این گردهمایی ریشهای تاریخی دارد. هم یاد شهادت امام حسین (ع) است و هم یاد بازگشت اهل بیت به کربلا؛ بازگشتی که روایتش با دفن سر مطهر امام و دیدار دوباره اسرا با مزار شهدا معنا پیدا میکند. اربعین یعنی پیوند دوباره دلها با حقیقت عاشورا.اما اربعین فقط یک خاطره نیست. یک بیانیه است. نشانهای برای مؤمنان و یادآوری اینکه ایثار و مبارزه با ظلم هنوز ادامه دارد. در این مسیر، خدمت به دیگری همانقدر ارزش دارد که قدم گذاشتن در راه حسین (ع). اینجا دانشگاه فداکاری است.راهپیمایی اربعین یک معجزه انسانی است. میلیونها نفر از سراسر جهان، بدون دعوت رسمی، بیهیچ ساز و کار دولتی، به سمت یک مقصد میآیند. این همصدایی خاموش نمیشود، چون هر سال شعلهاش بیشتر میشود؛ حتی ظلم هم نتوانست آن را خاموش کند.این حرکت مسئولیت هم دارد. زائر باید پیامی با خود بیاورد: شناختن حسین (ع) و رساندن پیام او به دیگران. و آنان که نمیروند، باید سهم خود را در زنده نگه داشتن این راه ادا کنند. این وظیفه مردم است، وظیفه دولتهاست، وظیفه هر انسانی است که معنای عدالت را میفهمد.اربعین هر سال تکرار میشود تا یادمان بیندازد حقیقت خاموش نمیشود. این راهپیمایی نه فقط سفر به کربلاست، بلکه سفر به درون ماست؛ جایی که باید تصمیم بگیریم در کدام جبهه ایستادهایم: جبهه سکوت، یا جبهه حسین (ع).