در ادامه اعتراضات برخی طلاب جوان آبادان و همراهنشان طی دو روز گذشته و پس
از آن که عصر روز یکشنبه ۴ اسفند ماه تهدید پیامکی مبنی بر خروش مردم در
مخالفت با برگزاری کنسرت در ایام فاطمیه از سوی منابع نامعلوم و تعیین ساعت
تجمع در مسجد الغدیر واقع در منطقه شرکتی بریم و حرکت به سمت منطقه آزاد
اروند ؛ در ساعت اولیه صبح دوشنبه ۵ اسفندماه ؛ پیامکی با مضمون لغو کنسرت
و تجمع ؛ غائله ی تازه نیز به پایان رسید و آن کس که در این میدان
زورآزمایی شکست سنگینی متحمل شد تهیه کنندگان کنسرت احسان خواجه امیری
بودند که اینک باید پاسخگوی هزینه های صورت گرفته باشند.
آن چه در این بین باید بدان اذعان داشت حنای رنگ باخته ی متولیان فرهنگ و
هنر و سیاستگذاران این موضوع یعنی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان و
وزارت خانه ی متبوعشان می باشد که توان اجرایی وظایف محوله را ندارند.
با بررسی مطالبات معترضان در می یابیم که آن ها خواستار برچیده شدن ابزار
گناه در جامعه هستند که قطعا مورد قبول هر انسان متدین و دین مداری است اما
این که این خواسته با احتساب آن که موسیقی از ابزار گناه محسوب می شود
معلوم نیست چرا فقط مردم جنوب کشور نظیر خوزستان و بوشهر ؛ جامعه ی هدف
معترضان که عموما از حوزه های علمیه و دفاتر ائمه جمعه هستند می باشند؟ به
نظر می رسد سیاست های اجرایی فرهنگی در کشور دچار نوعی پارادکس می باشد و
تضاد در برخورد با این مقولات موجب طرح پرسش های جدی از سوی مردم این مناطق
و بویژه قشر جوان خواهد شد.
در این که موسیقی با زندگی بسیاری از مردم عجین شده است شکی نیست اما اینکه
اجرای عمومی موسیقی دارای چه پارامترهایی باشد تا خدایی ناکرده اعتقادات و
ارزش های جامعه هم خدشه دار نگردد مستلزم کارگروهی است که مصادیق را معین و
شخص نماید. از جمله مواردی که همواره از سوی معترضان برخاسته از حوزه های
علمیه شنیده می شود ؛ درآمدهای این نوع فعالیت (موسیقی) می باشد که صراحتا
حرام می دانند.پس لازم است در این خصوص نشست هایی برای تعیین مصادیق و رفع
شبهات با حضور مراجع عظام و مجتهدین واجد شرایط برگزار بشود چرا که برای
مثال خوانندگان و نوازندگانی که با صدا و سیما همکاری دارند ؛ از این
سازمان پول دریافت می دارند و یا نوازندگانی که در مراسم عروسی ها می
نواند نیز پول دریافت می کنند و اتفاقا طبق مقرارات مالیاتی کشور موظف به
پرداخت مالیات بر درآمد هم هستند.
صرف نظر از جنبه های مادی ؛ از زاویه ای
دیگر نیز باید به این موضوع نگریست و آن کیفیت برخورد با مقوله ی موسیقی در
استان های مرزی و جنوبی است .استفاده از این شیوه ی اعتراضی که بیشتر
شباهت به دوران گذر از هیجانات اولیه به سوی تبعیت از قانون در دهه ۶۰ می
باشد ما شاهد بیان درخواست ها به شکل تجمع و تشویق مردم به این امر می
باشیم که با عنایت به شرایط امنیتی خاص مناطق مرزی ؛ مسوولان ناگزیرند که
خواسته های معترضان را بپذیرند تا بر مقوله ی مهم امنیت خدشه ای وارد
نشود.در حالی که جامعه ی مدنی قانون مدار ؛ چنین حرکاتی را بر نمی تابد و
اگر مسوولان امر نتوانند این هیجانات را کنترل و یا در این دسته از جامعه
تغییر رفتار ایجاد نمایند احتمال آن که دیگر دستجات و صنف ها نیز چنین کنند
وجود دارد که در این صورت ؛ کنترل و هدایت جامعه کار دشواری خواهد بود و
آسیب های ین یکی از خواسته ی به حق معترضان اگر بیشتر نباشد کمتر نیز نیست.
از سویی دیگر ؛ سال هاست که وهابیون و جدیدا نیز تکفیری ها نگاه
هوشمندانه تری به نقاط مرزی بویژه خوزستان و بالاخص شهرهای آبادان و خرمشهر
داشته اند از این روی بدعت گذاری در اموری چون مدت عزاداری ها و در عین
حال بی اهمیت جلوه دادن ایام سرور و فرح نظیر اعیاد دینی و مذهبی به مثابه ی
آب به آسیاب وهابیون و تکفیری های ملحد ریختن می باشد .امیر المؤمنین(ع )
نیز در این باره فرمود : "ما هدم الدین مثل البدع ". چیزی مانند بدعت ها
دین را تباه و ویران نکرده است.
در پایان توجه معترضان به موسیقی که غالبا انسان هایی معتقد و مومن می
باشند را به دیدگاه حضرت آیت الله مکارم شیرازی در این باب جلب می نماییم و
امیدواریم که این جوانان پرشور مذهبی ؛به ادبیات گفتمان توجه بیشتری
نمایند و خطر افراطی گری را در زمانه ی هجوم دیو صفتان وهابی و تکفیری که
نه در پشت مرزها که به داخل شهر و دیارمان نیز نفوذ کرده اند درک نمایند :
سوال: اینکه سه دهه فاطمیه داریم آیا بر اساس سند های شیعی می باشد یا خیر؟
آیا اینکه می گویند دهه فاطمیه ۴۵ روزه ای نداریم چقدر صحت دارد؟ معیار
شروع دهه فاطمیه چه زمانی است؟ قبل از شهادت یا بعد از روز شهادت شروع می
شود؟
پاسخ: در مورد سالروز شهادت حضرت زهرا (سلام الله علیها) دو روایت است یکی
اینکه ایشان ۷۵ روز بعد از رحلت پیغمبر اکرم (ص) به شهادت رسیدند که می شود
۱۳ جمادی الاول و دیگری اینکه ۹۵ روز بعد از رحلت پیغمبر به شهادت رسیدند
که می شود ۳ جمادی الثانی و طول این ۲۰ روز را ایام فاطمیه نامیده اند.
سوال: محدوده دو دهه فاطمیه را بیان فرمایید و همچنین برگزاری مراسم جشن عقد و عروسی و امثال آن در این مدت چگونه است؟
پاسخ: سه روز ۱۳ و ۱۴ و ۱۵ جمادی الاول و سه روز ۱و ۲ و ۳ جمادی الثانی
بنابر معمول به «فاطمیه» اختصاص دارد ولی در بین این دو برگزاری مراسم عقد و
عروسی (با رعایت تمام موازین شرعی) مانعی ندارد.