شهر دزفول که مظهر مقاومت مردم در مقابل حملات موشکی عراق نام گرفت در سال ۱۳۶۵ از طرف جمهوری اسلامی ایران با نظر سنجی از مردم ایران به عنوان شهر نمونه معرفی و لوح زرینی توسط دولت در یکی از میادین آن نصب شد.

در طول جنگ، بخش های گسترده ای از بافت تاریخی دزفول آسیب دید و بیش از دو هزار و 600 شهید تقدیم انقلاب شد. دزفول در طول جنگ حدود سه هزار نوبت بمباران شد و این شهرستان در طول جنگ تحمیلی 172 بار توسط انواع موشک های ۳ متری و 9 متری اسکاد B ساخت شوروی، دو هزار و 500 نوبت توسط توپ و ۳۰۰ بار مورد حملات هواپیماهای دشمن قرار گرفت و در این حملات بیش از 19 هزار واحد مسکونی تخریب شد.

اما این شهر نیز همانند سایر شهرهایی که در حملات دشمن مورد تخریب قرار گرفت، آنگونه که باید و شاید مورد بازسازی قرار نگرفت و مردم در برخی موارد گله هایی در این خصوص دارند.

نماينده مردم دزفول در مجلس شوراي اسلامي در ارتباط با وضعيت شهر دزفول بعد از جنگ مي گويد: بعد از هشت سال جنگ تحميلي بازسازي انجام شد اما آن طور كه بايد و شايد و مردم انتظار داشتند اتفاق نيفتاد و مراحل پاياني بازسازي به خوبی انجام نشد.

مردم شهر را باسازی کردند

عباس پاپي زاده عنوان می کند: مردم شهر دزفول چندين بار در طول جنگ اين شهر را بازسازي كردند و بعد از جنگ نيز بار اصلي بازسازي بر عهده خود مردم بود و مردم دوباره دزفول را با امكانات كم شهر را يك بار ديگر از اول بازسازي كردند.

وی می افزاید: شاخص هاي مختلف مربوط به توسعه شهرستان ها و استان هاي مختلف را با هم مقايسه مي كنيم، مي بينيم كه خوزستان به لحاظ توسعه يافتگي در وضعيت نامناسبي قرار دارد و شهرستان دزفول نيز در اين استان از جمله شهر هايي است كه دچار عقب افتادگي هاي بسيار زيادي است.

نماينده مردم دزفول در مجلس اظهار می کند: دزفول در شاخص هاي مربوط به راه، بهداشت، آموزش و صنعت واقعا دچار مشكل است و به نسبت متوسط استاني و كشوري بسيار پائين هستيم. در بحث توسعه راه هاي آسفالت روستايي، فقط 35 درصد روستاهاي دزفول از جاده آسفالت برخوردار هستند.

پاپی زاده ادامه داد: در حوزه راه، طبق آمار دو سال اخير، شهرستان دزفول در بين 23 شهر خوزستان رتبه 21 را دارد و از عقب ماندگي جدي در بخش راه واقعا رنج مي برد.

وی تصریح می کند: در بخش بهداشت و درمان، در شهرستان دزفول چهار بيمارستان داشتيم كه بيمارستان افشار به خوابگاه دانشجويي و «يا زهرا» به مركز بهداشت و درمان تغيير كاربري یافتند.

نماينده مردم دزفول در مجلس می گوید: دزفول دارای چهار بخش چغاميش، سردشت، شهيون و بخش مركزي است كه بخش مركزي با جمعيت 110 هزار و داشتن پنج شهر بزرگ هنوز از داشتن يك درمانگاه شبانه روزي محروم است.

پاپی زاده بیان می کند: متاسفانه بیمارستان های دزفول که دو باب هستند وضعیت خوبی ندارند و در بیمارستان بزرگ دزفول، بیماران مجبور شدند امسال خودشان از خانه خود پنکه و وسایل خنک کننده بیاورند و مشکلات را حل کنند.

برخی شهدای دزفول

وی می افزاید: در این سال ها چرا باید وضعیت دزفول اینگونه باشد. در بخش صنعت، جزو شهرستان های آخر خوزستان هستیم و این شهر هیچ صنعت بزرگ و مادری ندارد. در بحث آموزش نیز دزفول 106 مدرسه با قدمت بالای 45 سال دارد که نیاز به بازسازی دارند زیرا این مدارس بسیار خطرناک بوده و امکان ریزش دارند.

پاپی زاده می افزاید: در دزفول، بحث تجهیز بیمارستان تامین اجتماعی را به عنوان آخرین بیمارستان تامین اجتماعی کشور در حال پیگیری هستیم که با دستور وزیر کار و بهداشت داریم کارهای لازم را انجام می دهیم. در بحث درمانگاه بخش مرکزی نیز در حال پیگیری برای تاسیس درمانگاه شبانه روزی هستیم. در بحث جاده توانستیم مجوز یک بزرگراه 35 کیلومتری را برای شهر دزفول اخذ کنیم. بزرگترین صنعت شمال خوزستان را با کارخانه فولاد و یا ظرفیت دو میلیون تن در این شهر به وجود می آوریم.

وی می گوید: در زمینه صادرات محصولات کشاورزی نیز در حال فعالیت های مربوطه هستیم و از سرمایه گذارانی که به دزفول می آیند استقبال می کنیم، چون دزفول آب خیلی خوبی دارد و استعداد کشاورزی خیلی خوب و استعداد بسیار زیادی نیز در بخش صنعت دارد. امکاناتی مثل زمین، تامین آب و برق و اخذ مجوزهای لازم را برای انجام می دهیم برای سرمایه گذاری در این شهر آثار جنگ را به صورت کلی از بین بردند. این در حالی است که در بسیاری از کشورها که درگیر جنگ بودند سعی شده است قسمتی از محل های تخریبی را حفظ کنند اما در دزفول این آثار حفظ نشده است. ای کاش مانند بمباران اتمی هیروشیما که ژاپن اقدام کرد و قسمتی از شهرهای هیروشیما و ناکازاکی را برای نسل های آینده به همان شکل حفظ کرد ما هم این کار را می کردیم.

رشد مناطق حاشیه بعد از جنگ

فرماندار شهرستان دزفول نیز در خصوص وضعیت این شهرستان از بعد از جنگ تحمیلی تا به امروز عنوان می کند: بخش وسیعی از شهرستان دزفول به دلیل جنگ به حاشیه شهر منتقل شد. به دلیل انتقال جمعیت به حاشیه شهر و زندگی اضطراری، خود به خود مناطق حاشیه در شهر دزفول به شدت رشد کرد.

برخی شهدای دزفول

حبیب آصفی می افزاید: همچنین بخش وسیعی از زیر ساخت های دزفول هم که در دوران جنگ از بین رفت به شکل اصولی و منطقی بازسازی نشد و در حقیقت برای گذران اضطرارها بازسازی شد.

وی اظهار می کند: کماکان حاشیه دزفول به شدت مشکلات ساخت و ساز، آب، برق، تلفن و روشنایی دارد. علاوه بر اینها به دلیل کمبود اعتبارات در دوران دفاع مقدس بخش سردشت و شهیون به شدت محروم هستند. به جرات می توان اعتراف کرد که در کل کشور در این زمینه متاسفانه نقاطی در دو بخش شهیون و سردشت داریم که هیچ کس باورش نمی شود دارای چنین وضعیت بدی باشند.

زیان کشاورزان

فرماندار دزفول ادامه می دهد: این دو بخش در برخی مناطقشان بیش از 80 کیلومتر باید با اسب، قاطر و یا پای پیاده بروند. به طور طبیعی قریب به اتفاق ظرفیت های توسعه اجتماعی، اقتصادی و خدماتی این مناطق با مشکل مواجه است به همین دلیل بعد از پایان جنگ تاکنون از دو بخش به دزفول می آیند و خود به خود چون هزینه زندگی در مرکز شهر بالاست به حاشیه نشینی روی می آورند. بنابراین دزفول روز به روز در حال توسعه پیدا کردن است. روستاهای اطراف شهر هم متاسفانه جمعیت مهاجر بسیار وسیعی دارد و بدون شک جزو محروم ترین مناطق هستند.

وی می گوید: ظرفیت کشاورزی بسیار منحصر به فردی داریم با وجود اینکه در سراسر کشور از نبود و عدم تولید کافی محصولات کشاورزی می نالند ولی در دزفول مازاد تولید داریم و این تولید مازاد کشاورز ما را به خاک سیاه نشانده است، چون به لحاظ ملی، فکری برای این مسئله نشده و استان خوزستان و شهرستان دزفول هم نتوانستند در حوزه صادرات کاری انجام دهند و یک فعالیت اساسی داشته باشند. کماکان مازاد تولید باعث افت قیمت می شود و زیان انباشت کشاورزان دزفولی را فراهم می کند.

آصفی می افزاید: از طرف دیگر، دزفول ظرفیت های عظیمی در حوزه خدمات و گردشگری دارد که متاسفانه به جز شهر که اقدامات جزئی گردشگری در آن انجام شده در اصلی ترین مناطق، مثل شهیون و سردشت که بهشت گردشگری و میراث فرهنگی است متاسفانه کوچکترین اقدامی تاکنون انجام نشده است.

فرماندار دزفول تصریح می کند: به جرات می توان ادعا کرد که دزفول سرزمینی است که باید از نو شناخته شود. این شهر دریا دریا استعداد در حوزه های گردشگری و میراث فرهنگی دارد که به سرعت می توانند تبدیل به اشتغال مولد شود و مشکلات و معضلات این مناطق را حل کند اما دریغ از تلاشی تا در بهداشت و درمان، دزفول نیز همپای مناطق برخوردار رشد کند. مراکز درمانی و بیمارستان های ما به صورت خیریه ساخته شده اند و متاسفانه معمولا دستگاه های دولتی حجم اعتباری متناسب با تجهیز و به روزرسانی آن را تاکنون تامین نکرده اند به همین دلیل در مناطق روستایی و بخش های شهری به شدت مشکل داریم و دائما مراجعه کننده معترض داریم. تمام این فشارها به شهر دزفول وارد می شود و جمعیت حاشیه که حدود 250 هزار نفر هستند برای درمان به شهر می آیند که شهر هم امکان پاسخگویی به این نیاز را ندارند.

وی بیان می کند: بی شک دزفول شهر منحصر به فردی است که نقش بی بدیلی در دفاع مقدس داشت. حتی در زمان انقلاب اسلامی هم نقش بی بدیل و منحصر به فردی داشت. به تعبیری می شود گفت که پل پیروزی عملیات های ابتدایی جنگ تحمیلی شهر دزفول بوده است و عمده یگان های رزم کشور در منطقه دزفول مستقر بوده و آمار دو هزار و 600 شهید این شهر گویای نقش عظیم این ملت در دوران دفاع مقدس است.

آصفی می گوید: بیش از 800 نفر از این شهدا در حمله موشکی و بمباران های این شهر به شهادت رسیدند. دزفول جای کار بسیار زیادی دارد و بسترها و ظرفیت های عظیمی در این شهر وجود دارد و تمام ادارات برای ارائه خدمت به سرمایه گذاران هستند که امیدواریم مسئولان بتوانند درصدی از حق مردم را احقاق کنند و به بالندگی دزفول و مردم با صفا آن کمک کنند و ظرفیت هایی ایجاد کنند که دزفول مثل همیشه در تاریخ کشور بدرخشد.