٢٨ مرداد ١٣٥٧ ساعت ده شب آبادانِ گرم، یکباره داغ شد، گُر گرفت، سوخت.

بهت و اندوه به سرعت منتشر شد مردم خود را به آب و آتش می‌زدند تا خبری از عزیزانشان بگیرند. شهر شد مدفن صدها نفر از اعضای خانواده های منتظر و چهارصدهزار صاحب عزا.روز بعد از حادثه ۳۷۷ پیکر تشییع شد.

آن روز تلخ، سینما چهار ساعت می سوخت با همه تماشاگران فیلمی که مسعود کیمیایی به روی پرده برده بود.
سینما در آتش می سوخت و عوامل رژیم ستم شاهی در اقدامی خصمانه و ددمنشانه در‌های سینما را بستند تا از خروج مردم جلوگیری کنند و همین سبب شد صد‌ها نفر در آتش کینه رژیم سفاک پهلوی بسوزند.
این حادثه که شوک بزرگی برای ملت ایران بود به عاملی برای شتاب انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ منجر شد.
این حادثه تاریخ ساز قلب ملت ایران را جریحه دار کرد و به عنوان نماد بی رحمی و استبداد رژم پهلوی در تاریخ ثبت شد.
اجساد جانباختگان سینما رکس آبادان در گورستان این شهر در کنار یکدیگر به خاک سپرده شدند.
آبادانی‌ها هر سال با حضور در یادمان شهدای سینما رکس واقع در خیابان امیرکبیر، یاد و خاطره شهدای آتش سوزی سینما رکس آبادان را گرامی می‌دارند. و از آن روز در سینه تک تک اهالی آبادان پر شده از همان حرارت.
جمعی از مردم آبادان نیز با حضور بر سر مزار شهدای حادثه آتش سوزی سینما رکس با نثار فاتحه، غبارروبی و گل افشانی، بر لزوم پاسداشت یاد و خاطره جان باختگان سینما رکس تاکید می‌کنند.
هدف رژیم پهلوی از آتش زدن سینما رکس آبادان در سال ۱۳۵۷ چه بود؟
با توجه به شواهد و مدارک، بدون تردید یکی از اهداف اصلی آتش زدن سینما رکس، انحراف اذهان عمومی و تخریب و تضعیف جریان مذهبی بود که بعضا در آن مقطع تاریخی مخالف فساد در سینما بود. امام خمینی در پیامی که به مناسبت این فاجعه صادر کردند در این باره فرمودند: «این مصیبت دلخراش براى شاه، شاهکار بزرگى است تا به تبلیغات وسیع در داخل و خارج دست زند و به بوق‌ها و مطبوعات دست‌نشانده داخل و نفع‌طلب خارج دستور دهد که هرچه بیشتر براى اغفال مردم این جنایت را منتشر و به ملت محروم و مظلوم ایران نسبت دهند.