معاون آموزشيوپژوهشي دانشگاه صنعتي جنديشاپور دزفول بزرگترين دغدغهها و اولويتهاي دانشگاه در 2 حوزه آموزشي و پژوهشي را توسعه تحصيلات تكميلي و تجهيز زيرساختهاي آزمايشگاهي و تحقيقاتي عنوان كرد و با اشاره به يكسانبودن همه آئيننامهها و قوانين ارتقاء و استخدامي در دانشگاهها، خواستار نگاه فراگير و جامعنگر و عدم تحميل سياستهاي محدودگرايانه در برنامهريزيهاي كلان به دانشگاههاي در حال توسعه شد.
دكتر محمدرضا شريفي با تأكيد بر اينكه در حال حاضر توسعه تحصيلات تكميلي و تجهيز زيرساختهاي آزمايشگاهي و تحقيقاتي دغدغههاي اصلي دانشگاه است زيرا ارتقاء دانشگاه و اعضاي هيأتعلمي را به دنبال خواهد داشت، با اشاره به سفر رئيس جمهور و جمعي از هيأت وزيران به استان، ابراز اميدواري كرد: صدور مجوزهاي توسعهاي براي دانشگاههاي در حال توسعه مانند دانشگاه صنعتي جنديشاپور دزفول با نظر مساعد و ديد جامعنگر ديده شود تا زمينههاي تعالي دانشگاه و جذب اعضاي هيأتعلمي بيش از پيش فراهم شود.
وي درباره لزوم ايجاد تغييرات احتمالي در آئيننامههاي مختلف آموزشيوپژوهشي موجود در جهت تسريع در روند توسعهاي دانشگاههاي نوپا، اظهار داشت: آئيننامههايي كه در دولتهاي قبلي تدوين شده، مشكل خاصي ندارند بلكه مشكل در اجراي آئيننامهها يا گاهي تنگنظريهايي است كه ممكن است در اجرا صورت بگيرد.
معاون آموزشيوپرژوهشي دانشگاه صنعتي جنديشاپور دزفول روند رشد و توسعه دانشگاه را بسيار مثبت ارزيابي و خاطرنشان كرد: با توجه به پتانسيلهاي موجود در منطقه از نظر استعدادهاي طبيعي و انساني و زيرساختهايي كه ايجاد شده، روند توسعه دانشگاه رو به رشد و بسيار مثبت است؛ در دانشگاه طرح آمايش مطابق با آمايش استان و با در نظر گرفتن پتانسيلها و قابليتها انجام و بر اين اساس در طرح جامع دانشگاه ايجاد چندين دانشكده پيشبيني شد.
شريفي مهمترين درخواست دانشگاه از دولت را در آستانه سفر رئيس جمهور به خوزستان، عدم تحميل سياستهاي محدودگرايانه به دانشگاههاي در حال توسعه در برنامهريزيهاي كلان عنوان كرد و افزود: در واقع از دولت انتظار ميرود مناطق را به تفكيك و متناسب با استعدادها و پتانسيلهاي ذاتي آنها، در برنامهريزيها لحاظ كنند و اين حق را قائل شوند كه براي منطقهاي مانند شمال خوزستان، داشتن يك دانشگاه بزرگ و جامع، لازم و ضروري است.
وي ادامهداد: درخواست ما از دولت تدبير و اميد اين است كه دانشگاههاي در حال توسعه از نظر كادر تشكيلاتي و ايجاد رشتههاي جديد، محدود نشوند؛ چارت سازماني از مسائل اساسي دانشگاه است و ميطلبد دانشگاههايي مانند دانشگاه صنعتي دزفول، در ايجاد يا ترميم چارت تشكيلاتي از اختيارات بيشتري برخوردار باشند زيرا اين چارت بايد متناسب با زمان توسعه يابد و ترميم شود؛ از سوي ديگر اگر برنامهريزيها با ديد فراگير و با نگاه به استعدادهاي منطقهاي انجام شود، با توجه به قابليتها و پارامترهاي توسعهاي منطقه شمال خوزستان در حوزه دانشگاهي، ميتوان چارت تشكيلاتي دانشگاه را جامع تعريف كرد اما اگر با ديد محدودگرايانه به دانشگاههاي نوپا نگاه شود، محدود كردن چارت تشكيلاتي موجب محدوديت دانشگاه خواهد شد.
معاون آموزشيوپژوهشي دانشگاه صنعتي جنديشاپور دزفول با بيان اينكه در طرح جامع دانشگاه با تأكيد بر واقعيات منطقه، نگاه به دانشگاه محدوديتگرا نيست، خاطرنشان كرد: بحث آمايش سرزمين هم اين مسئله را بيان ميكند كه مناطق از نظر امكانات طبيعي و نيروي انساني با يكديگر تفاوت دارند بنابراين با ارزيابي و اعتبار سنجي پتانسيل توسعه آموزش عالي در منطقه شمال خوزستان، ميتوان به اين نتيجه رسيد كه بايد در اين منطقه يك دانشگاه جامع و بزرگ ايجاد شود؛ شواهد و اسناد تاريخي و تمدن ديرين منطقه نيز اثبات مي كند كه اين منطقه داراي يك پتانسيل ذاتي براي توسعه آموزش عالي است.
شريفي درباره نظر برخي مسئولان مبني بر توسعه رشتههاي پايه در دانشگاههاي اقماري هر استان و واگذاري تحصيلاتتكميلي به دانشگاه مادر، اظهار داشت: اين نظر زماني ميتواند صادق باشد كه آييننامههاي دانشگاههاي مختلف با يكديگر تفاوت كند اما زمانيكه رشد اعضاي هيأتعلمي به واسطه وجود تحصيلاتتكميلي است و كل آئيننامهها و قوانين ارتقاء و استخدامي بر اساس يك نگاه واحد است، نميتوان گفت يك دانشگاه تحصيلاتتكميلي نداشته باشد و ديگري داشته باشد زيرا ابزار بررسيها و جريان حيات كارمند و عضو هيأتعلمي به واسطه اين آئيننامهها است.
وي با بيان اينكه سعي شدهاست توسعه دانشگاه متناسب با نيازها و پتانسيل منطقه و استان در طرح آمايش انجام شود، تصريح كرد: مسلما در حال حاضر دانشگاه از نظر تعداد رشته و دانشجو با دانشگاهي مانند دانشگاه شهيدچمران متفاوت است اما سعي ميكنيم رشتههايي كه در استان وجود ندارد يا پتانسيل آن در منطقه وجود دارد، در دانشگاه راهاندازي شود البته ممكن است بعضي رشتهها كه در دانشگاههاي ديگر استان وجود دارد، باتوجه به پتانسيل و نياز منطقه، در اين دانشگاه هم ايجاد شود زيرا اينگونه موازيكاري گاهي ضروري است و ميتواند مؤثر واقع شود.
شريفي افزود: به طور مثال رشته باستانشناسي متناسب با پتانسيلهاي منطقه راهاندازي شد اما در مورد رشتهاي مانند شيمي محض كه در دانشگاه شهيدچمران فعال است، شوراي گسترش نه مجوز آن را به دانشگاه صنعتي دزفول ميدهد و نه دانشگاه برنامهاي براي ايجاد اين رشته دارد درحاليكه رشته رياضي در هر 2 دانشگاه وجود دارد زيرا با توجه به وجود رشتههاي فنيومهندسي در دانشگاه صنعتي دزفول، اين رشته براي تقويت علومپايه مؤثر است.
معاون آموزشيوپژوهشي دانشگاه صنعتي جنديشاپور دزفول بهطور كلي از دولت يازدهم خواستار گشايش نسبت به دانشگاههاي در حال توسعه و نگاه موافق با گسترش و توسعه اين دانشگاهها شد و افزود: در حوزه آموزشي توسعه تحصيلات تكميلي و در حوزه پژوهشي ايجاد حداقلهاي فضاي آزمايشگاهي دغدغههاي اصلي دانشگاه است كه براي تحقق توسعه زيرساختهاي تحقيقاتي بايد پايه اعتبارات دانشگاه افزايش يابد؛ همچنين مطلب ديگر اين است كه بودجه و اعتبارات دانشگاههاي كوچك بر اساس سرانه دانشجو اختصاص داده ميشود و به طور مثال اعتبارات با سرانه 2 هزار دانشجوي دانشگاه محاسبه ميشود در حاليكه زيرساختهاي لازم براي مديريت اين تعداد دانشجو، كمتر از يك دانشگاه با هشت يا 10 هزار دانشجو نيست و به همين دليل با يك نقصان بودجه مواجه هستيم.
شريفي افزود: دانشگاه را شايد بتوان از يك نظر نهاد يا سازماني مانند شهرداريها توصيف كرد كه همانطور كه هر شهر قواعد و مشكلات خود را دارد و شهرداريها را نميتوان با يك قانون هدايت كرد، دانشگاهها نيز اينگونه هستند و به يك ديد جامعنگر نياز دارند؛ آمايش سرزمين هم همين است كه هر دانشگاه با شرايط خاص خود ديده شود.