وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، حضورش در جمع کودکان در آبادان را روایت کرد و گفت: آیا نباید در توزیع امکانات کشور و در همه سال‌های پس از جنگ، چنان عمل می‌کردیم که امروز مردمان این خطه پر صلابت، آن‌گونه که شایسته‌شان است زندگی کنند و شرمنده آنها نباشیم؟!


قاضی‌زاده هاشمی در کانال تلگرامی خود نوشت: «برای چندمین‌بار پس از سال‌های جنگ به آبادان رفتم. توفیق شد ساعتی را در خیریه امام علی (ع) و در دنیای ساده و بی‌آلایش کودکانی سپری کنم که دست تقدیر آنها را نعمت پدر یا مادر محروم کرده بود. معصومیتی عمیق در نگاهشان هویدا بود. برای ما و همه کسانی که روزهای جنگ را در این خطه به خوبی به خاطر دارند، دیدن صحنه‌هایی این‌چنین و باقی‌ماندن رنج مردمان این خطه دردی دوچندان است.

سال‌ها از پی هم آمده و رفته‌اند و متاسفانه، همچنان محرومیت و برخی آثار جنگ بر تارک آبادان موج می‌زند. در این میان دیدن کودکان معصومی که برخی‌شان را نیز بیماری رنجورتر کرده، دل هر پدر و مادری را به درد می‌آورد. آنها که هم یادگاران حماسه‌اند و هم صاحب بزرگترین منابع ثروت کشور؛ اما ...

نورآوران به آبادان آمد؛ خیرین هم دست به کار شدند و برنامه‌ها پیش رفت. لیکن، آیا نباید در توزیع امکانات کشور و در همه سال‌های پس از جنگ، چنان عمل می‌کردیم که امروز مردمان این خطه پر صلابت، آن‌گونه که شایسته‌شان است زندگی کنند و شرمنده آنها نباشیم؟!

لحظاتی که با کودکان دوست‌داشتنی خیریه امام علی (ع) بودم، به آنها گفتم: پدر من هم در دو سالگی پدرش را از دست داد و مادرم از شش سالگی از نعمت پدر و مادر محروم بود. هر دو با یتیمی بزرگ شدند، اما توانسته بودند روی پاهای خودشان بایستند و موفق و سربلند زندگی کنند.

سختی‌ها، روح انسان را بزرگ می‌کند و صیقل می‌دهد. مرور زندگی بسیاری از بزرگان گواه همین مدعاست. این بزرگی، از اکنون در کلام و رفتار کودکان معصوم خیریه آشکار بود؛ آنقدر که گویی بزرگان فردا را ملاقات می‌کنی.

امید که روزی با تأسی از روش و منش مولای متقیان امیرالمومنین(ع) چنان عمل کنیم که تمامی کودکان این سرزمین در آسایش و شادمانی پرچمدار افتخار و عزتمندی کشور باشند.»