خبر تصویب اساسنامه کمیته ملی المپیک در نشست مجمع عمومی در حالی منتشر شده که به ابهام تخلفات گسترده قانونی مواجه است.
خبر تصویب اساسنامه جدید کمیته ملی المپیک دیروز در شرایطی روی خروجی رسانه
ها قرار گرفت که با نکات تامل برانگیزی همراه بود. نحوه تصویب اساسنامه که
بدون رای گیری و با شیوه "صلوات" فرستادن صورت گرفت، شائبه های فراوانی را
منجر شده که در کنار موارد تخلفی، این اتفاق را فاقد مشروعیت و مقبولیت می
کند.
مگر می شود یک
اساسنامه که ایرادات فنی و شکلی به آن وارد است، بدون هیچ قضاوتی به رای
گذاشته شود؟ مگر شیوه ای به نام "صلوات فرستی" در قانون پیش بینی شده است؟
چرا مخالفتی از سوی رئیس و دبیرکل کمیته در این خصوص صورت نمی گیرد؟
اتفاق
روز گذشته در حالی واقع شده که ابهامات گسترده ای درباره نزدیک به دو سال
فعالیت برای اصلاح این اساسنامه وجود دارد. در ماه های اخیر نیز اطلاع
رسانی دقیقی درباره تصمیمات و نامه نگاری ها با مراجع بین المللی صورت
نگرفته که همین بر دامنه نگرانی ها افزوده است. اکنون نیز اخباری درباره
اقدامات غیرقانونی در نشست روز گذشته به انتشار رسیده که دلالت بر این دارد
که ابهامات و نگرانی ها درباره روند طی شده در دو سال اخیر، بیهوده نبوده
است. با این پیش فرض، بایستی اذعان داشت
که کمیته ملی المپیک در لبه پرتگاهی قرار گرفته که شائبه "تقسیم قدرت در
روزهای پایانی دولت"، هر دلسوزی را نگران می کند.
مگر تمامی
اساسنامه ها نبایستی به رای و نظر نمایندگان مجلس بگذرد و سپس وجاهت قانونی
داشته باشد؟ اکنون اساسنامه ای معیار عمل قرار گرفته که فاقد وجاهت قانونی
و تائید نمایندگان ملت است. دلیل این همه بی قانونی را در چه چیز می توان
جستجو کرد؟
× تصویب صلواتی و ذبح مکرر قانون در یک جلسه
اخبار
دریافتی از کمیته ملی المپیک حکایت از آن دارد که محمد عباسی (وزیر ورزش و
جوانان) که در روزهای اخیر اصرار فراوانی برای تصویب اساسنامه اصلاحی و
برگزاری انتخابات کمیته در روزهای پایانی دولت دارد، در این نشست حضور
داشته و عنوان می دارد با ذکر صلوات، اساسنامه جدید به تصویب اعضای مجمع
عمومی برسد. این موضوع را می توان بدعتی شگرف در سال های اخیر دانست که
بدون رای گیری و پرسیدن نظر اعضا، اساسنامه به تصویب می رسد. مگر
می شود یک اساسنامه که ایرادات فنی و شکلی به آن وارد است، بدون هیچ
قضاوتی به رای گذاشته شود؟ مگر شیوه ای به نام "صلوات فرستی" در قانون پیش
بینی شده است؟ چرا مخالفتی از سوی رئیس و دبیرکل کمیته در این خصوص صورت
نمی گیرد؟
در کنار این موارد، باستی از وزیر ورزش و اعضای مجمع
عمومی پرسید که مگر می توانند به اساسنامه جدید رای دهند؟ مگر چنین حقی
برای مجمع عمومی کمیته پیش بینی نشده است؟ چگونه می شود که این گروه، اقدام
به تصمیم سازی در موردی را انجام می دهند که فاقد صلاحیت قانونی در آن
هستند؟ از سویی، مگر
تمامی اساسنامه ها نبایستی به رای و نظر نمایندگان مجلس بگذرد و سپس وجاهت
قانونی داشته باشد؟ اکنون اساسنامه ای معیار عمل قرار گرفته که فاقد وجاهت
قانونی و تائید نمایندگان ملت است. دلیل این همه بی قانونی را در چه چیز
می توان جستجو کرد؟ چرا بایستی این اقدامات صورت گیرد و چه غایتی در
نظر گرفته شده است؟ چرا آنهایی که فاقد صلاحیت قانونی هستند، تصمیمات لازم
الاجرا می گیرند؟ این قانون شکنی و دور زدن نمایندگان ملت را با چه میزانی
می توان تفسیر کرد؟
چرا وزیر ورزش،
رئیس کمیته المپیک و برخی دیگر از مدیران، در برگزاری غیر قانونی انتخابات
اصرار دارند؟ مگر غیر از این است که برگزاری این انتخابات بعد از تثبیت
دولت جدید، از هر نظر به سود ورزش است؛ مگر آنها که پست ها را بر باد رفته
می دانند؟ آیا باید ریشه این اتفاقات را در دست اندازی به صندلی ریاست، قبل
از پایان کار دولت دانست؟
× اختلاف و مشاجره در نشست دیروز
در
شرایطی که فرایند اقدامات و تصمیمات درباره اساسنامه با ابهام شکلی،
محتوایی و قانونی همراه است، جلسه دیروز کمیته ملی المپیک به محلی برای
منازعه و مشاجره اعضای کمیته اجرایی تبدیل می شود. این موضوع تا بدانجا پیش
رفت که جلسه بدون نتیجه به پایان می رسد. در حقیقت، اعضای مجمع عمومی که
دارای رای و نظر مستقل هستند، در صف منتقدان قرار گرفته و این اتفاقات را
برخلاف منافع ملی و حرکتی مشکوک تلقی می کنند. در چنین فضایی، تصویب صلواتی
را می توان تبیین کرد و ان را تفسیر کرد.
حال باید پرسید که چرا بایستی این مجموعه اتفاقات در این مدت روی دهد؟ چرا
وزیر ورزش، رئیس کمیته المپیک و برخی دیگر از مدیران، در برگزاری غیر
قانونی انتخابات اصرار دارند؟ مگر غیر از این است که برگزاری این انتخابات
بعد از تثبیت دولت جدید، از هر نظر به سود ورزش است؛ مگر آنها که پست ها را
بر باد رفته می دانند؟ آیا باید ریشه این اتفاقات را در دست اندازی به
صندلی ریاست، قبل از پایان کار دولت دانست؟ غیر از این است که افکار
عمومی و اهالی ورزش از خود می پرسند که مبادا ریشه این اتفاقات در یک
معامله قدرت نهفته باشد که هدفش، تداوم حضور برخی اشخاص ناتوان و شکست
خورده بر مسندهاست؟
به نظر می رسد
بایستی تحقیق و تفحصی جدی از سوی مجلس و نهادهای نظارتی درباره اتفاقات
اخیر در کمیته ملی المپیک صورت گیرد. آنچه از اخبار و تحلیل ها به دست می
آید، حکایت از ماجرایی دارد که با قانون شکنی، شائبه و تردیدهای جدی همراه
بوده است.