از مدال طلا تا میز پرس شکسته؛ چالش قهرمانان پارالمپیک دزفول
قهرمانی به ویژه در عرصه ملی و جهانی برای جامعه شادی آور است و روح امید را در جامعه می‌دمد؛ همانطور که در ماه‌های اخیر بارها شاهد این شادی‌های اجتماعی بوده‌ایم، دیدیم که قهرمانی سعید اسماعیلی کشتی گیر دزفولی در رقابت‌های المپیک و قهرمانی رضا عنایت اللهی ورزشکار پارالمپیکی در رقابت‌های مصر چه موجی از شادی در بین مردم ایجاد کرد.
اینها تنها نمونه‌ای از مدال‌های رنگارنگ ورزشکاران دزفول است که در عرصه‌های بین المللی کسب شده و دل مردم را شاد کرده است.
قهرمانان ملی دزفول همچنان با دست پر به میهن باز می‌گردند و ارمغانی به وسعت شادکردن دل مردم که در دنیای امروزی به سختی یافت می‌شود، به همراه دارند.
مردم به کوچه و خیابان می‌ریزند و کسب مدال‌های این قهرمانان را جشن می‌گیرند؛ بازار گرفتن عکس یادگاری نیز داغ می‌شود و اینها انرژی مضاعفی به قهرمانان ورزشی تزریق می‌کند تا از دیار مقاومت همچنان افتخارآفرینی کنند.
قهرمانان ورزشی پس از فروکش کردن هیاهوی جشن‌ها و تبریک‌ها تنها می‌مانند با مشکلات فراوان خود برای تمرین و آمادگی جهت رقابت‌های بعدی حتی در برخی مواقع مسوولان از آنها روی گردان می‌شوند تا مبادا خواسته‌ای داشته باشند.
دغدغه‌هایی که فقط یک قهرمان ملی می‌داند و تلاش می‌کند اگر شده با خون دل خوردن خود باز هم افتخار بیافریند و میهن خود را در بین کشورهای مطرح دنیا سرافراز کند.
انتقاد تند سرمربی پاراوزنه‌برداری از بی‌توجهی به مدال‌آوران جهانی
غلامحسین چلتوک کار سرمربی تیم پاراوزنه برداری جوانان جمهوری اسلامی است که از ۹ سالگی ورزش را در دزفول شروع کرده و سابقه قهرمانی در المپیک، جهان، آسیا و اروپا را در کارنامه دارد؛ او پس از کسب مدال‌های رنگارنگ به مربی‌گری روی آورده و امروز میهمان خبرگزاری ایرنا دزفول(شمال خوزستان) است؛ می‌گوید از کودکی به این رشته ورزشی علاقه داشته و با تلاش و پیگیری‌های فراوان به این مرحله رسیده است.
به گفته این قهرمان ملی، در شرایطی که وسایل وزنه‌برداری استانداردی در دزفول و استان فراهم نبوده و مربی حرفه‌ای هم نداشته است با وجود کمترین امکانات و با تلاش شبانه روزی توانسته به این مقام‌ها دست یابد.
چلتوک کار که سابقه مربی‌گری وزنه برداری پارالمپیک در کشور، خوزستان و دزفول را دارد، زمانی که به رشته وزنه برداری روی آورده به علت سبک وزن بودن(۵۲ کیلوگرم) و داشتن دست‌های بلند کسی به او امیدی نداشته است ولی تلاش‌ها را برای رسیدن به اهداف خود و کسب قهرمانی ادامه می‌دهد.
مشکلات و کمبودها باعث نشد از هدفش عقب نشینی کند و زمانی که متوجه می‌شود مربی حرفه‌ای در این رشته وجود ندارد، ورزش حرفه‌ای را کنار می‌گذارد و به مربی‌گری روی می‌آورد که البته در این مرحله نیز افتخارات زیادی کسب کرده است.
سرمربی تیم ملی پاراوزنه برداری جوانان جمهوری اسلامی از بهزیستی دزفول به عنوان متولی مشکلات معلولان در این شهرستان انتقاد دارد؛ می‌گوید سه نفر از شاگردانش در مسابقات جهانی مصر که گام نخست المپیک است، شرکت کرده و موفق به کسب مدال طلا و سهمیه شده‌اند ولی این نهاد گویا بی‌اطلاع است و حتی یک تبریک خشک و خالی هم به ورزشکاران نگفته است.
قهرمانان پارالمپیک دزفول بدون امکانات
چلتوک کار با بیان اینکه هیات جانبازان و معلولان دزفول از ۶ سال پیش هیچ اعتباری جذب نکرده و تاکنون هیچ امکاناتی از استان و شهرستان دریافت نکرده است، ادامه می‌دهد: یک سالن متعلق به اداره ورزش و جوانان به هیات جانبازان دزفول اجاره داده شده ولی امکانات، نظافت و تمامی هزینه‌ها برعهده خود هیات است؛ در واقع قهرمانان المپیک بدون هیچ امکاناتی در این سالن تمرین می‌کنند.
هالتر، میز و وزنه استانداردی که در این سالن است با رایزنی و پیگیری چلتوک کار سرمربی تیم ملی جذب شده است؛ او می‌گوید: مسوولان دزفول هیچ همکاری در این خصوص نداشته‌اند و هنگام بازگشت از مسابقات جهانی مصر با وجود کسب مدال طلای جهانی فقط فرماندار برای استقبال از ورزشکاران به پیشواز آنها رفته است.
با وجود کسب مدال طلای مسابقات جهانی هیچ پاداشی به قهرمانان وزنه برداری پارالمپیک اختصاص نیافته و همین امر موجب گلایه مندی این سرمربی تیم ملی شده است؛ او از تبعیض بین قهرمانان رشته‌های مختلف ناراحت است از اینکه فقط برخی رشته‌ها مستحق دریافت پاداش هستند.
مهمترین چالش قهرمانان وزنه برداری پارالمپیک دزفول به اعتقاد سرمربی تیم ملی، نداشتن امکانات است زیرا هیات جانبازان و معلولان هیچ منبع درآمدی ندارد و هیچ نهادی کمکی به ورزشکاران نمی‌کند؛ پیش از این سالن فجر در اختیار این هیات بود که به مزایده گذاشته شد و با وجود پیگیری‌های فراوان، موفق نشدند آن را در اختیار بگیرند.
چلتوک کار یادآور می‌شود که با وجود تقاضای مدیرکل ورزش و جوانان استان خوزستان ولی این سالن در اختیار هیات جانبازان قرار نگرفته است.
تردد ورزشکاران پارالمپیکی، دغدغه‌ای که دیده نمی‌شود
سرمربی تیم ملی وزنه برداری پارالمپیک جمهوری اسلامی ایران با اشاره به تردد بسیار دشوار ورزشکاران پارالمپیکی تاکید می‌کند که این ورزشکاران به علت شرایط بدنی باید با پرداخت کرایه بیشتری به محل مسابقات اعزام شوند ولی مسوولان هیچ حمایتی در این خصوص ندارند.
او با بیان اینکه سرمربی وظیفه‌ای برای گرفتن امکانات ندارد و باید بر روی برنامه تمرینی شاگردانش تمرکز کند، ادامه می‌دهد: مجبوریم برای گرفتن امکانات ورزشی از فدراسیون بارها پیگیری کنیم؛ در آخرین پیگیری‌ها چهار میز پرس از فدراسیون تهیه کردم ولی میزها به اهواز ارسال و بین شهرهای استان توزیع و فقط ۲ میز شکسته سهم دزفول شد.
سیدعلی اکبر رشیدی مهر وزنه بردار دسته ۴۹ کیلوگرم نیز که از سن هشت سالگی به این رشته روی آورده و تاکنون که ۱۸ سال دارد مدال‌های کشوری زیادی کسب کرده نیز به خبرنگار ایرنا می‌گوید: در نخستین حضور بین المللی در مسابقات جهانی مصر موفق به کسب مقام چهارم شدم و امیدوارم در مسابقات پارآسیایی و پارالمپیک نیز موفق به کسب مقام شوم.
وی که از بدو ورود به ورزش با چالش‌های زیادی مواجه بوده، می‌افزاید: ورود به تیم ملی بسیار سخت و اعزام و مدال آوردن بسیار سخت‌تر است چرا که حضور در یک مسابقه مستلزم افتخارآفرینی در مسابقات قبلی است و برای اینکه بتوانیم به المپیک برسیم باید در تمامی گام‌ها با قدرت حرکت کنیم.
این وزنه بردار پارالمپیکی دزفول هدف نهایی خود را رکوردشکنی در المپیک می‌داند و امیدوار است با طی کردن همه مراحل به هدف موردنظرش برسد.
تغذیه مناسب، مربی و تمرین به گفته رشیدی مهر نیازهای هر ورزشکاری است ولی سالن تمرینی این ورزشکاران در دزفول فقط یک میز پرس و میله استاندارد دارد که توسط مربی‌اش فراهم شده است.
با این امکانات نمی‌توان قهرمان المپیک تحویل داد
برای حضور در رقابت‌های بین المللی، دستگاه بدنسازی، ریکاوری و دیگر دستگاه‌های تخصصی نیاز است ولی این ورزشکار تجهیزات تکمیلی را مطالبه نمی‌کند؛ او می‌گوید: برای تامین وسایل ابتدایی ورزشی مانده‌ایم؛ با این وسایل ابتدایی نمی‌توان قهرمان المپیک تحویل جامعه داد این در حالی است که هیات جانبازان و معلولان دزفول تاکنون هفت مدال المپیک کسب کرده است.
وی ضمن قدردانی از زحمات خانواده و مربی‌اش با تاکید بر لزوم پرداخت هزینه‌ای برای رفت و آمد ورزشکاران به مسابقات می‌افزاید: ورزشکاران نباید به جای تمرکز روی تمرین و افتخارآفرینی درگیر مشکلات رفت و آمد به محل مسابقات باشند.
رشیدی مهر با گلایه مندی از وجود تبعیض بین ورزشکاران می‌گوید: یکی از استانها در یک دوره از مسابقات فقط یک ورزشکار تیم ملی داشت که ورزشکار خود را با پرواز به مسابقات اعزام و تمام مخارجش را تامین کرد ولی ما بدون حمایت به اینجا رسیدیم؛ ورزش ما قدرتی است و اگر با خودرو مسیر ۱۲ ساعته تهران را طی کنیم دیگر توانی برای شرکت در مسابقات نداریم.
رضا حسینوند یکی دیگر از ورزشکاران افتخارآفرین دزفول است که در دسته ۷۲ کیلوگرم رشته پاراوزنه‌برداری، مدال طلای پاراآسیایی در سال ۲۰۲۱ و چند مقام کشوری و استانی در سال‌های دیگر را کسب کرده است؛ او نیز از کمبود امکانات و تجهیزات گلایه دارد و می‌گوید: باشگاه ما در سالن مجدیان دزفول از کمبود تجهیزات برای وزنه برداری رنج می‌برد و نیاز است تجهیز شود.
وی خواستار حمایت مسوولان از ورزشکاران برای کسب موفقیت‌های بیشتر شد.
سرمربی تیم ملی مسیر ۸۰۰ کیلومتری دزفول تا تهران را با پراید طی می‌کند!
مشکلات این قهرمانان گریبانگیر خانواده آنها نیز شده است؛ چرا که اعضای خانواده باید جور حمایت نکردن مسوولان را بکشند و فرزندانشان را به مسابقات برسانند.
پدر رضا حسینوند که به علت کم کردن هزینه‌ها مجبور است فرزندش را با خودروی شخصی برای شرکت در مسابقات به تهران برساند، نیز می‌گوید: در زمان کرونا قهرمان پارالمپیک و مربی تیم ملی را با پراید به تهران می‌بردم و بخاطر محدودیت‌های ناشی از شیوع این ویروس، هربار ۲۵ میلیون ریال جریمه می‌شدم؛ با وجود مشکلات زیادی که برای رفت و آمد فرزندم داشتم حتی یک مسوول هم نگفت چطور در مسابقات حاضر شدید.
رضا عنایت اللهی عضو تیم ملی وزنه برداری پارالمپیک نیز که در دسته ۹۷ کیلوگرم توانسته رکورد جهانی در مسابقات مصر را کسب کند و علاوه بر آن پنج مدال طلا و یک نقره در مسابقات کشوری دارد نیز به خبرنگار ایرنا می‌گوید: چالش‌های زیادی در این رشته داریم؛ به علت کمبود سالن ورزشی مجبوریم در ۲ سانس فعالیت و با وزنه غیراستاندارد تمرین کنیم.
وی که معتقد است تااینجا فقط حمایت مربی‌اش را داشته از مسوولان تقاضا دارد یک سالن ورزشی همراه با وسایل بدنسازی به هیات جانبازان اختصاص دهند تا ورزشکاران بتوانند مدال‌های بیشتری کسب کنند.
اکنون این ورزشکاران در قالب تیم ملی به اردوی تیم ملی اعزام شده‌اند و قرار است ۱۲ آذرماه برای شرکت در مسابقات پارآسیایی جوانان به امارات اعزام شوند، هدف آنها کسب مدال طلای المپیک است که امیدواریم با حمایت مسوولان و تامین زیرساخت‌های ورزشی، مدال‌های طلای جهانی را از آن خود کنند.
قهرمانان دزفول ثابت کرده‌اند که با وجود کمترین امکانات، استعداد و اراده لازم برای کسب بالاترین سکوهای جهانی و پارالمپیک را دارند؛ همانطور که هیات جانبازان دزفول سابقه کسب هفت مدال المپیک را در کارنامه دارد اما این مسیر پرافتخار نمی‌تواند تنها بر دوش مربیان فداکار و خانواده‌ها باقی بماند. چشم‌انداز نهایی این ورزشکاران کسب مدال طلای المپیک است؛ هدفی که تحقق آن مستلزم بازگشت مسوولان به تعهدات خود، تخصیص فوری سالن و تجهیزات استاندارد و برقراری سیستم حمایتی مستمر است. اکنون نوبت مسوولان است که به جای تبریک‌های گذرا، با تامین زیرساخت‌ها، ثابت کنند که قهرمانان ملی اولویت واقعی آنها هستند.
