قويترين معلول دنیا: وزنه کم بود وگرنه بازهم رکوردشکنی می‌کردم

اغراق نيست اگر بگوييم شايد در 50 و 100 سال بعد نيز كسي نتواند به ركورد‌هاي سيامند رحمان نيز نزديك شود.

در حال حاضر نزديك‌ترين رقيب جهاني رحمان، يك وزنه‌بردار عراقي است كه 50 كيلويي با او فاصله ركوردي دارد.

اعجوبه 24 ساله وزنه‌برداري ايران كه طي چهار سال گذشته سلطان مطلق رقابت‌هاي آسيايي و جهاني بوده است، ‌براي يك لحظه نيز خنده از لبانش محو نمي‌شود و انگار با همين خنده است كه انرژي مي‌گيرد تا فولاد سرد در مقابلش چون موم اسير شود.

از اشتهاي سيري‌ناپذير سيامند رحمان همين بس كه محمود خسروي وفا، رئيس فدراسيون جانبازان و معلولان مي‌گويد به زور توانسته است جلوي او را بگيرد تا ركورد 300 كيلويي‌اش را براي بازي‌هاي پارالمپيك لندن 2012 بگذارد. گفت‌وگوي جام جم با او پيش رويتان است.

خواست خدا بود، خودم كه هیچ وقت فكر نمی كردم روزی وزنه‌بردار شوم و بر سكوی قهرمانی جهان بایستم و امروز هم ركورددار جهان باشم. انگار یك جورهایی قسمت و تقدیر مرا در رشته وزنه‌برداری نوشته‌اند؛ آن هم در شرایطی كه فكر نمی‌كردم زمانی به عرصه ورزش ورود كنم، چه برسد به این كه در بالاترین سطح قهرمانی به شكوفایی رسیده و اوج بگیرم. البته واقعیت این است كه همه كمكم كردند تا به تیم ملی كشورم برسم، مخصوصا مسوولان استانی كه از همه جهت مرا حمایت كردند.

حالا مشوق اصلی‌ات چه كسانی بودند؟

اول از همه پدر و مادرم كه مرا تشویق به روي آوردن به ورزش كردند، بعد هم مربی استان آقای علی صیادی و آقای قاسم‌نژاد، ريیس هیات وزنه‌برداری استان كه وقتی سال 85 مرا دیدند، گفتند تو استعداد بكری در وزنه‌برداری هستی و اگر به این رشته بیایی، خیلی سریع رشد مي‌كني و به تیم ملی می‌رسی.

یعنی به همین راحتی، مگر آن موقع چند كیلو وزنه می‌زدی؟

150 كیلو. همان سال از سوی هیات استان آذربایجان غربی به تیم ملی معرفی شدم و وقتی در اردوی تیم حاضر شدم، آقای علی‌اصغر رواسی، رئیس انجمن وزنه‌برداری جانبازان و معلولان خیلی به من لطف كرد و در حالی كه در همان زمان چند وزنه‌بردار خوب دیگر نیز وجود داشتند، مرا در اردوی تیم ملی حفظ كرد و به نوعی به من پر و بال داد تا با رسیدن به اعتماد به نفسی دوچندان در مسیر كسب افتخار برای كشورم به جلو قدم بردارم.

و خیلی زود نیز به عضویت تیم ملی در آمدی؟

بله، یك سال بعد، خود را صاحب پیراهن تیم ملی دیدم و به همراه تیم ملی جوانان در رقابت‌های جهانی آمریكا شركت كردم و موفق شدم ضمن دستیابی به عنوان قهرمانی جهان، با مهار وزنه 230 كیلویی 70 كیلو ركورد جوانان جهان را در سنگین وزن بهبود بخشم.

و این درخشش تو در شرایطی بود كه ما در سنگین وزن از وجود كاظم رجبی نیز بهره‌مند بودیم كه هم قهرمان جهان بود و هم ركورددار دنیا.

من خود را در همه حال مدیون آقای رجبی می‌دانم. در حقیقت وجود ایشان و ركوردهایی كه برپا داشته بود، این حس را از همان ابتدا در من به وجود آورد كه پا جا پای این اسطوره وزنه‌برداری معلولان و جانبازان ایران و جهان بگذارم. بعد از رقابت‌های جهانی آمریكا، تمریناتم را به طور مرتب ادامه دادم و سال 88 به مسابقات جهانی بزرگسالان جهان در مالزی اعزام شدم. در این رقابت‌ها هم صاحب مدال طلا شدم و با زدن وزنه 285كیلویی، 40 كیلو ركورد خودم را افزایش دادم. بعد هم در بازی‌های پاراآسیایی گوانگجوي چین شركت كردم و در این بازی‌ها موفق شدم با مهار وزنه 290كیلویی و ارتقای 5 كیلویی ركورد شخصی‌ام، صاحب مدال طلا شوم.

هزار ماشاءالله كوهی از انگیزه برای شكستن پیاپی ركوردهای جهانی هستی. چند سال پیش كه با محمود خسروی وفا، ريیس فدراسیون صحبت می‌كردم، می‌گفت اگر سیامند را مهار نكنیم، می‌خواهد از ركورد 300 كیلو نیز بگذرد، در حالی كه وی معتقد بود كه تو باید این ركورد را برای بازی‌های پارا لمپیك لندن 2012 نگه داری تا بازتاب زیادی پیدا كند.

بله، همین طور است. به هر حال وقتی در خودم این قدرت را می‌بینم كه ركوردهایم را افزایش دهم، برایم سخت است كه مدام به خود نهیب بزنم كه نه، نباید فعلا به سمت وزنه 300 كیلویی بروی. البته حرف حاجی خسروی وفا برایم ارزش و احترام زیادی دارد و برای همین می‌خواهم در پارالمپیك لندن به این ركورد حمله كنم.

حالا صرف 300 كیلو قانعت می‌كند یا از این وزنه نیز عبور می‌كنی؟

به شرایطم در روز مسابقه بستگی دارد، اما تصمیم دارم بعد از زدن وزنه 300 كیلویی، به 305 نیز حمله كنم. جالب است برایتان بگویم كه در مسابقات بین‌المللی اردن تصمیم داشتم ركورد جهانی‌ام را چند كیلویی اضافه كنم، اما آنجا به اندازه لازم وزنه در سالن مسابقات وجود نداشت. چند ماه پیش نیز در مسابقات جهانی آیواز در دبی امارات یك كیلو ركوردم را افزایش دادم و آن را به 291 كیلو رساندم.

با این وصف در لندن 9 كیلو روی این ركورد می‌گذاری؟

البته اول مدال طلای پارا المپیك را قطعی خواهم كرد و بعد در 2حركت بعدی‌ام به ركورد 300 و بالاتر از آن فكر می‌كنم.

آمارش را داری تا حالا چند طلا گرفته‌ای؟

3-2 طلای جهانی، یك طلای بازی‌های آسیایی و 3-2 طلا از مسابقات بین‌المللی.

با توجه به این كه 24 ساله هستی، فكر می‌كنی چند مدال طلای پارالمپیك را باید برایت كنار بگذاریم؟

توكلم به خداست و برای آینده هیچ چیز قطعی نیست، چون ممكن است در این رشته سنگین هر آن با آسیب‌دیدگی مواجه شوی و دیگر نتوانی وزنه بزنی.

درست مثل شرایط كاظم رجبی كه با وجود سال‌ها بی‌رقیب بودن در عرصه رقابت‌های جهانی و پارا لمپیك، آسیب‌دیدگی از ناحیه كتف به او اجازه نداد كه دیگر در صحنه قهرمانی باشد. ..

دقیقا و من نیز از این مساله مستثنی نیستم.

راستی در تمرینات تا چند كیلو وزنه را مهار می‌كنی؟

وزنه‌هاي 310 و 315 كيلو را زده‌ام.

پس با اين تفاسير وزنه 300 كيلويي برايت مثل آب خوردن است.

خدا را شاكرم و خيلي خوشحالم كه مي‌توانم براي كشورم افتخار كسب كنم.

با توجه به اين‌كه بيشتر تمرينات خودت را در اشنويه دنبال مي‌كني، آنجا با كمبود امكانات و تجهيزات مواجه نيستي؟

نه، خوشبختانه رئيس فدراسيون يك مجموعه كامل ميز و وزنه برايم به اشنويه ارسال كرده تا تمريناتم را با آرامش خيال برگزار كنم كه جا دارد از ايشان تشكر و قدرداني كنم. من هيچ‌وقت زحمات و محبت‌هاي حاج محمود را نسبت به خودم فراموش نمي‌كنم.

و جوايز قهرماني خود را تمام و كمال دريافت كردي؟

فقط جايزه مسابقات جهاني دو سال قبل در مالزي باقي‌مانده كه اميدوارم هر چه زودتر پرداخت شود. به هرحال من و امثال من جز پرداختن به تمرينات قهرماني، شغل ديگري نداريم و تمام زندگي خود را گذاشته‌ايم در اين كار. هر قهرماني نيز براي ماندن در اوج انگيزه و روحيه مي‌خواهد تا در مسابقات جهاني، براي ايران عزيز كسب افتخار كند.

الگوي ورزشي ات در ايران چه كسي بوده است؟

كاظم رجبي، قهرمان جهان و المپيك، از وقتي نيز به تيم ملي رسيدم و با هم در چند مسابقه شركت كرديم، همواره مرا راهنمايي كرده و به من در مسابقات انگيزه داده است. آقا كاظم همچنان استاد من به حساب مي‌آيد و من خيلي چيزها از او مي‌آموزم. او الان به‌عنوان سرپرست اردوي تيم ملي مشغول خدمت است.

زماني كه كاظم رجبي وزنه مي‌زد، از او به‌عنوان حسين رضازاده دوم نام مي‌بردند و حالا تو فراتر از اين دو عمل كرده‌اي و حتما بايد لقب رضازاده سوم را به تو بدهند.

(مي‌خندد) آقا ما كجا و حاج حسين رضازاده كجا. با اين همه مي‌خواهم ركوردي از خود برجاي بگذارم كه هيچ‌كس نتواند آن را بزند. در حقيقت مي‌خواهم رضازاده اول باشم.

پيش آمده كه با رضازاده در محفلي هم صحبت شوي؟

دو ماه پيش و در جريان مسابقات كشوري جوانان طي مراسمي از من هم تجليل شد كه در آن مراسم حسين رضازاده مرا ديد و پس از خوش و بش گفت كه منتظر است تا ركورد 300 كيلو را بزنم.

چند برادر و خواهر داري؟

يك برادر و سه خواهر دارم و من فرزند سوم خانواده هستم.

و شغل پدرت چيست؟

پدرم بازنشسته سازمان تامين اجتماعي است.

مي‌گويند يكي از دلايل موفقيت تو در وزنه‌برداري، اين است كه دستان بزرگ و بالاتنه‌اي قوي داري، همين طور است؟

دقيقا، اما همه اينها در سايه تمرينات است، اگر يك روز تمريناتم عقب بيفتد، در روند آماده‌سازي‌ام خلل ايجاد مي‌شود و شايد در آن صورت نتوانم 200 كيلو را نيز مهار كنم.

روزي چند جلسه تمرين مي‌كني؟

يك جلسه.

و در هر برنامه چند تن وزنه جابه‌جا مي‌كني؟

فكر كنم 12، 13 تني بشود.

فكر مي‌كني تا كي در صحنه باشي؟

معلوم نيست، اما اگر بتوانم 3 طلاي پارالمپيك براي كشورم بگيرم، راضي خواهم شد و شايد ديگر مجالي براي ادامه حضور در صحنه قهرماني نباشد.

نزديك‌ترين رقيب جهاني‌ات كيست؟

يك عراقي كه آخرين ركوردش 255 كيلوست.

پس خيالت راحت است كه وزنه‌برداري در دنيا حالا حالا‌ها به گرد پايت نيز نمي‌رسد.

خدا را چه ديديد شايد در همين ايران سيامند رحمان جديدي از راه برسد و مرا كنار بزند.

هر سال عيد، چه چيزي بيشتر از همه تو را تحت تاثير قرار مي‌دهد؟

تغيير و تحول جهان هستي و تولد دوباره طبيعت كه در دل خود اسرار خلقت را جاي داده است. ضمن آن كه با هم بودن معنايي دوباره مي‌يابد، بويژه حضور در كانون گرم خانواده و مهر و محبت پدر و مادر كه از هر چيزي براي انسان مغتنم‌تر است.

و طبيعتا روزهايي شده كه تو در ايام عيد در اردو باشي؟

بله و سفره هفت سين را در اردو پهن كرده‌ايم.

خودت هم كه يكي از سين‌هايش بوده‌اي.

مي‌خندد.

و سوال آخر، دوست نداري متاهل شوي؟

چرا، اما الان زود است و تمام حواسم به تمريناتم براي حضور در پارالمپيك لندن است.