دروغ و تهمت بنیان هر جامعه و کشوری را نابود میکند

مومن اگر بدون عذر دروغ بگوید مورد لعنت قرار میگیرد.
دروغگو دیر یا زود رو سیاه میشود زیرا سخنان متناقض او برملا میشود.
دروغ سبب دخول در آتش است.
ریشه دروغ در کمبود ها و ضعف های انسان است و این ضعف ها میتواند جسمانی و یا روحی باشد.
از بزرگترین گناهان نزد خداوند دروغ است.
فرد حسود و گناهکار به سمت دروغگویی میرود.دروغگویی عامل بسیاری از فسادها است و فرد دروغگو به مرور زمان بی اعتبار میشود و با او نمیتوان دوستی و رفاقت داشت.
دروغگو خودش به مرور زمان بی آبرو میشود.
از جمله بی آبرو ترین افراد انسان دروغگو است.دروغگو مورد بد بینی مردم واقع میشود و سایرین از او متنفر میشوند.
راستی و پرهیزکاری و تقوا مملکت را به سمت ثروت و پیشرفت میبرد نه دروغگویی و تهمت.
به وعده های فرد دروغگو کسی اعتماد نمیکند.
تاجر دروغگو به مرور زمان رسوا میشود و فقیر خواهد شد.
دروغگو بی شرم و بی حیا میشود ،بی حیا هم دین ندارد و مومن نیست.
دروغ فقط در برخی موارد خاص جایز است مثل دروغ به ظالم.
دروغ گویی جز مذموم ترین صفات است.
دروغگو مورد قهر و غضب الهی واقع میشود و از بین مردم مطرود میشود.
مردم به دروغگو اعتماد نمیکنند.
منافقان از دروغ استفاده فراوان میکنند.
دروغ کلید بدی ها است.فرد دروغگو در همین دنیا مطرود و جامعه با دروغگویی دچار حوادث تلخی میشود و نفاق گسترش می یابد.
افراد دروغگو عقده حقارت و خود کم بینی دارند.
دروغ ریشه و کلید بسیاری از زشتی ها و گناهان است.
نفع بردن دروغگو فوق العاده  زودگذر است.
دروغ و خیانت هر جامعه ای را نابود میکند.
دروغ و تهمت بنیان هر جامعه و کشوری را نابود میکند.