شهیــــدان! شرمنــــــده‌ایم؛ روی‌مان سیاه ...

..."شهیدان را شهیدان می شناسند..."
چه زود يادمان رفت جنگ تحميلي عراق عليه ايران را...
چه زود فراموش كرديم؛ حماسه آفريني ها و از خودگذشتگي هاي دلاورمردان و شيرزنان كشورمان را در 8 سال دفاع مقدس...
و چه زود مقاومت جانانه ي آباداني هاي فداكار و ايثارگر و دیگر هموطنان عزیز را، در شكستن حصر آبادان، به باد فراموشي سپرديم. پنجم مهر ماهی که مصادف با سالروز شكست حصر آبادان است؛ روزي كه رزمندگان اسلام، پيرو فرمان تاريخي امام خميني (ره) كه فرمودند: «حصر آبادان بايد شكسته شود» با تلاش و ايمان توانستند، آبادان را از چنگال نيروهاي بعثي در آورند.
آبادانی که امروزه، در رقابت های فوتبال به جهنم تشبيه اش می کنند! آنانی که خود را آگاه بر مسایل می دانند و به خود آفرين هم مي گويند كه توانسته اند جمله ي تازه و غير كليشه اي و تاثيرگذار، براي پيروزي ياران تیم فوتبال پرسپوليس بر صنعت نفت بیابند. آنان که از طريق رسانه هاي همگاني به ويژه راديو ترکیب (جهنم آبادان!!) را به گوش جهان رساندند و فرهنگ ايثار و شهادت را گسترش دادند!!
انگار همين ديروز بود كه ارتش صهيونيستي صدام و تا بن دندان مسلح، با حمايت هاي كشورهاي استكباري، به مرزهاي كشورمان در جنوب و غرب حمله كرد و صداميان كافر، وارد روستاها، بخش ها و شهرها شدند و دست به جناياتي زدند كه بي شك روح «چنگيز» و «هيتلر» نیز از جنایات هنوز در جهنم مي لرزد و دستان زلزله از گورهاي شان جدا نشده است...
آري! انگار همين ديروز بود كه با يك اشاره امام راحل و مسوولان كشور، رزمندگان دلاور و از جان گذشته ي ما روانه ي مرزها شدند و دفاع مقدس خود را در مقابل تهاجم ددمنشانه ي صداميان به منصه ي ظهور رساندند و شجاعت و ايثار را به جهان و جهانيان نشان دادند و تعريفي ديگر رقم زدند...
8 سال دفاع مقدس ملت ايران در مناطق هم مرز با عراق بر كسي پوشيده نبوده و نبايد باشد. چه آناني كه در اين حماسه ها شركت داشتند و چه مردان و زنانی كه در پشت جبهه ها به هر عنوان كمك و ياري كردند و چه عزيزاني كه در دهه هاي 60 و 70 و حتا 80 به دنيا آمدند و با دفاع مقدس ملت ايران كم و بيش آشنايند...
چه خوب شد «خونين شهر» ديروز و «خرمشهر» امروز تيم فوتبال در ليگ سراسري ندارد! شهري كه هنوز تا رسيدن به «خرم شهر» فاصله ي بسياري دارد. خرمشهري را كه به فرموده ي امام راحل: «خدا آزادش كرد»؛ اما بنده ي خدا هنوز نتوانسته آبادش كند!
خرمشهري كه اگر تيم فوتبالي داشت،مانند آبادان توسط برخي سخن گويان بي پشتوانه و کم حافظه به جهنم تشبیه می شد!
انسان وقتی نام «جهنم» را می شنود یاد خلاف و گناهکاران می افتد. نه خرمشهری و آبادانی که بی وضو نباید وارد آن شد. نه خرمشهر و آبادانی که جای جای آن به خون شهیدان آغشته شده است و هنوز بوی شهیدان از در و دیوار های آن به مشام می رسد...
آبادان، نه تنها برای ما که برای کل مسلمانان جهان و نیز انسان های آزاده یک شهر نیست که سرزمین عشق و حماسه، ایثار و شهادت است. دنیای معرفت دلدادگانی است که دل به عشق سپردند و جان در ره معشوق نهادند.
آبادان، سرزمین مقاومت و فداکاری آنانی است که برای دفاع از نظام اسلامی و استقلال کشورمان در مقابل توطئه و تهاجم کشورهای استکباری از هیچ کوششی دریغ نکردند و آسمان حماسه های ماندگارشان هنوز آفتابی است...
آیا ما که ادعا می کنیم کبریت روشنفکری و اطلاعات و آگاهی مان روشن است، از دستاورد 8 سال دفاع مقدس و شجاعت ها و فداکاری های شهیدان آگاه هستیم و کاری کرده ایم که چراغ نام و یاد آنان را همیشه روشن نگاه داریم؟ یا این که آمده ایم و شهرستان آبادان این میعادگاه شهیدان را جهنم خطاب کرده ایم تا گزارش مان گرم تر شود و در عوض دشمنان داخلی و خارجی ما را به تمسخر بگیرند که این گونه می خواهند نام و یاد و خاطره ی شهیدان شان را گرامی بدارند!
نه تنها مردم دلاور و شهید پرور آبادان که مردم استان قهرمان خوزستان و کل ایران، شما را که در بازی فوتبال صنعت نفت آبادان با پرسپولیس، شهرستان آبادان را جهنم خطاب کرده اید از یاد نخواهند برد و نمی بخشند...
***
راستی! «چه زود دير مي شود» براي دانستن چيزهايي كه از پيش مي دانستيم ولي از ياد برده ايم و نمي خواهيم بدانيم؛ حتا اگر دانستن حق ما باشد!!
وچه نيكو گفته است عليرضا قزوه شاعر معاصر: «خوشا آنان که جانان می شناسند/ طریق عشق و ایمان می شناسند/ بسی گفتیم و گفتند از شهیدان/ شهیدان را شهیدان می شناسند...»
و ما تنها مي توانيم بگوييم: شهيدان! شرمنده ایم؛ روی مان سیاه...