صدور مجوز برای تولید آرد کامل در خوزستان | آیا زور دولت به مافیای سبوس زدایی می رسد؟
در حالی‌که میلیون ها ایرانی هنوز نمی دانند آرد کامل چیست، در پشت پرده ی کارخانه های آرد کشور، نبردی بی‌صدا اما خونین بین سلامت مردم و سود مافیایی جریان دارد. هفته گذشته صدور مجوز تولید آرد کامل در استان خوزستان، زنگ خطر را برای گروهی به صدا درآورد که سال هاست با سبوس زدایی نان مردم را آلوده کرده اند.
آیا این مجوز شروع پایان کار مافیای آرد سفید است؟ یا تنها بازی جدیدی برای انحراف افکار عمومی است؟
نان ما، جان ما
نان در فرهنگ و اقتصاد ایرانی نه تنها یک خوراکی ساده نیست؛ بلکه محور زندگی، بقا و حتی سیاست بوده است. از قحطی های دوره قاجار تا صف های نانوایی در دوران تحریم، نان همواره نقشی حیاتی ایفا کرده است. اما حالا با صنعتی شدن تولید آرد و دخالت های پشت پرده، نانی که بر سر سفره مردم می‌آید بیش از آن‌که مغذی باشد، تهدیدی برای سلامتی شده است.
در همین راستا، آرد کامل به عنوان نسخه ای سالم و برگرفته از طبیعت مطرح شده است. آردی که با حفظ سبوس و جوانه گندم، ارزش غذایی بسیار بالاتری نسبت به آرد سفید صنعتی دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره ی خواص آرد کامل به لینک زیر مراجعه فرمایید.
https://www.baharestanflour.com/
وقتی خوزستان پیش‌رو می شود
خوزستان با تمام چالش ها و حاشیه هایی که دارد، این بار در عرصه سلامت و کشاورزی، گام مهمی برداشته است. صدور مجوز تولید آرد کامل در این استان، نه تنها یک اتفاق اقتصادی، بلکه یک حرکت استراتژیک در برابر سلطه‌ی مافیای آرد محسوب می‌شود.
اما آیا این مجوز به معنای تغییر واقعی در سفره مردم است؟ یا تنها یک ژست برای آرام کردن رسانه ها و فعالان حوزه سلامت؟
منابع محلی می‌گویند که فشارها از سوی ذی نفعان قدرتمند بر مسئولان استانی آغاز شده و حتی برخی تهدیدها نیز مطرح شده است.
آرد سفید؛ قاتل خاموش سلامت
کارشناسان تغذیه سال هاست که درباره مضرات آرد سفید هشدار می‌دهند. حذف سبوس از آرد باعث از بین رفتن بیش از ۷۰ درصد از ویتامین های گروه B، فیبرها و مواد معدنی می‌شود. نتیجه؟ افزایش دیابت، چاقی، یبوست، و مشکلات گوارشی.
اما سودی که از فروش سبوس جدا شده نصیب کارخانه داران می شود، آن‌قدر وسوسه برانگیز است که کسی صدای پزشکان را نمی‌شنود.
در حالی‌که در کشورهای پیشرفته، نان های سبوس‌دار به عنوان استاندارد عرضه می‌شوند، در ایران همچنان آرد سفید، سلطان بازار است.
سبوس؛ طلای قهوه‌ای فراموش شده
جالب است بدانید که سبوس، که اکنون با بی رحمی از آرد جدا می‌شود، در بسیاری از کشورها به عنوان مکمل تغذیه ای با قیمت بالا عرضه می گردد. اما در ایران، به دلیل نبود نظارت کافی، این ماده با ارزش به دامداری ها سرازیر می شود.
گزارش هایی به‌دست ما رسیده که برخی از کارخانه داران حتی با استفاده از مواد افزودنی مضر، سعی در حفظ رنگ سفید آرد دارند تا همچنان آن را به نانواها قالب کنند!
چرا دولت سکوت کرده بود؟
این‌که چرا تا امروز دولت اقدامی جدی در برابر این بحران غذایی انجام نداده بود، سوالی است که هنوز بی پاسخ مانده است. آیا دلیل آن نفوذ مافیا در بدنه تصمیم گیری بوده؟ یا ناآگاهی؟ یا شاید بی تفاوتی؟ در هر صورت، صدور این مجوز، هرچند دیر و شاید مشروط، یک سیگنال جدی برای بدنه فاسد صنعت آرد کشور است: دولت می داند، رسانه ها بیدار شده‌اند و مردم دیگر خاموش نخواهند ماند. اما صرف صدور مجوز کافی نیست. اگر اراده‌ای واقعی برای اصلاح وجود دارد، باید این مجوز با سه شرط حیاتی همراه باشد:
- شفاف سازی زنجیره تولید و توزیع آرد کامل
- حمایت واقعی از برندهای تولید کننده آرد کامل
- مقابله قضایی با کسانی که مانع از عرضه این محصول سالم به بازار می شوند.
نقش رسانه ها؛ از افشاگری تا مطالبه گری
در شرایطی که برخی رسانه ها همچنان زیر چتر مافیا فعالیت می کنند و حتی با عادی سازی مضرات آرد سفید، سعی در انحراف افکار عمومی دارند، رسانه های مستقل وظیفه ای حیاتی دارند. باید به طور شفاف و بی واهمه، این مافیای خاموش را افشا کرد.
سکوت در برابر این فساد، نه تنها خیانت به سلامت مردم است، بلکه زمینه ساز مرگ خاموش نسل های آینده خواهد شد. رسانه باید فریاد بزند: چرا در سال ۲۰۲۵، هنوز نان سالم در ایران یک کالای لاکچری محسوب می شود؟
نان کامل، حق ماست؛ نه لطف شما!
در نهایت، مردم باید بدانند که داشتن نان سالم و مغذی نه یک امتیاز ویژه، بلکه حق اساسی هر شهروند ایرانی است. همان‌گونه که آب سالم، هوا پاک و دارو ضروری اند، نان هم باید از کمترین استانداردهای سلامتی برخوردار باشد.
در این مسیر، نمی توان تنها با اعتماد به دولت یا یک مجوز، منتظر معجزه ماند. لازم است مردم، رسانه ها، پزشکان و متخصصان تغذیه، دست به دست هم دهند.
نتیجه گیری: از خوزستان تا تهران؛ نبرد برای نان آغاز شده
صدور مجوز تولید آرد کامل در خوزستان شاید در نگاه اول فقط یک خبر اداری باشد، اما در واقع آغاز یک نبرد ملی است. نبردی میان سودجویان و آگاهان، میان مافیا و سلامت، میان سیاست‌گذاری سنتی و نیازهای قرن بیست‌و‌یکمی. این نبرد نه تنها درباره‌ی یک محصول، بلکه درباره‌ی حق تغذیه سالم برای تمام مردم ایران است.
خوزستان تنها جرقه‌ی اول بود. حالا نوبت تهران، اصفهان، مشهد، تبریز و همه‌ی ایران است که برخیزند و مطالبه کنند: نان واقعی، نان کامل، نان با سبوس و بدون دروغ.
دولت اگر قصد دارد به وعده های سلامت محور خود وفادار بماند، باید فراتر از صدور مجوز حرکت کند؛ باید سازوکار اجرایی، حمایتی و نظارتی ایجاد کند؛ باید مافیا را به حاشیه براند و مردم را به متن تصمیم گیری بازگرداند.
در این میدان، هیچ‌کس بی طرف نیست. یا در کنار مردم هستی یا در کنار مافیا.
و مردم خوب می دانند که نانی که با آگاهی، مطالبه و مقاومت به‌دست بیاید، طعم آزادی و سلامت می‌دهد.
