علی سلیمانی: از قرار معلوم از میان شش عضو فعلی شورای شهر اهواز، 5 نفر آنان در توافقی که از قبل با یکی از گزینه های تصدی پست شهرداری داشته اند قرار است در جلسه آتی شورا، وی را به این سمت برگزینند. ازسوی دیگر اخباری نیز منتشر گردیده است که عضو ششم شورا به این دلیل که نقطه نظراتش در بحث انتخاب شهردار مورد توجه قرار نگرفته و در خصوص شهردار پشنهادی، نظر وی اخذ نشده بود و احتمالا دلایل دیگر، در جلسه شورا حاضر نخواهد شد. این عدم حضور، عملا باعث از حد نصاب افتادن شورا و برگزار نشدن جلسه آن خواهد شد. در زمینه ماجرای انتخاب شهردار و حاشیه های دامنگیر آن ذکر نکاتی چند خالی از لطف نیست.
پیشتر در همین روزنامه تاکید کرده بودیم که می بایست با رعایت توازن در شورا، بگونه ای عمل شود که هیچیک از اعضا احساس نکند حضور یا عدم حضورش در شورا بلااثر است و به عکس تک تک اعضا باید احساس کنند نظرات و دیدگاههایشان در بحث انتخاب شهردار مورد توجه قرار می گیرد. طبیعی است با ترکیب شکننده ای که این شورا دارد عدم حضور یک نفر باعث عدم رسمیت شورا خواهد شد.
بر همین اساس این انتظار وجود داشت که بر خلاف وقایع سه سال گذشته، اعضای شورا از ابتدا بگونه ای عمل نمی کردند که این احساس در اذهان ایجاد شود که از قبل قرار بوده یکی از اعضا از چرخه تصمیم گیری ها حذف شود و سپس وی را در یک عمل انجام شده قرار بدهند. نباید این احساس می شد که بازهم با وجود شکنندگی شورا، لجبازی و برخورد حذفی کنار گذاشته نشده است.
ساده ترین کار این است که صورت مسئله پاک شود و عضو ششم شورا مورد انتقاد قرار بگیرد که چرا در جلسه شرکت نمی کند؟ اما آیا مشکل حل می شود؟ آیا نباید بررسی شود که چرا یک عضو شورا ناچار می شود با عدم حضور خود در جلسه، نظر و دیدگاهش را بیان کند؟ اگر از ابتدا شورای محترم شکنندگی ترکیب شورا را در نظر می گرفت و سعی می کرد با احترام به تک تک اعضا، از ابتدا همه آنها را در تصمیم گیری ها دخیل و سهیم کند و بسوی انتخاب یک شهردار قوی و توانمند گام بردارد امروز دلیلی وجود نداشت که شورا از احتمال عدم رسمیت یافتن جلساتش نگران باشد.
از سوی دیگر واقعیت این است که طی یکماه گذشته روند حاشیه های شورا و مدیریت شهری بگونه ای بوده است که بسیاری از تحلیل گران، ناظران و شهروندان به این باور رسیده اند اگر قرار باشد شهردار توانمند، متخصص و آشنا به مسایل شهر و شهرداری انتخاب نشود همان بهتر که اختیار تصمیم گیری از دست شورا خارج و مسئولان دولت برای یکبار هم که شده شهر را از این بلاتکلیفی ها و کشمکش ها نجات بدهند.
طیعی است وقتی یک عضو شورا فضای عمومی جامعه را مشاهده و احساس می کند نظراتش مورد احترام واقع نشده و شورا در انجام مهمترین وظیفه اش ضعیف عمل می کند بر اساس اعتقادات و باورهایش از ظرفیت عدم حضور در جلسه شورا که البته یک رفتار اعتراضی مدنی است استفاده کند تا شهر و مسئولان و اعضای شورا به سوی اتخاذ یک تصمیم قوی، همه جانبه و صحیح هدایت شوند.
این رفتار اتفاقا می بایست مورد احترام باشد و زمینه ای بشود تا همه دلسوزان، مسئولان و نخبگان شهر و استان به فکر فرو روند و شهر را از این  بی مسئولیتی ها، کشمکش ها، بلاتکلیفی ها و باندبازی ها نجات بدهند و چاره ای اساسی برای شهر و شهروندان محروم اهوازی بیندیشند.