ارسالی از کاربران خوزنیوز/ محسن رؤسایی: اعلام تعطیلی مدارس و دانشگاهها همواره یکی از تصمیمات حساس مدیریتی در شرایط اضطراری مانند آلودگی هوا یا سرما و بارندگی شدید است. با این حال، رویه تکراری اعلام تعطیلیها در ساعات پایانی شب، بهویژه پس از ساعت ۱۰ شب، به یکی از مصادیق آشکار بیتدبیری در نظام تصمیمگیری آموزش و مدیریت شهری تبدیل شده است.
این شیوه اعلام، عملاً امکان هرگونه برنامهریزی تحصیلی، آموزشی و خانوادگی را از دانشآموزان، دانشجویان و خانوادهها سلب میکند. دانشآموزان و والدین تا آخرین ساعات شب در بلاتکلیفی کامل به سر میبرند و دانشگاهها نیز از تنظیم برنامههای آموزشی و اطلاعرسانی بهموقع بازمیمانند.
از سوی دیگر، پیامدهای اقتصادی این بینظمی قابل چشمپوشی نیست. شهریه مدارس غیردولتی، هزینه سرویس ایاب و ذهاب، کلاسهای تقویتی و برنامههای آموزشی لغوشده، همگی فشار مستقیمی بر معیشت خانوادهها وارد میکند؛ بدون آنکه سازوکار جبرانی یا پاسخگویی مشخصی از سوی نهادهای مسئول ارائه شود.
در این میان، دانشجویان شهرستانی بیش از همه متضرر میشوند. دانشجویانی که از شهرهای دیگر تردد میکنند یا پیشاپیش برای اسکان کوتاهمدت برنامهریزی کردهاند، با اعلامهای ناگهانی شبانه، متحمل هزینههای اضافی، لغو بلیتها و بینظمی جدی در برنامههای زندگی و تحصیل خود میشوند.
نکته قابل تأمل دیگر، ابهام در نحوه فعالیت ادارات و کارمندان است. در بسیاری از موارد، تعطیلی مراکز آموزشی اعلام میشود اما تکلیف کارمندان روشن نیست؛ گویی تصمیمگیران، پیوند مستقیم میان اشتغال والدین و تحصیل فرزندان را نادیده میگیرند. این دوگانگی تصمیمگیری، بار روانی و اجرایی مضاعفی برای خانوادهها ایجاد میکند.
انتظار میرود مسئولان ذیربط با پیشبینی دقیق، تصمیمگیری زودهنگام، اعلام شفاف و لحاظ کردن ملاحظات اجتماعی و اقتصادی، از تکرار چنین بیتدبیریهایی جلوگیری کنند. مدیریت بحران، صرفاً اعلام تعطیلی نیست؛ بلکه مدیریت زمان، اطلاعرسانی حرفهای و احترام به زندگی روزمره مردم است.