علی نواصر: زینب، دانشجویی از تهران به همراه کاروان راهیان نور قدم به دشت ذوالفقاری گذاشت؛ دشتی که روزگاری صحنه نبردهای سخت و جان‌فرسا بود و امروز، یادگاری از ایثار و مقاومت مردانی است که برای دفاع از میهن، جان خود را فدا کردند. زینب با قلبی سرشار از احترام به سنگرها و پل‌های شکسته خیره شد؛ سنگرهایی که روزی پناهگاه رزمندگانی بود که با دست‌های خالی اما با ایمانی آهنین در برابر دشمن ایستادگی کردند.
او در سکوت به داستان شهید «دریاقلی سورانی» فکر کرد؛ مردی که با خبر دادن حرکت دشمن به سمت آبادان به مردم، جرقه مقاومت را در دل مردم روشن کرد. زینب تصور کرد که چگونه آن‌ها، دست در دست هم و با ابتدایی‌ترین سلاح‌های جنگی در برابر دشمن بعثی ایستادند. دشمنی که از شلمچه عبور کرده بود و با تصرف جاده‌های آبادان و ماهشهر، قصد محاصره کامل آبادان را داشت اما رزمندگان اسلام با ایمان و شجاعتی بی‌نظیر، دشمن را به رودخانه ریختند و وارد دشت ذوالفقاری شدند؛ دشتی که امروز، زینب در آن ایستاده و نفس‌هایش از هیجان و غرور به شماره افتاده است.
او در سکوت، برای شهدا دعا کرد و از خدا خواست که روح آن‌ها را با شهدای کربلا محشور کند. زینب امروز فهمید که دشت ذوالفقاری مدرسه‌ای است که درس ایثار، مقاومت و عشق به میهن را به نسل جوان می‌آموزد. و زینب، یکی از دانش‌آموزان این مدرسه بود؛ دانش‌آموزی که امروز درس‌هایی فراموش‌نشدنی آموخت.
یادمان دشت ذوالفقاری امروز به‌عنوان نمادی از مقاومت و ایثار در برابر تجاوز دشمنان، میزبان کاروان‌های دانشجویی و زائرانی است که برای ادای احترام به شهدای جنگ تحمیلی به این منطقه سفر کرده‌اند. این منطقه که ردپای نبردهای سخت در جای‌جای آن مشهود است از پل‌های شکسته تا سنگرهای باقی‌مانده از روزهای پرالتهاب جنگ، روایتی زنده از تاریخ پرافتخار دفاع مقدس ایران را به نمایش می‌گذارد.
یادگار روزهای سخت
یادمان دشت ذوالفقاری امروز نقش مهمی در انتقال ارزش‌های دفاع مقدس به نسل جوان ایفا می‌کند. دانشجویان و زائرانی که از سراسر ایران به این منطقه سفر می‌کنند با بازدید از سنگرها و مناطق عملیاتی با رشادت‌ها و فداکاری‌های رزمندگان و شهدای جنگ آشنا می‌شوند.
پرستو عزیزی، دانشجویی از تهران گفت: «تمام آرامش و امنیتی که امروز داریم، مدیون شهدایی است که جان خود را برای دفاع از میهن فدا کردند. ما امروز می‌توانیم با افتخار از آزادی و استقلال کشورمان صحبت کنیم زیرا آن‌ها با ایثار خود این امکان را برای ما فراهم کردند.»
