وقتی سوت پایان دیدار برابر کره جنوبی در اولسان به صدا درآمد، تمام کشور غرق در شادی و شعفی مثالزدنی شد. این موفقیت به قدری موجب ارتقای روحیه ملی شد که کمتر بدیلی را می توان برای آن ذکر کرد؛ اما در زوایای این ماجرا، اخباری نیز منتشر شد که موجب تحیر و افسوس بسیاری از دلسوزان شد. در حقیقت، موج خوشحالی پیروزی باعث شد تا بدان پرداختی صحیح و دقیق صورت نگیرد.
خبر مبنی بر این بود که به اعضای تیم مبلغی معادل 50 میلیون تومان پاداش نقد و مجوز واردات اتومبیل خارجی اعطا شد. اگرچه نمی توان منکر شد که اگر فتح و پیروز حاصل می شود، بایستی از عوامل و مسببان آن تقدیری در خور صورت گیرد؛ اما این دست و دل بازی بر چه مبنایی صورت می گیرد؟ آیا چنین تصمیم هایی بر اساس تحلیل و تحقیقی صورت گرفته یا صرف بذل و بخشش از کیسه ملتی است که این روزها فشارهای اقتصادی فراوانی را تجربه می کنند؟ و ...

× دولتی که شعارهایش را فراموش کرد
وقتی روزهای ابتدایی دولت نهم بود، شعار عدالت مبنای کار قرار گرفته بود. همین نیز موجب شد تا سازمان تربیت بدنی و مدیرانش به سمت توسعه فضاهای ورزشی و ساخت و ساز در روستاها و شهرهای کوچک حرکت کنند. همین نیز به ساخت و ساز قابل توجهی منتهی شد که مبنای آن، شعار و رویکرد دولت در توزیع ثروت میان طبقات مختلف و به خصوص مستضعفین بود که چنین ترجمانی نیز در ورزش پیدا کرد. همین نیز منجر به استقبال مردم از دولت شد که ثمرات و تبعات آن را می توان در سال های ابتدایی دولت نهم دید.
اما گذشت زمان موجب شد تا دولت از شعارهای آغازین خود فاصله گیرد که نمودی عینی نیز در ورزش کشور داشت. موج توجه به مناطق محروم و کم امکانات جایش را به توجه به ورزش های پرحاشیه مانند فوتبال و کشتی داد. دولتی که با وعده توجه به قشرهای آسیب پذیر به قدرت رسیده بود، با گذر زمان، تغییر گفتمان و عملکردی جدی را شروع کرد که به ورزش نیز رخنه کرد. همین هم به روزمرگی و غوطه ور شدن در حواشی منتهی شد که این روزها ثمر ان را می شود دید و حس کرد. در روزهای پایانی دولت یازدهم نیز شاهد اتفاقاتی بودیم که منجر به پاداش های عجیب به فوتبالی ها و اعتراضات گسترده ای شد.

× وقتی مسئولان فوتبال زده می شوند!
در روزهای اخیر، به خوبی می توان فوتبال زدگی مسئولان ارشد اجرایی و منفعل بودن آنها در قبال این ورزش را دید. اگرچه موفقیت اخیر جای قدردانی دارد (البته در همین نیز می توان نقدهایی را وارد دانست)؛ اما چرا بایستی چنین مجوزها و امکان هایی به فوتبالیست هایی داده شود که سالانه میلیاردها تومان از بودجه ملت به جیبشان سرازیر می شود؟ اگر هدف قدردانی از تلاش و کوشش این مجموعه است، چه کسی بایستی از رشادت ها و مجاهدت های هزاران جوان در عرصه های مختلف علمی و فنی تقدیر کند و ما به ازای آن چیست؟ سربازانی که در سخت ترین شرایط در حال خدمت به این مرز و بوم هستند چه؟ و ... آیا شهروند بودن اعضای تیم ملی بیش از سایرین است؟ پرسش های بی پاسخ در این زمینه بسیار است و افسوس بیشتر!
امروز این پرسش در اذهان دلسوزان وجود دارد که بر سر آرمان ها و دغدغه های دولت عدالت خواه و خدمتگذار چه آمده که شاهد چنین اتفاقاتی هستیم؟ اگرچه اصل تقدیر از این موفقیت بزرگ بر کسی مستور نیست؛ اما میزان پاداش به ملی پوشان داراری ضوابط و آئین نامه هایی مشخص است که این اتفاق را قانونمند می کند. چرا بایستی در این روزها، از این موضوع عدول شود؟ راستی، وزارت ورزش در قبال موفقیت بزرگ والیبال چه کرده یا چه خواهد کرد؟ و ...
به راستی، می توان ریشه بسیاری از تحولات در عرصه اجتماعی و تغییر رویکردها به دولتی که پشتوانه رای چند ده میلیونی داشت را درک کرد. اما باید اعتراف کرد که مردم بسیار هوشیار و هوشمند هستند و به سرعت تشخیص می دهند که چه شده و می شود. آنها انحراف از باورها و آرمان ها را خوب می فهمند؛ خوب!