شهر سوسنگرد در همان روزهاي ابتدايي جنگ مورد تجاوز نيروهاي بعثي قرار گرفت و بعد از سه بار تلاش عراقي ها براي اشغال  اين شهر و مقاومت شديد مردم آن، روز هفت مهرماه سال 59 سوسنگرد به محاصره كامل ارتش عراق درآمد. ارتش عراق از دو محور هويزه و ارتفاعات الله اكبر به سمت سوسنگرد پيش روي مي كرد چرا که از این راه در صدد رسيدن به اهواز از طريق جاده حميديه به اهواز بود.

عراق در شهر سوسنگرد نيروهاي زيادي را كه شامل يك لشكر زرهي با سه تيپ، يك گردان نيروهاي مخصوص، پياده، كماندو و شناسايي و 900 نفر از ارتش مردمي اين كشور را در سوسنگرد مستقر كرد. اين در حالي بود كه ايران با تيپ سوم لشكر 92 زرهي، گروه هاي جنگ هاي نامنظم كه توسط شهيد چمران سازماندهي شده بودند، نيروهاي ژاندارمي شهرستان و تعدادي از رزمندگان سپاه براي بيرون كردن نيروهاي عراقي آماده شده بود.

قتل عام بی رحمانه روستائیان ابوحمیظه

روستای ابوحمیظه از توابع شهر سوسنگر در اولین روزهای جنگ بارها مورد تهاجم نیروهای بعثی قرار گرفت که در نهایت مردم روستا مجبور به ترک خانه های خود شدند.

پس از اشغال این روستا توسط ارتش عراق، تانک های این رژیم بی رحمانه به سمت خانه ها، کودک و جوان شلیک می کردند. بار حملات نیروهای بعثی به قدری زیاد بود که مردم این روستا به سمت اطراف شهر رفتند تا از رگبار دشمن متجاوز در امان باشند.

زهرا جلالی  یکی از بانوانی است که در آن زمان در این روستا زندگی می کرد. او به خوبی آن روزهای سخت را به یاد دارد و می گوید: هنوز هم با وجود گذشت سال ها از اشغال این شهر و قتل عام مردم این روستا، خاطرات تلخ حملات هوایی و زمینی ارتش عراق در ذهن و خاطر مردم است. زمانی که پیکر های خونین دوست و همسایه و فامیل را بر روی زمین می دیدم  ما را مجبور کرد که از روستا فاصله بگیریم وخود را به امن ترین نقطه ای که در حمایت نیروهای کشور بود برسانیم.

زهرا در این رابطه توضیح می دهد: با اینکه در آن زمان کودکی بیش نبودم ولی رعب و وحشت آن لحظه ها را از خاطر نمی برم. نیروهای بعثی بدون توجه به بی دفاع بودن مردم روستا به سمت آنها شلیک می کردند.

سقوط سوسنگرد در ابتداي جنگ عزم رزمندگان را از بين نبرد و مردم سوسنگرد نیز پا به پاي نيروهاي بسيج و سپاه در مقابل آنها مقاومت كردند و بعد از انجام چندين عمليات در اين شهر توانستند اين شهر مرزي را از دشمن بعثي باز پس بگيرند.

بعد از دو ماه مقاومت مردم اين شهر و نيروهاي مسلح كشور، سوسنگرد از حضور بعثي ها در 26 آبان همان سال آزاد شد و نقشه ارتش عراق براي اشغال مركز استان خوزستان از طریق سوسنگرد با رشادت هاي مردم منطقه دشت آزادگان و شهداي نيروهاي مسلح كشور از بين رفت.

حال بعد از سال ها آزاد سازي اين شهر و جنگ تحميلي، مردم در امنيت و آسايش و به دور از هرگونه ترسي در كنار هم زندگي مي كنند ولی دغدغه هاي موجود بازسازي اين شهر بعد از هشت سال جنگ مستمر است. وضعيت عمراني و بازسازي شهرهاي مرزي كه در جنگ خسارت هاي مادي و معنوي  زيادي به آنها وارد شد با روند بسيار كندي در حال انجام است.

 مشکل آب سوسنگرد را حل کنید

امام جمعه سوسنگرد در خصوص مشکلات پیش آمده برای این شهر به خصوص بعد از جنگ تحمیلی می گوید: قبل از جنگ تحمیلی مردم این شهر معیشت خود را از راه زمین های کشاوزری و ماهیگیری تامین می کردند که وضعیت کنونی آب و کمبود آن بسیاری از کشاورزان و ماهیگران را خانه نشین کرده است. این در صورتی است که تمام قدرت مالی و معیشتی این مردم از این دو راه تامین می شود.

حجت الاسلام احمد ساری عنوان کرد: در رفع مشکلات بیکاری و از بین بردن فقر، کارگزاران در این منطقه باید همچون زمان جنگ که فرماندهان ما به خوبی توانستند در شرایط بحرانی جبهه های نبرد را اداره کنند در این زمینه هم با اخلاص عمل کنند و نتیجه این صداقت در کار را بگیرند.

ساری در ادامه با غنی خواندن سوسنگرد از تمام جهات عنوان کرد: این شهر در سطح الارض و تحت الارض غنی و ثروتمند است ولی به همان اندازه هم مورد بی توجهی واقع شده است. اینجا هیچگونه کمبودی در نیروهای انسانی و طبیعی وجود ندارد ولی با این حال، هنوز شاهد این هستیم که نیروی کار برخی ادارات و شرکت های اینجا غیر بومی هستند.

ساری با انتقاد از به کار گیری نیروهای غیر بومی تصریح کرد: در شرکت های نفتی سوسنگرد و هویزه با وجود نیروی تحصیلکرده و کارآمد، ما شاهد استخدام تعداد کثیری از نیروهای غیربومی و بعضا غیرتخصصی نیز هستیم. که این دغدغه های ما را در جوانان بیکار و جامعه ای مملو از بزهکاری و مشاغل کاذب دو چندان کرده است.

از بین رفتن زمین های کشاورزی و ماهیان

وی عنوان کرد: علاوه بر مشکل بیکاری که یک از مشکلات بزرگ این شهرستان است، مسئله کمبود آب شرب در بعضی مناطق و همچنین عدم امکان آبیاری مزارع و در نتیجه از بین رفتن بخش عظیمی از درآمدهای شهرستان در سالهای اخیر مطرح است. بسیاری از زمین های کشاورزی در اثر نبود آب کافی برای آبیاری در چند سال اخیر کشت نمی شوند و صاحبان این اراضی با مشکلات بیکاری و فقر مواجه هستند. این شایسته شهروندان ما بعد از هشت سال دفاع و مقاومت از مرزهای کشور نیست.

ساری بیان کرد: بعد از سدسازی های فروانی که بر مسیر رودخانه ها صورت گرفته است؛ مشکل زهکش ها و آبیاری اراضی کشاورزی دو چندان شده به طوری که آب در پائین دست رودخانه های ما شور است که جریان آب شور  زمین های کشاورزی را از بین می برد. همچنین گونه های مختلف ماهیان ساکن در آب این منطقه را با خطر روبرو می کند به همین دلیل ما از تمامی مسئولان درخواست می کنیم این مشکل را حل کنند.

امام جمعه سوسنگرد افزود: در صورت حل مشکلات آب، بیکاری و جاده های پرخطر این منطقه، ما دیگر کمتر حرف گرفتن حقمان از نفت را می زنیم چرا که استان ما با داشتن تمام این ثروت ها هنوز در فقر و نقص های عمرانی به سر می برد.

بی تدبیری در عمران مناطق جنگ زده

امام جمعه سوسنگرد در رابطه با اثرات جبران ناپذیر جنگ بر شهر سوسنگرد اظهار کرد: بعد ازجنگ تحمیلی خسارت های فروانی بر خانواده ها خوزستانی وارد آمد که این خسارت ها تاکنون از رنج ها و دردهای مردم ما به شمار می روند. در بسیاری از شهرها و روستاها هنوز آثار حملات نیروهای بعثی بر دیوارها باقی است و این نشان می دهد که در زمینه عمران حرکت خوب و قابل قبولی انجام نگرفته است. اگر سری به برخی شهرهای جنگ زده بزنیم،می بینیم که هنوز خانه های ویران شده ای از دوران حضور نیروهای بعثی در این شهر باقی مانده که جلوه های نازیبایی در شهر ایجاد کرده است.

ساری با در خواست رسیدگی استانداری خوزستان به این مناطق عنوان کرد: ما به عنوان متولیان امور این شهرستان از استانداری خواستار بازدید از مناطق جنگ دیده و روستاهای محروم این شهرستان داریم تا از نزدیک با دردهای این مردم آَشنا شوند و قدری از کمبودها را لمس و فکری را برای حل این بحران ها چاره اندیشی کنند.

جاده های خطرناک و نا امن سوسنگرد

امام جمعه سوسنگرد با انتقاد از وضعیت جاده های منطقه دشت آزداگان که سالانه جان افراد زیادی را به خطر می اندازد و قربانیانی را هم در پی داشته است، بیان کرد: بعد از جنگ و خسارت هایی که نیروهای متجاوز بر زیربناهای شهرها و ساختمان و جاده های آن وارد کردند در جبران این ضررها حرکت های خوبی شاهد بودیم ولی این امر در شهر سوسنگرد هنوز احساس می شود و باید در این زمینه تلاش های بیشتری صورت گیرد. متاسفانه 14 سال است نا امنی جاده سوسنگرد، مشکلات عدیده ای را برای مردم ایجاد کرده به خصوص در جاده 30 کیلومتری بستان وضعیت حادتری نسبت به بقیه مسیرها دارد،

امام جمعه سوسنگرد افزود: این کم توجهی ها صرفا در  جاده های ناامن خلاصه نمی شود. در تخصیص اعتبارات نیز شهرداری سوسنگرد برای پرداخت حقوق کارمندان و کارگران خود به چالش افتاده است.

همچنین در ارائه خدمات درمانی هم مردم سوسنگرد از عقب افتادگی های فروانی رنج می برند که این امر آنها را برای انجام هرچه بهتر درمان مجبور می کند که به مرکز استان بروند.

ساری تصریح کرد: بعد از گذشت 27 سال از عمر مفید بیمارستان این شهر، هنوز ساختمان آن تکمیل نشده است و جای کار فراوانی دارد چرا که این شهر نیازمند یک بیمارستان مجهز و مناسب برای پاسخ گویی به مردم است.

امام جمعه سوسنگرد در پایان گفت: شهر ما با مشکلات فراوانی روبرو است اگر چه نمی توان تلاش های صورت گرفته برای جبران کمبودها را فراموش کرد ولی از انعکاس نقش ها و نداشته های شهر هم نباید گذشت.

سوسنگرد قدمگاه يك سوم شهدا

همچنین در این رابطه عباس حیادر سخنگوی شورای شهر سوسنگرد عنوان کرد: باتوجه به اينكه شهر سوسنگرد قدمگاه يك سوم شهداي دوران دفاع مقدس است هر ساله در اين شهر به سبب يادآوري رشادت هاي جنگ تحميلي و مقاومت هاي مردمی در این مکان حضور می یابند.

حیادر افزود: سوسنگرد يكي از جبهه هاي مقاوم و نفود ناپذير در برابر هجوم وحشيانه دشمن بعثي بوده است. اين مقاومت و ايثارگري مديون حماسه سازي هاي مردم سوسنگرد است.

وي با تاكيد بر لزوم نگه داشتن ياد شهدا و ايثاگران این شهرستان، خواستار خدمت رساني هرچه بيشتر مسئولان به مردم این شهرستان شد و گفت: مردم هميشه در صحنه سوسنگرد نیاز به توجه بیشتر دولت دارند چرا كه اين شهر بعد از جنگ به عمران و آباداني شايسته اي نرسيده است.

سوسنگرد بعد از جنگ، شهری با هزار دغدغه

 سال هاست از جنگ تحمیلی می گذرد و کشورمان به لطف مقاومت های مرز نشینان در کمال آرامش و امنیت زندگی می کنند این در حالی است که شهرهای مرزنشین هنوز جراحت هشت سال جنگ را بر پیکر خود تحمل می کنند و صبورانه همچنان پاسدار مرزهای کشورمان ایران هستند.

اما هنوز سوسنگرد در کنار شهرهای مرزی دیگر استان خوزستان از محرومیت های زیادی رنج می برد و دغدغه های زیادی چون بیکاری، فقر، نبود آب شرب و کشاورزی مناسب، نداشتن فضای سبز و امکانات رفاهی مردم این شهر را آزار می دهد.