نفس‌گیری در فضای آلوده فوتبال ایران؛ تعظیم به اخلاق در جنوب
در روزهایی که فوتبال ایران آلوده به رفتارهای غیراخلاقی، مصاحبه‌های تنش‌زا و انتشار فیلم‌هایی عجیب از چهره‌های فوتبالی است در جنوب ایران یک مربی، یاد و خاطره پرویز دهداری را زنده نگه کرد تا همچنان به روزهای آفتابی در پس ابرهای تیره امیدوار باشیم.
فوتبال ایران سال‌هاست با حواشی متعدد دست و پنجه نرم می‌کند، در روزهایی که به دلیل نگاه از بالا به پائین برخی ملی‌پوشان شاهد مصاحبه‌های غیرحرفه‌ای و تنش‌زا هستیم و یا در شبکه‌های مجازی فیلم‌ها و تصاویری از بی‌اخلاقی چهره‌های مطرح فوتبالی می‌بینیم، در جنوب ایران و در جریان یک دیدار از جام‌حذفی سرمربی استقلال خوزستان جور همه بی‌اخلاقی‌های این روزهای فوتبال را به تنهایی کشید تا برابر رفتار و کردار او سر تعظیم فرود بیاوریم، رفتاری که نباید برای تکرار آن از زمان زنده‌یاد پرویز دهداری تا امروز، این همه صبر می‌کردیم!
چه کسی باور می‌کند در فوتبالی که رده‌های پایه آن شاهد تنش‌های گوناگون است و یا در رده‌های جوانان، امید و بزرگسالان با حاشیه‌های مختلف دست و پنجه نرم می‌کند، یک مربی در جنوب ایران به دلیل بی‌اخلاقی بازیکن جوان خود و عدم رعایت نزاکت برابر بازیکن قدیمی و مربی تیم حریف، او را از زمین بازی بیرون بکشد. بازیکنی که به زعم امیر خلیفه‌اصل از نظر کیفی بازیکن خوبی است اما باید این را یاد بگیرید که اخلاق هم مهم است و بازیکن فنی بی‌اخلاق جایی در تیم او ندارد. مربی آبی‌های خوزستان در حالی در دقایق پایانی این دیدار دست به اقدام فوق زد که حتی بازیکن جوان را تعویض هم نکرد تا ۱۰ نفره به کار ادامه دهد، چون برایش حفظ حرمت رقیب مهمتر از سایر موارد بود.
این حرکت اخلاقی، خاطره رفتارهای مشابه پرویز دهداری، سرمربی افسانه‌ای و مرد اخلاق فوتبال ایران را در اذهان زنده کرد. دهداری نیز در دوران مربیگری‌اش همواره بر اخلاق و انضباط تاکید داشت و در برخی مواقع شاهد بودیم که بازیکنان خود را به دلیل رفتارهای غیرحرفه‌ای از زمین اخراج و یا از تیم کنار می‌گذاشت.
آنچه در بازی استقلال خوزستان و فولاد رخ داد تنها یک اتفاق نبود، این تیم به دلیل مشکلات بسیاری که برایش رقم زده‌اند روزهای خوبی را سپری نمی‌کند. امیر خلیفه‌اصل ترجیح داد بازی را سه بر صفر ببازد اما اخلاق را نه؛ موضوعی که در فوتبال نتیجه‌گرا ما شنا خلاف جهت آب است و باید بارها و بارها از این رفتار گفت و نوشت تا شاید همچنان امیدوار به فراموش نشدن اخلاق در فوتبال باشیم.
در کلام آخر، در فوتبالی که بسیاری از بازیکنان و مربیان به دنبال دیده شدن و رسیدن به القاب خاص هستند، به احترام امیر خلیفه‌اصل ایستاده و کلاه از سر برمی‌داریم.
