خادمی اظهار کرد: چند روز قبل برای بازدید به دو روستای شهرستان ایذه رفتم که با فاصله ای ۲۰ کیلومتری از سد کارون۳ قرار دارند. این روستاها جاده ندارند و باید با ماشین کمک دار آن هم اول سنگ ها را با دست از جاده برداشته و بعد هم با گذشت حدود چهار ساعت به آنها برسیم.
وی افزود: در روستای سید خدر، دو فضا در کنار هم بودند که هر کدام از آنها حدودا ۱۲ متر بود؛ یکی برای نگهداری محل خوراک حیوانات (کاهدان) و دیگری محل نگهداری حیوانات (طویله) بود. در محل نگهدای حیوانات که بیشتر از ۱۲ مترمربع هم نبود، بخشی معادل یک و نیم متر آن را برای محل خواب معلم تعیین کرده بودند.
نماینده مردم ایذه و باغملک در مجلس شورای اسلامی با تأکید بر اینکه شأن یک معلم این جایگاه نیست، ادامه داد: پتو و وسایل شخصی معلم در آن طویله بود و صبح هم بعد از بیداری کلاس را برگزار می کند. حتی وسط کلاس یک حفره برای روشن کردن آتش و گرم کردن به اصطلاح کلاس درس درست شده بود.
روستاهایی بدون امکانات درمانی و خانه بهداشت
خادمی بیان کرد: در چنین وضعی دانش آموزان نیز از کلاس اول تا ششم ابتدایی همه باید در محل نگهداری حیوانات در کنار هم درس بخوانند.
نماینده مردم ایذه و باغملک در مجلس شورای اسلامی با طرح این سوال که مسئولان برای مناطقی مثل ایذه و باغملک چه کاری انجام می دهند؟ گفت: این روستاها نیز نقاطی از استان زرخیز خوزستان هستند.
خادمی در ادامه با گلایه گفت: در کدام نقطه از ایران مکانی وجود دارد که بعد از این همه سال دانش آموزان در فضای محل نگهداری حیوانات درس بخوانند و مردم در روستاها نیز هیچ گونه امکانات درمانی و خانه بهداشت نداشته باشند.
عقرب زده ها و سکته ای ها باید بمیرند
وی با اعلام اینکه اگر در این روستاها کسی را عقرب بزند و یا سکته کند، باید بمیرد، عنوان کرد: از وزیر آموزش و پرورش گلایه دارم که معلمش باید در محل نگهداری حیوانات بخوابد و در همان محل نیز دانش آموزان را درس بدهد.
انتقاد از عدم بازدید مسئولان
خادمی انتقاد کرد: هیچ مسئول استانی حتی یک بار هم از این روستاها بازدیدی نداشته که اگر مراجعه ای داشته باشند، متوجه زندگی مردم در غار می شوند.
نماینده مردم ایذه و باغملک در مجلس شورای اسلامی بیان کرد: قرار بود آب کشاورزی به منطقه ایذه و باغملک بدهند ولی این کار را انجام ندادند. در آسماری یکی از روستاهای باغملک هیچ چیزی وجود ندارد و مردم آن اصلا امکانات بهداشتی ندارند، متأسفانه مردم حتی یک توالت هم در این روستا ندارند و با بیچارگی و فقر در کنار یکدیگر زندگی می کنند.
تلاش برای جدایی ۲ منطقه از خوزستان
وی گفت: یک بدبختی بزرگتری داریم و آن هم این است که می خواهند این دو منطقه را از خوزستانی که در هشت سال دفاع مقدس، یک وجب از آن جدا نشده را جدا کنند.
وی هشدار داد: به وزیر کشور هشدار می دهم که مناطق استان خوزستان، مناطقی نیستند که به راحتی بتوان آنها را جدا کرد. یک بار اشتباهی شد و نیروگاه کارون چهار را با وجود اینکه در خاک خوزستان بود بدون اینکه مردم این استان متوجه باشند، طی یک عملیات پنهان به استان دیگر واگذار کردند و حالا می خواهند دوباره آن را تکرار کنند.
خادمی عنوان کرد: در گذشته مناطق ایذه و باغملک برخوردار بودند ولی اکنون محروم هستیم. در این شهرستان ها هیچ گونه سندی به مردم ندادند چون می گفتند پتانسیل کشاورزی و بهترین خاک را دارد و باید به آنها آب بدهیم و کشاورزی کنند. که هنوز این اتفاق نیفتاده است
عراقیها نتونستن خاک خوزستان رو ببرن ولی اصفهانیهاو تهرانیها خوب خاک برسرمان میریزند، آب و میبرند و ریزگردها را حواله میدهند 
عمق محرومیت و سختی مردم دو شهرستان ایذه و باغملک و روستاهای اطراف آنها با هیچ جمله و نوشته ای قابل انتقال نیست و در واقع باید از نزدیک دید و چشید تا درد سال های متمادی این مردم رنج کشیده درک گردد.
آیا می توانید تصور کنید که از سوز سرما پوست دست و صورتتان کبود گردد؟!
آیا می توانید تصور کنید که مادر طفلی بعد از زایمان در روستای صعب العبور، به دلیل نداشتن راه دسترسی و مراکز درمانی، جان به جان آفرین تسلیم کند؟!
آیا می توانید تصور کنید که سیزده زن و کودک در دریای بی تفاوتی ها غرق شوند؟!
آیا می توانید تصور کنید که مردمان این شهر و دیار هیچ کار تولیدی واقعی ندارند در حالی که از بهترین خاک و آب برخوردارند اما حق بهره مندی از آب سرزمین خود را ندارند؟!
آیا می توانید تصور کنید که جاده های مرگ این دو شهرستان، جان دادن چه عزیزانی را رقم زده اند؟!
آیا می توانید فقر و بیکاری موجود در این مکان ها را تصور کنید؟!
آری هرگز نخواهید توانست مگر اینکه وجدانی آگاه و بیدار داشته باشید.
مهندس خادمی، اگر چه ممکن است صدای داد خواهی شما را نشنوند اما بخاطر این بهترین مردم همچنان در صحنه باشید و وجدان آگاه خود را آلوده ی زر و سیم روزگار نکنید.