تیم فوتبال استقلال در شبی که می‎توانست یک نتیجه انتقاد برانگیز پیش چشم 60 هزار هوادار کسب کند، با یک تساوی از زمین خارج شد تا در نهایت صدر جدول را در اختیار داشته باشد و امیدوار باشد تا به عنوان قهرمانی رقابت‌های این فصل لیگ برتر برسد.اما آنچه جالب، عجیب و البته انتقاد برانگیز است گفته‌های سرمربی استقلال در نشست خبری است.

قلعه نویی در این نشست، این نتیجه را بی عدالتی در فوتبال عنوان و تعریف جدیدی از عدالت ارائه می‌کند. سال گذشته وقتی "پپ گواردیولا" در بازی با چلسی شکست خورد، تیم تدافعی انگلیسی را متهم به دفاع صرف نکرد و نیز این همه موقعیت بارسا که وارد دروازه نشد را بی عدالتی نخواند. گواردیولا به تیم حریف تبریک گفت و آنها را سزاوار برد خطاب کرد.

استقلال روز دوشنبه در بازی خانگی و پیش چشم بیش از 60 هزار تماشاگر بازی پرانتقادی را ارائه کرد و چیزی نمانده بود به سپاهانی ببازد که با یک یار کمتر بازی می‌کرد. باخت در این دیدار یعنی از دست رفتن تقریبی قهرمانی. اما قلعه نویی بعد از بازی حرف‌هایی به زبان آورد که عجیب و دور از ذهن است. از این پس باید در فوتبال قانونی وضع شود مبنی بر اینکه اگر تیمی حملات خطرناک داشت برایش پیروزی ثبت کنند.

اینکه استقلال ظرف دو هفته در دو بازی مقابل سپاهان در ورزشگاه آزادی نمی‌تواند تیمی را شکست دهد که 10 نفره بوده و اتفاقا در هر دو بازی هم با یک یار کمتر به استقلال گل زده است، موضوعی است که قلعه نویی ترجیح داده در خصوص آن در نشست خبری صحبت نکند و باز به زمین و زمان بتازد و پای خبرنگار (اجنبی پرست) را به میان بکشد.

سرمربی استقلال بازی بی نظم و عجولانه این تیم را بهترین بازی لیگ برشمرده و از سویی گفته موقعیت 20 درصدی سپاهان به گل تبدیل شده است. صرف نظر از اینکه موقعیت سپاهان، موقعیت 20 درصدی نبود و به حق باید گفت یکی از زیباترین صحنه‌های خلق شده در فوتبال ایران بود، آیا این بی‌احترامی به تیم رقیب نیست؟ آنجا که موقعیت‌های استقلال با بی‌دقتی مهاجمان این تیم وارد دروازه سپاهان نمی‌شود، بی‌عدالتی در فوتبال است اما آنجا که مدافع حریف با اشتباه فاحش دروازه تیم خودی را باز می‌کند، عدالت در فوتبال رعایت شده است؟

به نظر می‌رسد قلعه نویی در دنیای دیگری سیر می‌کند. دنیایی پر از تناقض و چندگانه گویی. در جایی می‌گوید فرهاد مجیدی را تحت تاثیر تماشاگران به زمین نفرستاده و در جای دیگر می‌گوید به احترام هواداران به مجیدی بازی داده است.

کمتر مشاهده شده که یک مربی فوتبال در پایان بازی از بازیکن خاصی نام ببرد و وی را تخریب کند اما قلعه نویی در هر بازی، انگشت اتهام را به سوی بازیکن خاصی نشانه می رود. زمانی آرش برهانی و موسوی و زمانی سیاوش اکبرپور و فرزاد حاتمی. اینها با اصول حرفه‌ای گری و اخلاق در فوتبال مغایرت دارد. مسئولیت نتیجه در هر بازی با مربی است. اینکه ابر و باد و مه و خورشید باید در کار باشند تا قلعه نویی نتیجه بگیرد از آن چیزهای من درآوردی است که فقط از این مربی شاهد هستیم.

قلعه نویی اگر به سکوها نگاهی بیندازد خیلی چیزها دستگیرش می‌شود. استقلال در این روزها نیاز به این دارد که از همان ابتدای بازی با سکوهای پر به استقبال حریفان برود اما واقعا این اتفاق افتاده است؟

نوع رفتار سرمربی استقلال با هوادار، بازیکن، خبرنگار و همه و همه نه تنها منصفانه نیست بلکه برخی اوقات توهین هم تلقی می شود. هیچکس حق انتقاد ندارد، هیچکس نباید لام تا کام حرف بزند و هیچکس نباید گوش به فرمان نباشد. عدالت یعنی استقلال در همه بازی‌ها برنده باشد. عدالت این نیست که قلعه نویی مطالعه کند و ببیند چطور الاهلی عربستان ظرف یک هفته می‌تواند هشت بار دروازه سپاهان را باز کند اما این تیم با یک یار بیشتر هم قادر به انجام این کار نیست.

عدالت یعنی اگر دروازه‌بان شما بیکارترین بازیکن میدان بود پس حتما باید سه امتیاز را به حساب شما واریز کنند. عدالت یعنی استقلال نمی‌بایست در آزادی به الهلال می باخته چون تیم بهتر میدان بوده و در عربستان هم با شایستگی محض این تیم را شکست داده است. عدالت یعنی ...