گفت‌وگو با احمد بیاتی، عکاس مستند و هنرمند خلاق
احمد بیاتی، عکاس و فیلم‌بردار تهرانی، بیش از یک دهه است که در دنیای هنر تصویری فعالیت دارد. او نه‌تنها با نشریات و نهادهای مختلف همکاری داشته، بلکه نگاه منحصربه‌فردش به عکاسی مستند، او را به چهره‌ای شناخته‌شده در این حوزه تبدیل کرده است. در این گفت‌وگو، نگاهی داریم به مسیر حرفه‌ای او، تجربیاتش و چالش‌هایی که با آن‌ها روبه‌رو بوده است.
ورود به دنیای عکاسی؛ از دوربین آنالوگ تا حرفه‌ای شدن
احمد بیاتی متولد مهر ۱۳۶۷ در تهران است. او از نوجوانی علاقه‌مند به دنیای تصویر بود و با یک دوربین آنالوگ PRAKTICA MTL5 عکاسی را آغاز کرد. به‌مرور با پیشرفت فناوری، او نیز به دنیای دوربین‌های دیجیتال وارد شد و با شرکت در دوره‌های حرفه‌ای، مسیر خود را در عکاسی مستند و خبری تثبیت کرد.
او درباره اولین تجربه‌هایش می‌گوید:
"از ۱۴ سالگی، عکاسی را با ثبت تصاویر طبیعت و خانواده شروع کردم. اما از سال ۱۳۹۰، به‌صورت جدی‌تر با فیلم‌برداری و عکاسی آشنا شدم و با خرید دوربین دیجیتال، عملاً وارد این مسیر حرفه‌ای شدم."
آموزش و تخصص؛ از کلاس‌های عکاسی تا نمایشگاه‌های حرفه‌ای
بیاتی برای تقویت مهارت‌های خود، دوره‌های مختلفی را گذرانده است. او در خانه عکاسان جوان و باشگاه عکاسان جوان دوره‌های تخصصی مانند عکاسی تئاتر، عکاسی کنسرت، نورپردازی و چیدمان را پشت سر گذاشته و از اساتید برجسته‌ای مانند محسن راستانی و محمد غفوری بهره برده است.
نمایشگاه‌ها و افتخارات
او تاکنون در چندین نمایشگاه عکاسی شرکت کرده و برخی از آن‌ها را به‌صورت مستقل برگزار کرده است. یکی از مهم‌ترین نمایشگاه‌های او، نمایشگاه "رخ" بود که با استقبال خوبی مواجه شد. همچنین آخرین نمایشگاه انفرادی‌اش با عنوان "نگاه نو" در گالری لیلیت برگزار شد.
دغدغه‌های عکاسی؛ از مستند اجتماعی تا فضای مذهبی
بیاتی نگاه خاصی به عکاسی دارد و موضوعات متنوعی را در کارهایش پوشش می‌دهد. او درباره سوژه‌های غالب عکس‌هایش می‌گوید:
"من به دنبال روایت‌هایی هستم که کمتر دیده شده‌اند. از مراسم‌های ملی و مذهبی گرفته تا سوژه‌های اجتماعی و مستند. عکاسی از تشییع پیکر شهدا، مناسبت‌های دینی و حتی طبیعت، همگی بخشی از دنیای تصویری من هستند."
چالش‌های فضای مجازی؛ حذف ناگهانی عکس‌های مستند از اینستاگرام
یکی از موضوعات بحث‌برانگیز در ماه‌های اخیر، حذف بدون هشدار عکس‌های مستند احمد بیاتی از اینستاگرام بوده است. این اتفاق باعث شد بسیاری از فعالان هنری و رسانه‌ای نسبت به سیاست‌های اینستاگرام در قبال عکاسی مستند واکنش نشان دهند. او در این باره می‌گوید:
"بخشی از کار من روایت لحظاتی است که شاید در رسانه‌های رسمی کمتر دیده شوند. این حذف ناگهانی، بدون توضیح یا هشدار، برایم عجیب و ناراحت‌کننده بود، اما همچنان به مستندنگاری ادامه خواهم داد."
تأثیر فضای مجازی بر دیده شدن آثار
بیاتی در کنار فعالیت‌های حرفه‌ای خود، در فضای مجازی نیز بسیار فعال است. او از طریق این پلتفرم‌ها موفق شده است تا آثارش را به سطح بین‌المللی معرفی کند. او تاکنون در مسابقات معتبری مانند 35awards شرکت کرده و عضو کلوپ‌ها و جشنواره‌های بین‌المللی عکاسی شده است.
عکاسی، راهی برای آرامش و بیان احساسات
بیاتی عکاسی را فراتر از یک حرفه می‌بیند. او می‌گوید:
"عکاسی برای من فقط یک شغل نیست، بلکه راهی برای بیان احساسات و حتی آرامش روحی است. هر زمان که نیاز به خلوت دارم، دوربینم را برمی‌دارم و لحظات را ثبت می‌کنم. در برخی مواقع هم، نقاشی دیجیتال انجام می‌دهم تا ذهنم را آزاد کنم."
حرف آخر...
"هرچه دارم از برکت دعای مادرم و خون شهدا است. بیش از هشت سال است که بدون دریافت هیچ حقوقی، در مراسم‌های مختلف با دوربینم حاضر بوده‌ام. از تمام کسانی که در این مسیر حمایتم کردند، به‌ویژه سید مسعود میرزایی که یکی از بزرگ‌ترین مشوقانم بود، سپاسگزارم. امیدوارم که روزی توجه بیشتری به هنر عکاسی و عکاسان مستقل شود."
