آيين بزرگداشت عبدالرزاق حیاتی، شاعر، مترجم و استاد بازنشسته گروه زبان و ادبیات انگلیسی دانشكده ادبيات و علوم انساني دانشگاه شهید چمران اهواز، امروز (دوشنبه 17 آذر 93) در تالار قيصر امين‌پور اين دانشکده برگزار شد.

در ابتداي اين برنامه دكتر محمدرضا علم، معاون دانشجويي دانشگاه شهيد چمران اهواز، متن پيام دکتر محمد رعایایی اردکانی، سرپرست دانشگاه شهید‌‌چمران اهواز، را براي اين برنامه به اين شرح خواند:‌

«برگزاری نشست نکوداشت و بزرگ‌داشت خدمات آموزشی و اجرایی هریک از اعضای هیات علمی بازنشسته آن هم در شصتمین سالگرد تاسیس دانشگاه اقدامی لازم و پسندیده در جهت پاس‌داشت از مقام علمی و اخلاقی آنان است و از این‌رو در خور تقدیر و سپاس فراوان است.

استاد عبدالرزاق حیاتی به ‌مانند دیگر اعضای هیات علمی دوره خود لحظات پرفراز‌ و‌ نشیب و پر‌حادثه‌ای را پشت‌سر گذاشته ‌است که حوادث پیش و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، انقلاب فرهنگی و جنگ تحمیلی از جمله آن است. به ‌راستی دورانی که نسل استاد عبدالرزاق حیاتی در دانشگاه به ‌سر بردند از مهم‌ترین لحظات تاریخ 60 ساله دانشگاه به‌ شمار می‌آید.

آن نسل با وجود همه حوادث پرتنش به‌ مثابه لنگر و وزنه ثبات و تعادل توانستند دانشگاه شهید چمران اهواز را به سلامت و سربلند و پر‌افتخار به ‌دست نسلی برسانند که امروز در لباس استادی در حال خدمت است.

حضور تمام وقت در دفتر کار، راهنمایی دانشجویان در حد یک پدر، پشت ‌کار در انجام وظایف اجرایی و همراهی با مدیران وقت دانشگاه در آن دوران پرتنش و مهم‌تر از همه داشتن اخلاق مهربان و عطوفت قلبی از ویژگی‌های استاد عبدالرزاق حیاتی است که زبان‌زد دانشجویان شده ‌‌بود.

این ‌جانب ضمن آرزوی تندرستی و سلامت برای این همکار فرهیخته از کلیه افرادی که با برگزاری این نشست راه جدیدی را در تکریم از استادان بازنشسته پیش رویمان قرار دادند سپاس‌گزاری می‌کنم.»

سپس دکتر نصرالله امامی، استاد زبان و ادبيات فارسی و عضو هیات علمی دانشگاه شهید چمران اظهار كرد: برای استاد دانشگاه مفهوم بازنشستگی چندان قابل قبول نیست و مصداقی پذیرفتنی محسوب نمی‌شود. استاد دانشگاه بازنشستگی ندارد و همیشه ارتباط علمی و معنوی‌اش با دانشجو و دانشگاه برقرار است.

او يادآوری كرد: سابقه آشنایی من با استاد حیاتی به حدود 40 سال پیش بازمی‌گردد. در زمان شروع به کار من استاد حیاتی به عنوان استادی با سابقه و معلمی آشنا به فنون و فرآیند کار بود.

امامي با بيان اين كه استاد حیاتی انسانی با هویت معلمی است و بسیار مشفق و مهربان است تصريح كرد: پیوند میان جایگاه معلمی ایشان و شخصیت پدری او چنان با هم آمیخته بود که به جرات می‌گویم دانشجویان در وجود ایشان سیمای پدر خود را احساس می‌کردند.

او با اشاره به ويژگي‌هاي شخصيتي و كاري استاد حياتي گفت: استاد حیاتی انسانی با صفای باطنی، قابل ستایش و عاطفی و گریزان از حرف و داراي خصلت مدیریت آموزشی و منظم در کار تدریس و معلمی است. استاد حیاتی قدرت و توان بسیاری در عبور از بحران‌ها داشت؛ بحران‌هایی که در برهه‌ها و دوره‌های خاصی بر فضای دانشگاه حاکم بود.

اين استاد دانشگاه خاطرنشان كرد: در دوران پس از انقلاب فرهنگی شرایط به گونه‌ای بود که می‌بایست رشته‌های دانشگاهی بازسازی شوند و این کار آسانی نبود و وظیفه دشواری بود که بر عهده مدیران گروه‌ها بود.

وی با اشاره به سختی‌ها و مصائب دوران دفاع مقدس گفت: پیکره زخمی دانشکده پيشين ادبیات با دیوارهایی که آثار ترکش در آن وجود دارد گواه این موضوع است كه در آن دوران با همه هراس و اضطرابی که بر دانشکده ادبیات حاکم بود کلاس‌های درس تعطيل نمی‌شد و دقیقا در آن زمان چهره آرام و متین استادان ارزنده‌ای همچون استاد حیاتی به همکاران و دانشجویان روحیه می‌داد.

امامی با بيان اين كه استاد حیاتی با موفقیت از بحران‌ها عبور کرد گفت: روابط انسانی همیشه توأم با بحران است. استاد حياتي وقتي به بحران‌های تعامل بین مدیران آموزشی و استادان، تعامل بين هیات علمی، تعامل بین دانشجو و استاد رسیدند با قدرت مديريتي در لحظه‌های بسیار سخت این بحران‌ها را پشت سر گذاشتند.

او اظهار داشت: اینک بعد از گذشت 10 سال از بازنشستگی این استاد ما او را در کنار خودمان داریم تا پاس بداریم همه زحماتی را که متحمل شدند و امیدوارم ایشان پاینده، پایا، شاد و پرتوان باشند.

عضو هيات علمي دانشگاه چمران همچنين گفت: به استادان جوان توصيه مي‌كنم قدر پيشكسوتان و كساني كه دست آن‌ها را گرفته‌اند و به اين جايگاه رساندند را بدانند و از زمره كساني نباشند كه دير آمده‌اند و زود مي‌خواهند بروند و فكر نكنند كه حضور اين پيشكسوتان جاي آن‌ها را تنگ كرده است.

او ادامه داد: من استدعا دارم كه جايگاه و وجاهت علمي همكاران قديمي را پاس بداريد تا شاهد بي‌اخلاقي كه موجب آزرده خاطر شدن استادان قديمي می‌شود نباشيم.

همچنين دكتر عباس امام، عضو هيات علمي دانشكده ادبيات و علوم انساني شهيد چمران اهواز، گفت: در 10 ـ 12سال گذشته افتخار اين را داشته‌ام كه چهار بار به مناسبت‌هايي در مورد ارزش كار دكتر صالح حسيني سخنراني كنم؛ معرفي افراد پرتلاش و در عين حال گمنام كه كارهاي خير گسترده و پرثمري كرده‌اند.

وي با اشاره به خدمات اجتماعي ،فرهنگي، هنري استاد عبدالرزاق حياتي توضيح داد: معرفي استاد حياتي هم در اين چارچوب قابل تفسير است و مساله صرفا رابطه شخصي نيست. حضور ما پاسداشت نزديك به 50 سال خدمات آموزشي ايشان در شهر، در اين استان و كلا در اين كشور است.

امام با بيان اين كه دكتر حياتي معلمي خودساخته است اظهار كرد: دكتر حياتي برخاسته از يك خانواده متوسط رو به پايين است. ايشان در محيطي روستائي رشد يافته است. شايد ريشه تواضع، فروتني و عدم فخرفروشي ايشان ريشه در همين پايگاه اجتماعي طبقاتي ‌دارد. اين خودساختگي هم براي ما و هم به ويژه براي دانشجويان درس‌آموز است.

اين استاد دانشگاه ادامه داد: براي اين دانشكده و گروه زبان انگليسي با حدود 50 سال سابقه آموزشي افتخاري است كه جناب استاد حياتي جز اولين يا دومين گروه از پذيرفته‌شدگان اين رشته در اين گروه بوده‌اند. همچنين ايشان پرسابقه‌ترين مدير گروه زبان و ادبيات انگليسي بوده‌اند.

امام با اشاره به شيوه كلاس‌داري، نظم و ترتيب، دقت نظر و تعهد كاري كم‌نظير استاد حياتي خاطرنشان كرد: استاد حياتي در مديريت گروه داراي حوصله، دلسوزي، حسن خلق و مردم‌داري مثال‌زدني بود و پس از انقلاب تطبيق واحدهاي دانشجويان را به درستي انجام داد.

وي اضافه كرد: راه‌اندازي دوره كارشناسي ارشد آموزش زبان انگليسي كه جز اولين دوره‌هاي راه‌اندازي شده دوره ارشد در دانشگاه بود با زحمات استاد حياتي ميسر شد. همچنين پيشگامي در تهيه و تدوين مطالب درسي متناسب مختصات فرهنگي جامعه از ديگر دستاوردهاي ايشان بود.

عضو هيات علمي دانشگاه شهيد چمران اهواز پويايي فرهنگي پس از بازنشستگي به ويژه در زمينه ترجمه از انگليسي به فارسي و عربي به فارسي و نيز سرودن شعر به فارسي با درون مايه‌هاي مذهبي را از ديگر فعاليت هاي دكتر حياتي بر شمرد.

در ادامه اين نشست استاد عبد‌الرزاق حياتي هم گفت: سال 47 كه من به دانشگاه آمدم گروهي شامل دكتر بيگدلي و ملكي و... فعاليت مي‌كردند. در آن زمان مخالفت‌ها و گرفتاري‌ها زياد بود اما با اين همه اوصاف توانستيم كاري را انجام دهيم كه هنوز هم آثار آن مشخص است و این بسیار خوشحال کننده است.

وی بیان کرد: یادمان باشد اگر شما این جا هستید به خاطر کار کسانی است که در گذشته انجام دادند و حواس‌مان باشد وقتی کسی رفت فراموشش نکنیم و نگوییم خدا بیامرزدش!

حياتي ادامه داد: به همدیگر احترام بگذاریم و کار هم را ارج نهیم. در دوران دفاع مقدس ما زحمات بسیاری کشیدیم و اتفاقات و سختی بسیار نیز وجود داشت.

وی در پایان روز دانشجو را به همه استادان و دانشجویان تبریک گفت.

در پایان این مراسم استاد عبدالرزاق حیاتی با اهدای لوح سپاس تجليل و تقدير شد.