خوزنیوز: دکتر فروغ ریاحی، فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان گفت: رشد و نمو کودک تحت تاثیر عوامل متعددی است و بازی یکی از این عوامل می باشد که در صورتی که به درستی و به جا استفاده شود تاثیرات مثبتی در رشد کودک ایجاد می کند.

ریاحی ضمن بیان اینکه بازی در ارتقاء رشد حرکتی، هیجانی و اخلاقی تاثیر گذار است، بیان نمود: حوزه های رشدی مختلفی در کودک در طی زمان ارتقاء پیدا می کنند و بازی می تواند درارتقاء همزمان همه حوزه های رشدی کمک بسزایی داشته باشد.

فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان ادامه داد: وقتی صحبت از بازی به میان می آید گاهی تنها اسباب بازی و یا وسیله بازی مد نظر گرفته می شود، غافل از اینکه اسباب و وسیله های بازی جزئی از بازی هستند ولی کل بازی را شامل نمی شوند.

 وی افزود: اکثر بازیهایی که برای انسان لذتبخش هستند نیازی به وسیله ندارند مثل قایم باشک و دزد و پلیس و برخی از بازیها نیز فقط وسایل موجود در طبیعت را نیاز دارند مثل گل بازی، آب بازی و بازی با سنگ.

ریاحی گفت: بازی‌هایی که فقط در آنها افراد و یا وسایل موجود در طبیعت ابزارهای اصلی هستند، نقش پررنگ تری در رشد و نمو کودک ایفا می کنند.

فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان اظهار نمود: بازی با گل در کاهش اضطراب، افسردگی و پرخاشگری و افزایش اعتماد به نفس، نقش بسزایی دارد وحتی در جلسات روان درمانی از بازی با گل استفاده می شود.

وی با اشاره به اینکه لزوما" خرید لوازم اسباب بازی به معنای بازی فرزندان نیست گفت: در بسیاری از موارد مشاهده می شود که کودک تعداد زیادی عروسک و یا ماشین دارد اما با هیچ یک از آن‌ها بازی نمی کند و تمایل دارد که در خانه در کنار ما باشد در حالی که والدین انتظار دارند که کودک ساعت‌ها در گوشه ای بنشیند و با اسباب بازی هایش بازی کند.

ریاحی ادامه داد: کودکان نوپا حدود  20 تا 30 دقیقه با اسباب بازی‌هایشان بازی می کنند و بعد بر اساس نیاز روابط انسانی، آنها به دنبال مادر کشیده می شوند.

وی افزود: کودکان سنین پیش دبستانی و دبستان حدود یک ساعت تنها بازی می کنند اما بعد از آن با بی حوصلگی به سمت مادر کشیده می شوند. این نشان سلامت کودکان است که نیاز به روابط انسانی را از ابتدا تجربه می کنند.

ریاحی در خصوص امنیت کودکان در بازی بیان کرد: به ویژه در بازی‌هایی که دارای پرش هستند باید به نکات فیزیکی توجه شود، که سر کودک دچار آسیب نشود و یا اجسام نوک تیز در محیط نباشد؛ اگر کودک گل، خاک و یا وسایل بازی را در دهان میگذارد، بهتر است از آن وسایل استفاده نشود و در کل بسته به نوع بازی محیط امنی را برای کودک مهیا کنیم.

فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان به مهیا ساختن محیط امن هیجانی اشاره داشت و افزود: کودکان در بازی هیجان زده می شوند، فریاد می زنند و دوست دارد بدوند؛ می بینیم که مادر به اشتباه در حین بازی کودک را مورد تنبیه قرار می دهد، آن را توبیخ می کند و از او می خواهد که داد و بیداد نکند، که این روند را می توان با آماده سازی محیط امن مورد توجه قرار داد.

ریاحی گفت: در بازی با کودک باید با توجه به شرایط زندگی، سن و درک کودک قوانین بازی را تعریف کنیم.

وی افزود: اگر قانونی در بازی با کودکان بالای سه سال وضع نمودیم باید آن قوانین را رعایت کنیم به این صورت به کودک آموزش میدهیم که با قوانین بتواند رفتار کند از جمله قوانینی مثل مشخص کردن محوطه بازی.

فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان اظهار نمود: کودکان بزرگتر نیز باید بیاموزند که چگونه با کودکان کوچکتر رفتار کنند؛ به عنوان مثال وقتی کودک 10 ساله با کودک 4 ساله بازی می کند معمولا نقش کودک بزرگتر نقش حمایتی می شود و حتی خیلی از زمانها از حق خود بخاطر احساس مسئولیت پذیری که دارد می گذرد.

ریاحی گفت: وقتی دو کودک هم سن باشند نقش همبازی پایاپای را ایفا می کنند و نوعی دیگر از روابط انسانی را تجربه می کنند که در نهایت این تجربه ها برای کودک ما خیلی مفید می باشند.

وی در پایان خاطر نشان کرد: داشتن اوقات بازی با فرزندانمان علاوه بر اینکه اوقات خوشی را برای فرزندان ایجاد میکند برای والدین نیز لذت بخش است و والدین نیز باید توجه کنند که تنها نقش والد را بازی نکنند و بیشتر نقش هم بازی را داشته باشند.