پیامبری که رنج مردم را رنج خود می‌دانست
پیامبر اسلام(ص) با دلی سرشار از عشق و دلسوزی، سختی مردم را سختی خود می‌دانست و برای هدایتشان آرام نمی‌گرفت.
وقتی آیه «لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُفٌ رَحِيمٌ» نازل شد، یک پیام روشن داشت: پیامبر اسلام از جنس خود مردم است. نه فرشته‌ای دور از دسترس، نه موجودی فراانسانی. انسانی مثل همه، اما با قلبی که بیشتر از هرکس دیگری برای سعادت انسان‌ها می‌تپید.او رنج مردم را رنج خودش می‌دانست. «عَزِيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ» یعنی سختی‌های شما برای او سنگین بود. اگر کسی سقوط می‌کرد، اگر گروهی به بیراهه می‌رفت، این غم را بیشتر از همه، او به دوش می‌کشید.اما پیامبر فقط رنج نمی‌خورد؛ او حرص می‌زد برای نجات. «حَريصٌ عَلَيْكُمْ» یعنی تمام زندگی‌اش صرف خیرخواهی برای مردم بود.
نه فقط برای مؤمنان، که حتی برای کسانی که دشمنی می‌کردند. او دلش می‌خواست همه نجات پیدا کنند، همه در مسیر نور بیایند.با این همه، نسبت به مؤمنان حالتی ویژه داشت؛ قرآن می‌گوید «بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُفٌ رَحِيمٌ». او برای اهل ایمان نه فقط رهبر، که پناه بود. مثل مادری که برای فرزند، دل می‌سوزاند و مثل دوستی که بی‌هیچ چشم‌داشتی، خیرخواه است.و خداوند به او آموخت که اگر مردم روی گرداندند، تنها یک چیز بگو: «حَسْبِيَ اللَّهُ». یعنی تمام تکیه‌گاه من خداست. نه قبیله، نه قدرت، نه ثروت. فقط خدا.
این نگاه، راز آرامش پیامبر در برابر همه طوفان‌ها بود.این آیه یک درس بزرگ برای ما دارد: اگر پیامبر این‌گونه برای هدایت ما حرص زد و رنج کشید، ما هم باید در زندگی‌مان دلسوز باشیم. خیرخواه دیگران باشیم. سختی مردم را سختی خودمان بدانیم. و در همه حال، تنها تکیه‌گاهمان خدا باشد.
مرجع / فـارس
ایمیل مستقیم: info@khouznews.ir
پیامک: 5000205020
آخرین اخبار
