کارگران صابون سازی خرمشهر مشغول کار نیستند، مشغول اعتراض هستند، اعتراض به تعطیلی کارخانه ای که چهار سال است چرخ تولید آن نمی چرخد.

بیش از ۳۰۰ کارگر بیکار شده اند

شریفات از کارگران کارخانه صابون سازی خرمشهر می گوید: این کارخانه در گذشته بیش از ۳۰۰ کارگر داشته است.

وی می افزاید: قبل از تعطیلی این کارخانه کمتر از چهار سال به بازنشستگی ام مانده بود که با وضعیت تعطیلی آن متاسفانه وضعیت بازنشستگی ام نیز به حالت بلاتکلیفی ماند.

شریفات تصریح می کند: فقط من نیستم که وضعیت بیمه بازنشستگی ام در این واحد تولیدی بلاتکلیف شد، بلکه تعداد زیادی از همکاران ما نیز دچار چنین مشکلی شده اند.

علی عبدی دیگر کارگر بیکار شده این کارخانه به خبرنگار مهر می گوید: کارگران صابون سازی خرمشهر از جمله کارگرانی هستند که بعد از تعطیل شدن واحد تولیدی کارخانه اعتراضات و پیگیری های زیادی را انجام دادند، ولی متاسفانه صدای آنها به جایی نرسید، و مسئولین شهرستان تنها با وعده به آنها در این مدت امید می دادند.

وی می افزاید: در سال گذشته نوعی مواد شیمیایی در مخازن این کارخانه نگهداری می شد که این مخازن شروع به نشتی می کند.

عبدی تصریح می کند: این امر باعث شد مسئولین برای مهار این مواد و نرسیدن آن به رودخانه کارون وارد این کارخانه شوند، کارخانه ای که در این چهار سال به رغم مکاتبات و پیگیری های ما حتی حاضر به ملاقات با کارگران در کارخانه و بازدید و دیدار از آن نشده بودند.

هشدار نشت مواد را از قبل اعلام کرده بودیم

رییس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان خرمشهر نیز در همین ارتباط می گوید: وقوع چنین حادثه زیست محیطی را در گذشته پیش بینی و اعلام کرده بودیم.

رضا جاوید عنوان می کند: در سال ۱۳۸۸ حجمی به میزان ۵ هزار و ۵۰۰ تن مواد از ضایعات شیمیایی هیدروکربنی وارد شرکت صابون سازی یاس خرمشهر شد.

وی می افزاید: این مواد بدون هیچ گونه مجوز زیست محیطی در مخازن غیراستاندارد نگهداری شد.

جاوید تصریح می کند: به تدریج مخازن شروع به خوردگی و به نشتی های ریز کرد که چون مواد قابل اشتعال بود و امکان جوشکاری روی مخازن نبود، آن را به صورت سنتی با چوب گذاشتن در درزها موقتا مهار می کردند.

جاوید می گوید: اما آخرین نشتی به این راحتی قابل مهار شدن نبود و حاصل آن روانه شدن ۲۰۰ هزار لیتر مواد سمی شیمیایی به سمت کارون بود، موادی که اگر پایشان به بزرگترین رودخانه خاورمیانه باز می شد یک فاجعه زیست محیطی به بار می آورد.

رییس اداره محیط زیست در پایان می گوید: پس از این جریان جلسه ای فوق العاده با حضور مسئولین شهری و محیط زیست برگزار شد و در نهایت پیمانکار مخصوص به میدان آمد و مواد از رسیدن به رودخانه مهار و به مخازن دیگری منتقل شد که این مخازن نیز در آینده اگر مواد از کارخانه انتقال داده نشود مجددا نشت خواهد کرد.

هیچکس پیگیر مشکل ما نیست

رجب زاده دیگر کارگر بیکار شده این کارخانه می گوید: چهار سال است هیچ حقوق و مزایایی شامل ما کارگران نمی شود.

وی می افزاید: نیروهای این کارخانه در بدترین شرایط در حال سپری کردن زندگی خود و خانوادهایشان هستند.

این کارگر تصریح می کند: هیچکس پیگیر مشکل ما نیست و ای کاش همانگونه که مسئولین یک باره بیدار شدند و به فکر محیط زیست و وضعیت این مواد افتادند در این سال ها به فکر کارگران مظلوم این کارخانه نیز می افتادند.

سال ۱۳۸۷ در سیر خصوصی سازی ها کارخانه صابون سازی خرمشهر به یک سرمایه گذار مرکزنشین تهرانی رسید که قبل از واگذاری محصولات این کارخانه با شرکت های بزرگ داخلی رقابت می کرد، اوضاعی که البته کار را به اینجا کشانده است... حال پشت درهای این کارخانه کارگرانی ایستاده اند که برای چرخاندن چرخ های تولید و رو به راه شدن اوضاع معیشتشان لحظه شماری می کنند.