند وجود توده هاي نمكي در حوزه مخزن سد بر كيفيت آب كارون اثرات نامطلوبي خواهد گذاشت و آب كارون شور خواهد شد. 

محمدحسين معنوي فر مدير اجرايي سد گتوند در پاسخ به اين انتقاد مي گويد: براي توسعه رودخانه كارون در بخش بين گتوند و سد شهيد عباسپور، پيشنهاداتي توسط شركت (هارزا) در سال ۱۳۴۶، (موننكو) در سال ۱۳۵۴ و (ايكرز) در سال ۱۳۶۱ ارائه شد. تمامي اين پيشنهادات شامل ۴ساختگاه بوده است. در نهايت قرارداد خدمات مهندسي پروژه گتوندعليا توسط كارفرما با مشاورين مشانير- كايتك منعقد شد كه هدف از آن بررسي و امكان سنجي اجراي طرح در ساختگاه فعلي بوده است. در مجموع مطالعات اوليه توسط شركتهاي مشانير و كايتك چين در سال ۱۳۷۶ پايان و توسط شركت لاماير مورد بازنگري قرارگرفت. در سال ۱۳۸۲ شركت مهندسي مشاور مهاب قدس به عنوان مشاور طرح جهت تكميل مطالعات مرحله دوم و نظارت بر عمليات اجرايي انتخاب شد. 

وي در خصوص وجود توده هاي نمكي در درياچه سد مي گويد: در فاصله ۵/۴ كيلومتري از بدنه سد رخ نمون هاي نمكي به طور ۲كيلومتر بصورت منفصل و تكه تكه مشاهده مي شود. اين پديده زمين شناسي در مطالعات اوليه سد تشخيص داده شده اما از نظر مشاوران حجم رخ نمون ها در قياس با ظرفيت ۲۱هزارهكتاري و ساحل ۳۰۰كيلومتري سد مشكلي بوجود نمي آورد. در عين حال براي اطمينان خاطر بيشتر در مطالعات تكميلي از نظرات مشاوره اي و كارشناسي شركتهاي دانماركي و انگليسي و برجسته ترين صاحب نظران ايران و جهان بهره گرفتيم كه نتايج تحقيقات و نظرات آنان در اسناد مطالعاتي سد وجود دارد. با اجماع نظر كارشناسان مبني بر بي اثر بودن توده هاي نمكي بر كيفيت آب، براي بالا بردن ضريب اطمينان قبل از آبگيري سد اجراي پتوي رسي با حجمي عظيم و اعتباري بالغ بر ۶۰ميليارد تومان براي پوشش توده هاي نمك از يك سال و نيم پيش شروع شده و تا قبل از آبگيري سد به اتمام خواهد رسيد. 

اما برخلاف وعده مسئولان اين ديواره به اتمام نرسيده بود و در حالي كه هنوز سرنوشت سازندهاي نمكي كناره رودخانه كارون مشخص نشده و نگراني هاي فراواني در اين حوزه وجود داشت، جعفر حجازي استاندار خوزستان از سلامت اين پروژه خبرداد و درباره نگراني ها از شوري آب كارون پس از آبگيري سد گتوندعليا تأكيد كرده بود: «در اين رابطه حتي اقدامات نظارتي و نكات احتياطي بسيار ريز درنظر گرفته شده تا اين طرح براي بيش از ۱۰۰سال آينده نيز با مشكل خاصي مواجه نشود»! 

به اين ترتيب، آبگيري سد گتوند عليا كه پيش از اين به علت ابراز نگراني شديد فعالان محيط زيست به تعويق افتاده بود با حضور رئيس جمهور آبگيري شد و متأسفانه ديواره رسي در دست احداث دچار ريزش شد.
شيباني در گفت وگو با خبرگزاري فارس اين واقعه را تأييد كرد و گفت: بعد از آبگيري سد گتوند اين پوشش خاكي طبق پيش بيني ها دستخوش تغييراتي شده و يك جاهايي از آن آسيب ديده و تخريب و ريزش مي شود اما به هر حال كار به خوبي در حال ادامه يافتن است. 

وي افزود: آن سازه گچساران يك سازه موقتي بوده است كه ما در شروع آبگيري سد سعي كرديم نرخ انحلال را به حداقل برسانيم و باز هم مي گويم كه اين سازه بخشي است كه به طور كلي زير آب مي رود.
شيباني در پاسخ به اين سؤال كه نرخ انحلال چيست گفت: در سازند گچساران نمك وجود دارد و براي اينكه نرخ انحلال نمكي كه در آن سازند هست به حداقل برسد اين پوشش را ايجاد كرديم اين پوشش هم پوشش خاكي است و اصلا ۵ كيلومتر بالاتر از سد است. 

وي ادامه داد: اين هم در پيش بيني ما بوده است كه اين اتفاق رخ مي دهد و ما براي اينكه نرخ انحلال نمك اين سازند گچساران را در مراحل آبگيري به حداقل برسانيم يك پوشش روي آن ايجاد كرده بوديم كه البته پيش بيني ما اين بوده است اين پوشش به مرور زمان در طول يك ماه از بين مي رود و اتفاقاً يك بخشي از كار نيز زير آب مي رود. 

اين در حالي است كه يك ماه قبل از آبگيري مدير اجرايي سد در يك نشست خبري عمر اين ديواره را حداقل يك سال و حداكثر ۱۰سال تخمين زده بود. 

وي در بخش ديگري از سخنانش در خصوص بي اهميت بودن ديواره رسي گفت: اصلا اين سازند گچساران را نياز نداريم، چرا كه در آينده اين سازند به زير آب خواهد رفت و جزئي از درياچه مي شود و به بدنه سد نيز هيچ كاري ندارد. 

در اين جا پرسش تعجب برانگيزي مطرح مي شود كه چنانچه نيازي به اين سازند نبود چرا ۶۰ميليارد تومان براي ساخت اين ديواره هزينه شد؟ 

اما طولي نكشيد كه با استيضاح وزير نيرو هشدار فاجعه توده هاي نمكي از زبان وزير سابق نيرو از پشت پرده ابهام بيرون آمد و شكلي جدي به خود گرفت. 

پرويز فتاح وزير نيروي دولت نهم، در نامه به نمايندگان مجلس كه خواستار استيضاح مجيد نامجو وزير نيروي دولت دهم هستند، ضمن دفاع از عملكرد وي، مشكل اصلي وزارت نيرو را عدم تأمين بموقع منابع مالي طرح ها دانست و ضمن هشدار به احتمال بروز «فاجعه ملي» در سد گتوند، خواستار تسريع در پرداخت مطالبات معوقه و اعتبارات لازم براي تكميل اين پروژه شد و تأكيد كرد: «پروژه سد گتوند در صورت عدم حمايت هاي مالي در روزهاي آينده از يك پروژه افتخارآميز مهندسي و آبي به يك فاجعه محيط زيستي و ملي تبديل خواهد شد». 

اين در حالي است كه چند روز قبل از آبگيري سد، رضازاده مديرعامل شركت توسعه منابع آب و نيروي ايران دغدغه هاي فعالان محيط زيست را بي مورد عنوان كرد و گفت: «ما با يك ضريب اطمينان بالاتر از حد لازم فعاليت هاي كنترلي را با ايجاد پوششي روي اين سازند و نيز با پر كردن حفره هايي كه حتي فاصله زيادي هم از مخزن دارند، انجام مي دهيم. همچنين دستگاه هاي ويژه اي نيز براي پايش كيفيت آب در طول دوران آبگيري در نظر گرفته شده تا با كنترل هاي لازم اين سد بزرگ بدون مشكل خاصي آبگيري شود». 

با شروع فصل بارندگي مسئولان سد گتوند در جايي كه سد را از ديواره رسي بي نياز مي دانستند و ادعا مي كردند تدابير حفاظت و كنترل كيفيت آب رودخانه كارون اتخاذ شده و جاي نگراني نيست در گفت وگو با خبرنگار كيهان از بحران زيست محيطي ابراز نگراني مي كنند و مي گويند: ساخت ديوار رسي حائل بين توده هاي نمكي و درياچه سد گتوند به دليل كمبود اعتبارات متوقف شده است كه با توجه به فرارسيدن فصل بارندگي و بالا آمدن آب درياچه سد، انحلال توده هاي نمك در رودخانه كارون افزايش مي يابد و شوري غيرقابل كنترل آب رودخانه حيات آبزيان و مشرب زمين هاي كشاورزي خوزستان را با خطر جدي مواجه مي كند و چنانچه ۳۰ ميليارد تومان باقيمانده از اين اعتبار به موقع هزينه نشود اين فاجعه رخ مي دهد و كيفيت آب كارون از كنترل خارج مي شود وعلاوه بر هدر رفتن ۳۰ ميليارد تومان هزينه ساخت ديواره رسي، آبزيان رودخانه و هزاران هكتار از زمين هاي كشاورزي خوزستان دچار آسيب جبران ناپذيري خواهند شد. 

به عنوان نمونه در اينجا به بخشي از اخبار نگراني هاي مديران استان درخصوص شوري آب كارون اشاره مي كنيم مديرعامل اتحاديه تعاوني هاي آبزي پروري خوزستان با اشاره به اين كه يكي از عوامل تلفات ماهي وجود آلودگي آب ها است، گفت: در صورت شور شدن آب كارون، خسارات زيادي به آبزي پروران وارد مي شود زيرا اين امر باعث كاهش توليد و افزايش تلفات ماهي ها خواهد شد. موسوي تصريح كرد: افزايش EC و شوري آب خسارت هاي غيرقابل جبراني را به پرورش دهندگان آبزيان وارد مي كند و ضريب توليد آن ها را به شدت كاهش مي دهد كه اين امر نيازمند پيگيري مسوولين ذي ربط است. 

رئيس سازمان جهاد كشاورزي استان خوزستان گفت: بالا بودن EC آب رودخانه ها به بيش از ۵۰درصد نخيلات استان صدمه وارد كرده است و تمام پاجوشهايي كه در خرمشهر كشت شده بود، از بين رفته است. 

نخل داران آبادان در گفت وگو با كيهان مي گويند: بيش از ۲ سال است آب اروند كه ۹۰ درصد آن از كارون است به دليل سدهاي متعدد و كم آبي كارون شور شده و نخل ها از شوري آب مي ميرند. درسال گذشته نهال هاي كاشته شده از پاجوش نخل ها به كلي خشك شدند و نخل هاي جوان نيز از شوري آب درحال مرگ هستند.
بعداز گذشت حدود يكسال از آبگيري مرحله اول و دوم سد و در آستانه آبگيري مرحله سوم سد بنا بر استناد مديران استان شاهد پيامدهاي ناگوار تاثير توده هاي نمكي درياچه سدگتوند هستيم. 

مديران امور كشت و صنعت هاي نظام صنفي كشاورزي خوزستان در گفتگو با رسانه ها از افزايش بي سابقه شوري آب كارون خبرداد و گفت: متوسط ميانگين EC درسال ۱۳۹۰ را بين ۱/۸۴ تا ۲/۷۹ ميلي موس بر سانتي متر اعلام شده كه اين ميزان EC در ۲۹ اسفندسال ۹۰ به ۳/۸۹ رسيد. وي خاطر نشان كرد: متأسفانه در نمونه گيري هاي مختلفي كه از كانال هاي آب منتهي به زمين هاي كشاورزي، آن هم در دماي مناسب و كمتر از ۲۰درجه گرفته شد، گاهي درجه شوري آب به خصوص در ۲۰ كيلومتري جاده اهواز از سمت منطقه كوت عبدالله به ۳/۷۸ هم مي رسد و با توجه به اين كه كشاورزان داراي دستگاه سنجش EC نيستند و دانش آن را در اختيار ندارند، متوجه علل كاهش و افت توليد نمي شوند و با توجه به اين كه در مرحله خوشه زني گندم هستيم، ضربه سنگيني به كشاورزي خوزستان وارد مي شود. 

در ماه هاي گذشته شخصيت هاي علمي و دانشگاهي و كارشناسان زبده كشاورزي اعلام كرده اند كه آبگيري سدگتوند باعث بالارفتن EC آب كارون مي شود كه مورد توجه قرار نگرفت و متأسفانه كاهش دبي رودخانه كارون هم اين بحران را افزايش مي دهد و قطعا با قرارگرفتن در فصل گرما درجه شوري آب بيشتر از قبل هم خواهد شد. اين موضوع كشاورزي خوزستان به خصوص محصولاتي مانند گندم و نيشكر را با مشكلات عديده اي مواجه مي كند. 

مدير امور كشت و صنعت نظام صنفي كشاورزي خوزستان ادامه داد: يكي ديگر از مشكلاتي كه قطعا با افزايش EC آب، خوزستان را وارد چالشي ديگر مي كند، عدم دلگرمي و اميدواري روستاييان براي كشاورزي و توليد است و با اين رويه بايد شاهد مهاجرت روستاييان به شهر براي يافتن شغلي ديگر باشيم كه نتيجه آن گسترش حاشيه نشيني، خالي شدن روستاها، افزايش بيكاري و ناهنجاري هاي اجتماعي است. 

ممبيني با اشاره به اين كه هم اكنون شوري آب در بخش جنوبي اهواز در گرماي ۱۴ درجه سانتيگراد از ۳/۵ ميلي موس برسانتي متر است، افزود: به هر ميزان كه نزديك به حوضه هاي پايين دستي كارون برويم EC آب افزايش بيشتري خواهد داشت. حتي در سال ۸۷ كه با خشكسالي مواجه بوديم EC آب رودخانه كارون به اين ميزان افزايش نيافته بود و قطعا اگر اين شرايط كنترل نشود زمين هاي حاصلخيز كشاورزي در آينده اي نزديك به زمين هاي غيرقابل كشت تبديل مي شوند. 

شوري آب كارون باعث كاهش ۱۰ درصدي توليد نيشكر شد 

رئيس هيئت مديره و مديرعامل شركت توسعه نيشكر و صنايع جانبي خوزستان گفت: سال گذشته شوري آب كارون و اراضي پايين دست باعث كاهش بيش از ۱۰درصدي توليد محصول نيشكر شد و ادامه اين روند لطمه جبران ناپذيري به توليد شكر استان خوزستان وارد مي كند. 

وي با اشاره به اين كه آستانه تحمل شوري محصول نيشكر فقط ۷/۱EC است، اظهارداشت: در روزهاي پاياني سال ۹۰ ميزان شوري آب سد گتوند حدود۵/۳ تا ۴ EC بوده كه با رهاسازي يك ميليارد مترمكعب آب سد، اين ميزان به ۸/۲ EC رسيده است، اما با حد استاندارد و نرمال فاصله زيادي دارد. 

وي با اشاره به اين كه، گندم نسبت به شوري، ۷/۲EC تحمل بيشتري نسبت به نيشكر دارد ادامه داد: سال گذشته شوري آب كارون و اراضي پايين دست بيش از ۱۰ درصد در كاهش محصول نيشكر تأثير داشته است و كماكان ادامه اين روند باعث افت توليد و كاهش محصول نيشكر مي شود. 

صادقي گفت: براساس بررسي هاي مسئولان استان خوزستان با آبگيري سد گتوند بخش قابل توجهي از گنبدهاي نمكي استان خوزستان زيرپوشش اين سد رفته كه درنهايت موجب شوري آب و اراضي كشاورزي پايين دست اين استان شده است. 

وي با اشاره به آبياري اراضي توليدكنندگان نيشكر هفت تپه و كارون در شمال خوزستان كه از آب مطلوب و شيرين دز بهره مي برند گفت: اين در حالي است كه آبياري اراضي پنج شركت توسعه نيشكر در جنوب استان خوزستان از آب سد گتوند استفاده مي كنند. 

مديرعامل شركت توسعه نيشكر و صنايع جانبي تصريح كرد: طبق برنامه ريزي سال گذشته اين شركت قرار بود ۵/۴ ميليون تن نيشكر توليد شود كه نزديك ۶/۳ميليون تن برداشت شد. 

وي افزود: با كاهش توليد، بيش از ۱۱۳ ميليارد تومان خسارت به مزارع نيشكر جنوب استان وارد شد.
وي بيشترين ميزان آبياري نيشكر را خردادماه سال گذشته عنوان كرد و گفت: شوري اراضي تأثير تعيين كننده اي بر توليد محصول نيشكر دارد، اين در حالي است كه هم اكنون نمك روي پشته هاي اراضي نيشكر ظاهر شده است. 

صادقي با بيان اينكه شوري آب تأثيري بر كيفيت محصول نيشكر ندارد، افزود: اين در حالي است كه شوري مي تواند تأثير بسزايي در افت توليد و كاهش كمي محصول داشته باشد. 

وي اظهارداشت: طبق برنامه ريزي سال جاري ۵/۵ ميليون تن توليد نيشكر در دستور كار قرار دارد كه تحقق اين امر با مساعدت و همكاري دستگاه هاي ذي ربط همچون سازمان آب، سازمان جهاد كشاورزي و محيط زيست امكان پذير است. صادقي با اشاره به اين كه، مسئولان ذي ربط بايد پاسخگوي افزايش ميزان شوري آب باشند افزود: توليد نيشكر حدود ۵۰درصد كشاورزي كل استان خوزستان را تشكيل مي دهد كه شوري اراضي مي تواند كاهش توليد را در استان به همراه داشته باشد. به گفته وي، هم اكنون حدود ۱۰۰ هزار هكتار از اراضي استان خوزستان توسط توليدكنندگان توسعه نيشكر، هفت تپه و كارون زير كشت نيشكر قرار دارد كه در مجموع بيش از ۴۰درصد شكر مورد نياز كشور از طريق اين استان تأمين مي شود. 

شوري آب شهرهاي حوزه كارون افزايش يافته است 

مديرعامل شركت آب و فاضلاب خوزستان در گفت وگو با فارس گفت: شوري آب در شهر شوشتر، بالادست رودخانه كارون در سال ۹۰ بين ۸۰۰ تا ۹۰۰ ميكروموس بوده، اما امسال به يك هزار و ۵۰۰ ميكروموس افزايش يافته است. 

محسن پويا افزود: ۷۰درصد شهرهاي استان آب شرب خود را از كارون تأمين مي كنند و ۸۰درصد جمعيت شهري نيز از اين رودخانه آب خود را تأمين مي كنند كه كاهش كيفيت آب اين رودخانه بسيار حائزاهميت است. 

نقطه قابل تأمل اين است مدعيان محيط زيست كه در جايگاه كارشناس و صاحب نظر با اين طرح مخالفت مي كنند چرا در مدت ۱۵ سال احداث سد سكوت كردند و اجازه دادند اعتبارات دولتي و سرمايه كشور به هدر برود؟ چرا مسئولان و مديران دولت همزمان با آبگيري سد متوجه اين فاجعه بزرگ زيست محيطي شدند؟ آيا بزرگترين پروژه عمراني كشور در مدت ۱۵ سال از ديد آنها پنهان ماند. 

نكته قابل ذكر به مسئولان و امانتداران منابع گرانبهاي ايران اين است كه شايد بتوان از برخي پروژه ها كه با شكست مواجه مي شوند و سرمايه هاي ملي به هدر مي رود چشم پوشيد اما در جايي كه رگ حياتي كشور مورد تهديد قرار مي گيرد خطا قابل برگشت نيست. با نيم نگاهي گذرا مي توان به راحتي ارزش اين رودخانه را سنجيد. 

ايران در منطقه خشك و نيمه خشك جهان قرار گرفته است كه با متوسط بارندگي سالانه ۲۵۰ ميليمتر تنها با بارندگي مناطق صحرايي برخي مناطق جهان قابل قياس است، خوزستان با كشتزارهاي وسيعي كه دارد قطب كشاورزي كشور است و توليد محصولات غذايي اين استان بيش از نيمي از نياز كشور را دربرمي گيرد. نيازهاي آبياري نيز نيمي از كل منابع آب هاي سطحي استان را به خود اختصاص داده است. خوزستان براي تأمين بيش از نيمي از فرآورده هاي خوراكي خود به اراضي آبي وابسته است و براي ميليون ها كشاورز و خانواده هاي آنان آبياري يك موهبت است. درحال حاضر به دليل استفاده بي رويه از آب چاه ها براي كشاورزي براي دستيابي به آب بايد تا عمق ۳۰۰ متري زمين چاه حفر شود. از سوي ديگر با توجه به افزايش جمعيت و بالا رفتن تقاضاي غذا موضوع آب به چالش و بحران تبديل خواهد شد كه ضروريست سياست گذاران كشاورزي براي رفع اين نگراني تدابيري بينديشند. 

در دهه هاي اخير با رشد جمعيت و تبعات ناشي از آن آب به عنوان يك كالاي كمياب و گران بها در مجامع بين المللي مركز تنش كشورهاي منطقه اي قرار گرفته و به عنوان يكي از چالش هاي پيش رو، در صدر مسائلي سياسي جهان واقع شده است. به طوري كه خاورميانه در دهه هاي اخير خاستگاه عمده رويارويي نظامي كشورهاي سوريه، عراق، تركيه و اردن بوده است و درحال حاضر اسرائيل از آب به عنوان حربه سياسي بهره برداري مي كند. كشور ما كه در منطقه خشك و نيمه خشك جهان قرار دارد در شمار سرزمين هايي است كه مسائل برخاسته از كمبود آب زودتر از ديگر نقاط جهان در آن بروز خواهد كرد. با افزايش جمعيت و نزديك شدن تقاضاها به مرز نهايي منابع آب، زنگ خطر از هم اكنون به صدا درآمده است. براي نمونه درخشكسالي اخير ذخاير سدهاي كشور به يك سوم كاهش يافتند. پيش بيني مي شود ايران در ۲۰ سال آينده با كمبود آب مواجه شود. 

كارآمدترين راهبردهاي درازمدت براي حل مشكل كمبود آب راهبردهايي است كه از يك سو ناظر به نگهداشت منابع آب و ازسوي ديگر مهار سيلابها با مديريت و بهره وري بهينه از آب در زمينه كشاورزي و آب شرب است.
درايران از نيم قرن گذشته تاكنون براي ذخيره آب رودخانه ها و جلوگيري از هدر رفتن آب طرح هاي بزرگ سدسازي انجام گرفته است تا امكان آبياري براي كشاورزان با آب تحت فشار و بهره وري بالا انجام گرفته و همچنين ضمن افزايش ظرفيت توليد انرژي برق آبي، آب شرب و كشاورزي كشور نيز تأمين گردد. 

دراينجا اين نكته قابل تأمل است اگرچه سدسازي اثرات منفي دارد اما باتوجه به رشد جمعيت و كمبود آب شيرين كه طبق مطالعات صورت گرفته و آمارهاي موجود از ۷۰ درصد آب كره زمين تنها ۲ درصد آن شيرين است و از ۲ درصد آب شيرين فقط يك درصد آن در دسترس انسان قرار دارد، با درنظرگرفتن اين مهم كه ايران در منطقه خشك دنيا قرار دارد ما ناچاريم آب شيرين رودخانه ها را پشت سدها ذخيره كنيم و از ورود آب گرانبهاي رودخانه به دريا جلوگيري كنيم. اما لازم است اين پرسش از وزارت نيرو پرسيده شود آيا در ارزيابي هاي خود به حيات منبع گرانبهايي كه روي آن سرمايه گذاري شده توجه كرده اند؟ آيا محدوديت منابع آب و كاهش كيفيت و كميت رودخانه ها و منابع تجديدناپذير زيرزميني را لحاظ كرده اند؟ 

طبق برآوردهاي صورت گرفته جمعيت ايران از ۷۰ ميليون در سال ۹۰ به ۹۷ ميليون در سال ۱۴۰۰ مي رسد در حالي كه منابع آب نه تنها بيشتر نمي شود بلكه بر اثر آلودگي و مصرف بي رويه در حال كاهش هستند. از اين روست كه توجه به جمع آوري، ذخيره و نگهداري آبهاي شيرين كه همانند گوهري گرانبها در كشور جاري هستند ضروري بنظر رسيده و جاي آن دارد با توجه ويژه به اين مقوله، علاوه بر توسعه و آباداني كشور، آينده اي بدون كمبود آب به ارمغان آورده شود.