حفظ انسجام ملی، از صداقت مسوولان و شنیدن صدای مردم آغاز میشود؛ جایی که عدالت و همدلی ستونهای اصلی اعتماد اجتماعی هستند.
هیچ جامعهای بدون اعتماد و همدلی دوام نمیآورد. مردم باید حس کنند دیده میشوند و حرفشان اثر دارد. این حس، پایه انسجام ملی است. بیتوجهی و نادیده گرفتن مشکلات، فقط فاصلهها را بیشتر میکند.عدالت مهمترین عامل همبستگی است. اگر مردم ببینند حق همه رعایت میشود، اختلافها کمتر میشود. توزیع ناعادلانه منابع یا تبعیض، مثل سم عمل میکند. شفافیت در تصمیمها، اعتماد را تقویت میکند.گوش دادن به مردم یک ضرورت است. مسوولان باید اهل گفتوگو باشند. نقد را بپذیرند. از تجربه و دانش نخبگان استفاده کنند. وقتی مردم حس کنند نظرشان مهم است، پشت کشور میایستند.مدیران شایسته و پاکدست، اعتماد عمومی را بالا میبرند. فساد یا ناکارآمدی، زهر انسجام اجتماعی است. مسوولان باید آدمهای کاربلد و درستکار را انتخاب کنند و کارشان را جدی پایش کنند.برابری فرصتها هم کلیدی است. مردم وقتی انگیزه دارند که ببینند تبعیضی در کار نیست. هرکس شایسته است، باید بتواند پیشرفت کند. بیعدالتی، شکاف اجتماعی را عمیقتر میکند.صداقت، بهترین سرمایه مسوولان است. وعدههای توخالی اعتماد را از بین میبرد. عمل صادقانه و خدمت واقعی، بزرگترین عامل انسجام است. جامعه وقتی متحد میماند که مسوولانش خادم مردم باشند، نه حاکم بر آنها.