امیر بیدختی در الف نوشت:

یکی از آداب و رسوم پسندیده ای که در میان مسلمانان وجود دارد و در ماه رمضان رواج بیشتری پیدا می کند، رسیدگی به مردم گرفتار و به خصوص آزاد کردن زندانیان و ... است.

در یکی از قسمت های ماه عسل، برنامه ی ویژه ی افطار شبکه ی سوم، پدر و مادری که فرزند بیست و دوساله شان به قتل رسیده بود، دعوت شده بودند. مادر مقتول از هدیه ی فرزندش برای روز مادر دو روز قبل از حادثه می گفت و پدر در شوک ناشی از این حادثه یارای سخن گفتن نداشت؛ هر چند 5 سال از حادثه گذشته بود.  فرزندی که به تازگی سربازی خود را تمام کرده و قرار است به زودی در شرکت ایران خودرو به کار مشغول شود، هنوز کارت پایان خدمت خود را نگرفته که در یک نزاع به قتل می رسد.

در بخشی از گفت و گو مادر بدون هماهنگی قبلی با مجری، نحوه ی قتل را توضیح می دهد: شش ضربه چاقو. و می گوید که این قتل عمد بوده است. پدر و مادر قاتل را بخشیده اند. مادر دائما می گوید که برای امام حسین و حضرت علی اصغر بخشیده ام.

خب تا این جای کار موضوع چندان قابل توجهی وجود ندارد. این دست برنامه ها چندی است مد شده است. اما در مقابل چشمانی که از حدقه بیرون زده شده است، از قاتل با لفظ «میثم جان» دعوت می شود از روی فرش و با عزت به روی سن بیاید و در مقابل چشمان میلیون ها نفر روزه دار بایستد.

جا دارد از مسئولین شبکه ی سوم و تهیه کنندگان برنامه سوال شود که چه کسی جوابگوی قباحت ریخته ی شده ی قتل در تلویزیون ایران است؟ آیا شایسته است کسی که جوانی را با شش ضربه ی چاقو به عمد به قتل رسانده است را با افتخار و نورپردازی مانند قهرمانان ملی روی صحنه بیاوریم تا با مردم سخن گوید؟ مگر چه مروارید گرانبهایی قرار است با مردم در میان نهاده شود؟

مادر مقتول، یارای دیدن چهره ی او را ندارد. مجری که حس نیکوکاری اش گل کرده است، از او می خواهد صورتش را برنگرداند: «شما دیگه معامله کردید». مادر می گوید که با قاتل معامله ای نکرده و تنها به خاطر خدا و امام حسین بخشیده است. مادر عادت دارد دائما قضیه را با کربلا و علی اصغر –علیه السلام- مقایسه کند.

شاید قتل سهوی را بشود مورد عفو قرار داد و حتی عفو کردن در این گونه موارد را در تلویزیون و رسانه ها تبلیغ کرد. اما مطمئنا عفو قاتلان عمد و تبلیغ آن به بیراهه می رود. نتیجه ای جز ترویج قتل به دنبال نخواهد داشت.

به عنوان نمونه نحوه ی اجرای طرح آزادی زندانیان غیر عمد در یکی از استان های شرقی کشور، منجر به افزایش آمار قتل عمد در آن منطقه شده است. (http://www.harfdar.ir/post/107)

حکم قصاص، یک حکم الهی است که برای اجرا گذاشته شده است. بیایید در دعوت به عفو اسراف نکنیم.

متاسفانه برنامه های تلویزیونی، گاها موفق نیستند حساسیت های برخی موضوعات ویژه را رعایت کنند و گاهی دیده می شود با قبح زدایی از برخی مسائل دنبال آفرینش جذابیت و هستند؛ بدون این که نسبت به عواقب و آثار سوء این کار پروایی داشته باشند.