خدا را شکر پرویز دهداری نیست...
پیشکسوت فوتبال می گوید با توجه به فضای حاکم بر فوتبال و فضای مجازی و نادیده گرفتن پیشکسوتان و بی‌حرمتی‌هایی که می‌شود، خدا را شکر که دهداری مرد اخلاق و ادب فوتبال ایران دیگر در جمع ما نیست و این روزها را نمی‌بیند.
زنده یاد پرویز دهداری در سال ۱۳۱۲ در شهرستان مرودشت روستای "گلدشت" چشم به جهان گشود و پس از عزیمت خانواده به آبادان، فوتبالش را در این شهر فوتبال‌خیز آغاز کرد و از این خطه به بازی در تیم‌ملی و سرمربیگری آن نیز رسید. پرویز دهداری از مهاجمان بزرگ تیم شاهین و نخستین سرمربی تیم پرسپولیس بود. مربی و مدیری که اخلاق‌مداری آن‌قدر برایش بر نتیجه‌گرایی مقدم بود که پایبندی و تاکید او به اصول اخلاقی، او را در بین اهالی ورزش به عنوان "معلم اخلاق" مشهور کرد. مردی که همچنان در بین اهالی فوتبال محبوب و دوست‌داشتنی است.
پرویز دهداری یکی از چهره‌های ماندگار فوتبال ایران است که نامش نه تنها به عنوان بازیکن و مربی، بلکه به عنوان الگویی از اخلاق، شرافت و مسئولیت‌پذیری اجتماعی در تاریخ ورزش کشور ثبت شده است. او با رفتاری فروتنانه و منش پهلوانی‌اش، نشان داد که موفقیت در ورزش تنها به کسب جام و افتخار خلاصه نمی‌شود، بلکه در پرورش انسان‌های پاک و بااخلاق معنا پیدا می‌کند.
در کارنامه‌ی ورزشی او افتخارات فراوانی دیده می‌شود، اما مهم‌تر از همه، میراث فرهنگی و اخلاقی‌ای است که برای نسل‌های بعد به‌جا گذاشت. در این سال‌ها و این روزها در فوتبالی که ستاره‌هایش برای مشهور شدن، مربیانش برای ماندن و مدیرانش برای حفظ صندلی، دست به هر کاری می‌زنند، پس از ۳۳ سال از درگذشت "پرویز دهداری" معروف به معلم اخلاق؛ جای خالی او به شدت احساس می‌شود.
سوم آذرماه، سالگرد درگذشت "پرویز دهداری" بود و همین بهانه‌ای شد که به سراغ یکی از پیشکسوتان فوتبال خوزستان برویم تا از دهداری برایمان بگوید.
سیاوش بختیاری‌زاده در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: سال‌ها فوتبال بازی کردم و بردها و باخت‌های زیادی را تجربه کردم، اما یکی از بزرگترین افتخارات زندگی شخصی و فوتبالی من این بود که در مقطعی بسیار کوتاه در اردوهای تیم ملی شاگرد پرویز دهداری بودم.
او در ادامه با اشاره به خاطره‌ای از مروحوم دهداری، بیان کرد: در سالی که شاهین قهرمان باشگاه های کشور شد داریوش برادر بزرگتر من به واسطه اشتباهی که در یکی از بازی‌ها انجام داد به مدت یک سال از فوتبال محروم شد و این در حالی بود که در اوج بازی‌ها بودیم و به وجود داریوش نیاز داشتیم و لازم بود کسی بزرگتری و پادرمیانی کند که برادر من بخشیده شود. به همین خاطر به همراه آقای باقری‌نیا و فرزاد آهک پور به تهران و به منزل پرویز دهداری رفتیم و از او خواستیم به عنوان بزرگ فوتبال ایران و یک خوزستانی پادرمیانی کند تا داریوش بخشیده شود.
بختیاری‌زاده گفت: دهداری بدون آنکه از ما بپرسد چرا و چگونه داریوش محروم شده است، به ما گفت فردا ساعت ۸ صبح در فدراسیون فوتبال منتظر شما هستم. فردای آن روز راس ساعت آنجا بود و نکته‌ای که برایم جالب بود این بود که تمام کارکنان فدراسیون فوتبال و سازمان ورزش با خوشحالی و شعف فراوان سمت او می‌آمدند. عباس پهلوان رییس وفت فدراسیون نیز پس از این که شنیدند دهداری آن جا است با فراغ بال سمت او آمدند و به دفتر خود راهنمایی کرد. ما هم به همراه دهداری به دفتر رییس فدراسیون رفتیم. زمانی که استاد دهداری از رییس و دبیر فدراسیون خواست که داریوش را ببخشند، پهلوان گفت «پرویز خان می دانی داریوش چکار کرده که مرحوم شده است؟» استاد دهداری مرد اخلاق و ادب در جواب سوال رییس فدراسیون گفت «من نپرسیدم و شما هم نگویید» در نهایت دستور استاد دهداری اجابت شد و داریوش مورد بخشش قرار گرفت و در مسابقات سال ۶۸ یکی از ستوه های قهرمانی تیم شاهین بود.
او در ادامه عنوان کرد: شاید دوست داشتیم امثال پرویز دهداری‌ها همچنان در فوتبال ایران باشند اما خدا را شکر که نیست و این روزها را که حرمت‌ها شکسته شده، نمی‌بینند. اگر امروز خیلی از بزرگان فوتبال ایران خانه نشین شده اند به خاطر بی احترامی‌ها در فضای مجازی توسط افراد جعلی است.
