انتخابات رياست جمهوري دوره يازدهم در پيش است، و جامعه ايران در انتخابات ها در حال گذار از فردگرايي به گفتمانگرايي است.
یكي از آسيبهايي كه در مورد انتخابات در كشور ما همواره وجود داشته، آغاز زودهنگام فعاليتهاي انتخاباتي است. ورود زودهنگام به انتخابات فضاي كشور را سياستزده ميكند و نگاه به مسائل مختلف فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي نيز تحت تاثير قرار گرفته و سياسي ميشود. يكي ديگر از آسيبهاي ورود زودهنگام به انتخابات اين است كه موجب ميشود افرادي كه داراي مسئوليتي هستند و ميخواهند وارد عرصه انتخابات شوند، در حوزه فعاليت و وظايف خود دچار مشكل شوند.
همواره چند ماه قبل از انتخابات، مقام معظم رهبري به سخنراني در اين رابطه ميپردازند كه فكر ميكنم همين فرصت يعني از زماني كه ايشان به مساله انتخابات ورود پيدا ميكند، فرصت مناسبي براي ورود به انتخابات باشد. البته تشكلها و جريانهاي سياسي ميتوانند فعاليتهاي خود را از مدتها قبل، اندك اندك وارد فاز انتخابات شوند.
يكي از چالشهايي كه همواره در انتخابات با آن مواجه بوديم، فردمحوري به جاي برنامهمحوري است، ما بايد به سمت برنامهمحوري حركت كنيم كه البته برنامهها نيز از گفتمانها ناشي ميشود و ما در انتخابات اخير مجلس هم ديديم كه مردم بيشتر به گفتمانها راي دادند و حتي در انتخابات رياست جمهوري دهم نيز مردم به افرادي راي دادند كه نمايندگي گفتماني را بر عهده داشته باشند. در حال حاضر جامعه ما در حال گذار از فردگرايي به برنامهمحوري است.
راه ورود به انتخابات، براي آن دسته از اصلاحطلباني كه در درون نظام قرار دارند، باز است اما بخشي از اصلاحطلباني كه مباشر يا شريك در فتنه بودند به هيچوجه حق شركت در انتخابات را ندارند؛ چراكه با اقدامات خود نشان دادند كه اصلا سيستم و نظام را قبول ندارند. كساني از اصلاحطلبان كه تصويرگر حوادث سال 88 بودند نيز بايد ابتدا معذرتخواهي كنند و سپس وارد شوند.
در جريان اصولگرا نيز، در انتخابات مجلس نهم ديديم كه عدهاي به دنبال وحدت نبودند و تنها به عنوان ابزار به اين مقوله نگاه ميكردند و پس از پيروزي در انتخابات نيز دست به تشكيل فراكسيونهاي جداگانه زدند.
"گفتمان عدالت هنوز گفتمان مطرح در كشور است"، اصلاحطلبان در هشت سال حضور خود در عرصه قدرت متوجه شدند كه توسعه سياسي، آزادي، حقوق بشر و ... جزو دغدغههاي مردم نيست و به همين خاطر حتي نمايندگان گفتمان اصلاحطلبي در انتخابات رياست جمهوري دهم، شعار عدالتطلبي ميدادند.
البته بايد در نظر داشت كه شعار عدالت، انحصاري نيست و راي مردم به آقاي احمدينژاد نيز راي به گفتمان عدالت بود. مردم از دولتي كه به دنبال عدالت باشد حمايت ميكنند و اين منحصر به كساني كه اكنون در دولت هستند، نيست.