سکوت سرپرست فوتسال زنان حفاری شکست/ زیبا: به تشکر غریبه‌ها نیاز ندارم!
منیژه زیبا اظهار کرد: حفاری خانه دوم من بوده و هست و همانقدر که برای ملی حفاری تلاش و کوشش کردم از این شرکت هم اعتبار گرفتم. انجام وظیفه در تیم فوتسال ملی حفاری دینی بود که به دختران سرزمینم داشتم و در حقیقت همانطور که نزدیکانم می‌دانند یک ادای نذر بود و برای همین خود خواسته به دلیل شرایط امسال باشگاه و وضعیت بودجه و شناختی که از کادر پیشنهادی باشگاه داشتم، ترجیح دادم ادامه همکاری نداشته باشم. انتظار و توقع تکریم یا مراسم خداحافظی هم نداشتم چون آدم که از خانه‌اش جدا می‌شود ممکن است مدتی در خانه نباشد ولی همیشه آنجا خانه‌اش هست.
او ادامه داد: خوشحالم در طی مدتی که در کنار تیم بودم، تیم ملی حفاری نامی پراز افتخار و اعتبار و پراز صلابت برای اهالی فوتسال بوده و همیشه نظم و انضباط در این تیم سرلوحه کار بوده است. به شهادت همه اهالی فوتسال بانوان یکی از با اخلاق‌ترین تیم‌ها بوده و هم اکنون نیز پرافتخارترین و قدیمی‌ترین تیم لیگ برتر است؛ ۴ عنوان قهرمانی، ۴ عنوان دومی و ۳ عنوان سومی و نیز یک عنوان قهرمانی جام حذفی در تنها سالی که برگزار شد از افتخارات تیم فوتسال زنان حفاری است.
این مدیر ورزشی بیان کرد: بسیار مفتخرم که حضورم در حفاری هیچ وقت به خاطر مسائل مالی نبوده و در طی این دوران همیشه از حمایت خانواده، باشگاه و همکاران ملی حفاری در تمامی ادارات برخوردار بودم. در خصوص عدم ادامه همکاری من با باشگاه می‌شود گفت علاوه بر خواست و تمایل خودم، کارشکنی‌های معاونان باشگاه به امید شروع فعالیت اعضای خانواده آن‌ها در تیم فوتسال نیز تاثیر داشت و چه بهتر آدم با مجموعه‌ای که فقط فکر خود هستند، ادامه ندهد. ادای دین و نذر برای عشق و علاقه کار کردن را در همه جای ایران را می‌شود انجام داد تا زمانیکه دوباره به خانه برگردی. البته اگر سن و سال و شرایط جسمانی و سلامتی‌ام آن زمان اجازه فعالیت دهد.
او در بخشی از صحبت‌هایش تاکید کرد: ضمنا باید یادآور شوم برای ادای دین و نذر نیازی به تشکر از باشگاه یا شرکت ندارم، چه برسد به عزیزانی که خارج از مجموعه حفاری هستند؛ این عزیزان که به خاطر شغل‌‍شان ممکن است هر فصل در تیمی انجام وظیفه کنند من نیازی به قدردانی آن‌ها ندارم. من خداحافظی نکردم و فقط فعلا مدتی دور از خانه (باشگاه حفاری) هستم و نیازی به تشکر افراد غریبه‌ای که به اقتضای شغل و حرفه ممکن است یک سال در حفاری و سال بعد جایی دیگر باشند، ندارم؛ کسانی که انگار فراموش کردند فصل قبل در بین نیمه و در حین مسابقه به مربی تیم حریف حفاری کمک می‌رساندند که چگونه حفاری را شکست بدهد یا با هر گلی که حفاری در مسابقات دریافت می‌کرد، صدای خنده‌شان تمام سالن را پُر می‌کرد. به هر حال امثال من دلی کار کردند و پاسخ این کار را از بالایی (خدا) گرفتند. پس به تشکر این فرد یا مجموعه فعلی باشگاه نیازی ندارم
زیبا همچنین عنوان کرد: نکته مهم این است که عدم انحلال تیم فوتسال و ادامه فعالیت آن نتیجه پیگیری‌های اداره کل ورزش و جوانان استان، استانداری و حمایت مدیر عامل شرکت بوده و مدیر عامل جدید باشگاه (هدایت یزدی) نقشی در این قضیه نداشتند. پس برای تشکر از مدیرعامل باشگاه، نیازی نیست که برخی آقای یزدی را منجی معرفی کنند. پیگیری‌های سازمان لیگ فوتسال به ویژه خانم بیگدلی و آقای کامیانی در خصوص ادامه فعالیت تیم نیز قابل تقدیر بوده است
او افزود: از تمام همکاران و دوستانم در خانواده بزرگ حفاری(کارکنان ادارات مالی، امور مسافرت و امور مهمانسراهای شرکت، تاکسیرانی، خدمات اداری و امورورزش شرکت گاز استان خوزستان، حراست ملی حفاری، کارکنان هیات‌های فوتبال شهرستان اهواز و خوزستان، سازمان لیگ و مربیان و بازیکنان) که در طی این همه سال با همه مشکلات و کمبود امکانات و بودجه همیشه همراه و کنار تیم بودند، تشکر می‌کنم. ضمن اینکه باید از زنده‌یاد خانم رمضانی هم که یک فصل به عنوان سرمربی در کنار تیم حفاری بود یاد کنم. روحش شاد.
