نیویورک تایمز در گزارشی دست به انتقاد از سخنرانی نتانیاهو در سازمان ملل زده و می نویسد: هیچ وقت تا این اندازه برای بنیامین نتانیاهو سخت نبوده که جهانیان را همانطور که در سال 2006 عنوان کرده بود، متقاعد کند که «سال 1938 است و ایران همان آلمان است.» وی طی هفته گذشته نیز در سازمان ملل بار دیگر تلاش خود را کرد. اما در میان کسانی که این رویکرد نخست وزیر اسرائیل را زیر سوال می برند دیوید هریس، مدیر اجرایی کمیته یهودیان آمریکا به چشم می خورد.

زمانیکه وفادارترین و متنفذترین حامیان نتانیاهو- رهبران کمیته یهودی آمریکا- رویکرد وی در مورد ایران را زیر سوال می برند، نخست وزیر اسرائیل باید گرگ خواندن روحانی در لباس میش که از اصطلاحات مورد علاقه اش است را متوقف کند و نگران این اشک تمساح ریختن ها باشد.

مسئله این نیست که جهان تا به امروز به اندازه کافی در مورد خطر قریب الوقوع ایران مجهز به تسلیحات هسته ای شنیده است. مسئله این نیست که اسرائیل «خط قرمز» های بیشماری تعیین کرده و همگی شکستنی بوده اند. مسئله این نیست که جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر در مقایسه با همسایگانش، سوریه، عراق و افغانستان، یک جزیره باثبات است. مسئله این نیست که همانطور که انتخاب روحانی نشان داد ایران یک کشور استبدادی شبیه نازی ها با یک دیکتاتور نیست.

نه، مسئله اعتبار نتانیاهو ریشه در اولویت های تحریف شده وی دارد که در سخنرانی وی که مملو از ایران و تهی از فلسطین بود، به خوبی مشهود است. مهمترین چالش برای اسرائیل به عنوان یک ملت یهودی و دموکراتیک ناکامی در دستیابی به صلح دو کشور با فلسطینی ها است. تحقیق اخیر مرکز تحقیقاتی پیو نشان می دهد تنها 17 درصد از یهودیان آمریکا فکر می کنند که شهرک سازی های مداوم در کرانه باختری به امنیت اسرائیل کمک می کند.

مدت ها است که ایران به عامل موثری برای انحراف از وضعیت دشوار حاکم بر فلسطین تبدیل شده است. اما بی صبری جهانی نسبت به این استراتژی انحرافی به شدت رو به افزایش است.

نیویورک تایمز در ادامه با اشاره به اینکه نتانیاهو باید به جای سرو صدا، تمرکز خود را به مذاکرات اسرائیل-فلسطین معطوف کند. وی پیش از این در زمان هایی که احساس انزوا کرده، توانسته کنگره و گروه های یهودی آمریکا را مجبور به حمایت از خود کند. در دوره نخست ریاست جمهوری اوباما، زمانیکه تنش ها میان رهبران اسرائیلی و آمریکا شدت گرفته بود، وی توانست تحسین و استقبال 29 تن از اعضای کنگره را برانگیزد. امروز اما زیر سوال رفتن رویکرد وی توسط هریس، تنها نشانه شکل گیری تغییرات نیست.

بسیار قابل توجه بود که دولت اوباما جو بایدن، معاون رئیس جمهوری را برای سخنرانی برای لابی صلح طلب «جی- استریت» فرستاد که از حامیان اسرائیل اما منتقد این رژیم است. همچنین قابل توجه است که لوئیس سوسمن که روابط نزدیکی با جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا دارد و سفیر آمریکا در لندن بود به هیات مدیره «جی- استریت» پیوسته است.

این در حالی است که هریس موافقت کرده که طی سال جاری دیداری با مدیر اجرایی «جی- استریت» داشته باشد. در گذشته روسای سازمان های مهم یهودی سعی می کردند از این سازمان دوری کنند، همانطور که کمیته روابط عمومی آمریکا-اسرائیل (آیپک) اینطور بوده است. تمام این نکته ها نشان می دهد که اگر مذاکرات صلح خاورمیانه طی ماه های آتی به نقطه اوج خود نزدیک شود، برای نخستین بار یک کمیته یهودی آمریکایی محکم و سازمان دهی شده در حمایت از طرح دو کشور، نتانیاهو را مجبور به عبور از خط خواهد کرد.

نیویورک تایمز در پایان گزارش خود می نویسد: این امر اهمیت چشمگیری دارد. نتانیاهو باید به جای تکرار استعاره های بیزاری از ایران، خود را با شرایط تغییر کرده وفق دهد.