آیین نكوداشت عكاسان دفاع مقدس شامگاه گذشته (هشتم مهر 93) در موزه هنرهای معاصر اهواز در ادامه اجرای برنامه‌های جشنواره فرهنگی ـ هنری نكوداشت دفاع مقدس دانشگاه شهید چمران اهواز برگزار شد.

این آیین پس از برگزاری كارگاه عكاسی توسط محسن راستانی،‌ عكاس خوزستانی دفاع مقدس، در تالار اجتماعات موزه هنرهای معاصر اهواز شروع شد.

ابتدا منوچهر جوكار، مدیر امور اجرایی دانشگاه شهید چمران و دبیر اجرایی جشنواره فرهنگی ـ هنری نكوداشت هفته دفاع مقدس، ضمن عرض خیرمقدم به حاضران و تسلیت شهادت امام محمدباقر (ع) گفت: جشنواره فرهنگی ـ هنری نكوداشت هفته دفاع مقدس كه به همت معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه شهید چمران اهواز و با حمایت چند ارگان دیگر برگزار می‌شود امروز وارد هفتمین روز خود شد و بخش‌های مختلفی از آن تا امروز اجرا شده است.

وی افزود: تاكنون چهار فیلم سینمایی و 13 فیلم مستند و داستانی پخش شدند و این برنامه تا 12 مهر ادامه خواهد داشت. همچنین دو نمایشگاه عكس كه به مدت هفت روز است برپا هستند تا 12 مهر در معرض دید علاقه‌مندان قرار دارد.

او ادامه داد: برنامه‌های دیگری نظیر "شب منور" ویژه خاطره‌نگاران دفاع مقدس و "شب زیتون" ویژه مقاومت مردم فلسطین برگزار شدند و این برنامه‌ها تا 12 مهر ادامه خواهند داشت. 2 نمایش خیابانی هم 10 و 12 مهر 93 اجرا خواهند شد كه تمام این برنامه‌ها با موضوع دفاع مقدس‌اند.

جوكار اظهار كرد: برنامه‌ای جهت نكوداشت شهیدعلی هاشمی شامگاه 12 مهر برگزار خواهد شد. برنامه امشب هم نكوداشت زحمات سه نفر از عكاسان دفاع مقدس است. آقای كیانوش عیاری هم در جمع ما هستند تا از مهرزاد ارشدی، جاسم غضبان‌پور و محسن راستانی كه تمام این هنرمندان خوزستانی هستند تقدیر كنیم.

سپس محسن راستانی، عكاس دفاع مقدس، بیان كرد:‌ خوشحالم كه بار دیگر به سرزمین مادریم پناه آورده‌ام. وقتی می‌خواهیم به این اصالت فكر كنیم به وطن و سرزمین مادری فكر می‌كنیم. داستان عكاسی من از همین سرزمین آغاز شد و مانند هر جوانی به لحاظ عرق ملی می‌خواستم كمك كنم كه رو به عكاسی آوردم و تنها چیزی كه در خاطرم بود همان عكس‌های داوران كودكی است و چیزی كه تكرار می‌شد این بود كه تكان نخور، لبخند بزن و از این قبیل كلمات بود.

وی افزود: به این فكر می‌كردم كه این عكس‌ها قشنگ‌تر شوند و وقتی دیدم این تصاویر در دست پدرها و مادرها بوسه می‌خورند و خیلی‌ها جسد را رها می‌كردند و به عكس‌ها بوسه می‌زدند متوجه شدم كه چه كار بزرگی كردم و آخرین لبخند دنیای شهیدان را در عكس‌ها ثبت كردم. آنها در عكس‌ها با آرامش و رضایت لبخند می‌زدند و به ما یاد‌ دادند كه در عكس‌ها بخندید.

او ادامه داد:‌ خوشحالم كه موضوع عكاسی برای ما سیب و گل و پروانه نبود بلكه برای ما عكاسی از كسی بود كه در فاصله نزدیك تكه‌تكه می‌شد. من به گرفتن این عكس‌ها در خرمشهر معروف شدم و وقتی كسی به من می‌گفت عكس فلانی را داری تمام تنم می‌لرزید.

این عكاس دفاع مقدس خاطرنشان كرد:‌ ما راجع به حسین فهمیده اطلاعات كمی داشتیم. فقط یك جمله‌ای داشت كه جنگ را دگرگون كرد اما در خصوص بهنام محمدی من كلی اسناد داشتم و فیلم و عكس گرفتم. من یادم هست صحنه‌ای را از بهنام در فیلمی تهیه كردم كه یك هفته قبل از آزادی خرمشهر از تلویزیون پخش شد و من نویدی دادم كه ما این شهر را پس می‌گیریم.

وی بیان كرد: یادم هست حسین حقیقی از سینماگران كه آن زمان مسؤول تلویزیون ایران در جنگ بود این فیلم را دید اما هنوز تصویر و صدای آن تطبیق داده نشده و تدوین نشده بود و نمی‌شد آن را پخش كرد اما او گفت این فیلم باید پخش شود. این فیلم تكه‌تكه بود و پر از تكان و برفك. من حس كردم این فیلم متعلق به میلیون‌ها سال آینده است و مال امروز نیست. جنس این برفك‌ها جوری بود كه توهم عجیبی داشت.

راستانی اظهار كرد: ‌امروز یك تاثر در این تجلیل‌ها و تكریم‌ها كه اتفاق می‌افتد. در این روزهای سال دل ما بیشتر می‌گیرد اما نه به خاطر رفقا و سنگرها و جبهه. آن زمان همه چیز حرمت داشت اما امروز به این فكر می‌كنم كه چرا این ارزش‌ها با نسل امروز رابطه برقرار نمی‌كنند. این ایثار و این جنگ عظیم، این همه آدم و جوان. ما از جوانی گذشتیم اما چرا امروز در محاصره تكریم‌ها و تجلیل‌ها مانده است و نتوانسته برای ما ایجاد فضای اجتماعی درست، رفاه و نشاط كند و الگوی اخلاقی را بیان كند.

راستانی گفت: من تاسف می‌خورم و حس می‌كنم این ظلم بزرگی به دفاع مقدس، مدافعان و معتقدان به دفاع است و اگر كسی این‌ها را هشدار ندهد ما این ارزش‌ها را از دست خواهیم داد. وقتی داستان جنگ را می‌بینیم و می‌بینیم كه چه اتفاقی برای همه افتاد متوجه می‌شویم كه چه ظلم بزرگی شده است. نسل ما از این ارزش‌ها استفاده نكرده است. تصور می‌كنم رسانه‌ها و مسؤولان نظام این روزها با این تجلیل‌ها حجاب سنگینی كشیده است بر همه این ارزش‌ها. ما انتظار داشتیم این ارزش‌ها به ما آزادی نشاط و انرژی بیشتری بدهد.

وی با بیان این كه تصور می‌كنم كه ارزش‌های دفاع مقدس را باید از محاصره و مصادره یك عده خارج كرد افزود: این اسناد باید توسط نخبگان علمی ما تحت عنوان اسناد اجتماعی معاصر ایران شناسایی شوند. بابت این مدیا جان‌ها و فرصت‌ها رفت. باید با انعطاف بیشتری تعریف شود و باید این روزها ظرفیت‌مان بیشتر شود. برای پاسخ‌گویی به سوال‌ها قرار نیست ما فقط از افتخارات‌مان صحبت كنیم. افتخارات این نیست كه من اشك شما را در بیاورم و بگویم چه روزهایی بود. این بیشتر شبیه روضه‌خوانی است. بعد از این روضه‌خوانی چه اتفاقی در زندگی‌مان افتاد؟ واقعیت این است كه این ارزش‌ها در فضای تجلیل‌ها و تكریم‌ها دارد از دست می‌رود.

این عكاس دفاع مقدس اظهار كرد: ‌ما مخاطبان ارزش‌های دفاع مقدس نیستیم چراكه ما عادت كرده‌ایم به آن چیزی كه برای ما آشنا است. این دگرگونی باید اتفاق بیفتد. این ارزش‌ها باید دست نخبگان ما بیفتد. ما باید برای این تكریم كنیم كه نتایجی داشته باشد. باید برای دانشگاهیان و نخبگان علمی ما فرصتی به وجود بیاید تا با این ارزش‌ها آشنا شوند. این ارزش‌ها می‌تواند یك رشته تحصیلی باشد.

راستانی با اشاره به این كه عكاس جنگ بزرگترین سرمایه جنگ ایران است بیان كرد: بابت این سرمایه جان می‌رود. باید ظرفیت خود را بالا ببریم. به خصوص به رسانه‌ها اجازه دهیم سوال كنند كه این جنگ چه عایداتی و چه خساراتی داشت. امروز سرداران ما نباید فقط از افتخارات‌شان بگویند بلكه باید این جسارت را داشته باشند كه از اشتباهات هم حرف بزنند. با شعار و با حس و گریه گرفتن از مردم نمی‌توان ارزش‌ها را بیان كرد.

سپس جاسم غضبان‌پور، دیگر عكاس دفاع مقدس، گفت: ما هیچ وقت به فكر این تكریم‌ها نبودیم نه آن زمان كه عكس می‌گرفتیم در جنگ و نه الان. من همیشه می‌گویم برد برای آنهایی است كه رفتند و نیستند و من جاسم غضبان‌پور یك بازنده‌ام كه ماندم.

مهرزاد ارشدی، دیگر عكاس دفاع مقدس، نیز پس از پخش مستندی درباره او و آثارش در دفاع مقدس اظهار كرد: در انقلاب تنها كسی بودم كه در درگیری‌های انقلاب عكاسی كردم و بعد از آن درگیر كارهای فرهنگی بودم تا در محاصره آبادان ارتش عراق در چهلمین روز جنگ سنگین‌ترین شكست خودش را توسط مردم آبادان متحمل شد. دوباره حس در درونم حركت كرد و احساس كردم باید در آینده حرفی برای گفتن داشته باشیم و تا پایان جنگ عكاسی كردم.

وی افزود: تا پایان جنگ در آبادان بودم و عكاسی می‌كردم. در فضای زندگی مردم و فضای زندگی زیر آتش قطعا یكی از جذاب‌ترین لحظات زندگی در آن زمان بود. جنگ چهره زشت و زیبا دارد. چهره زشت همان تجاوز و كشتار است و چهره زیبا دفاع است. همان كه مردم از خانه، كاشانه‌، ناموس، میراث و همه چیزشان دفاع می‌كنند و ‌آن قدر زیبا است كه صحنه‌هایی را به یادگار می‌گذارد.

او ادامه داد: خوشحالم كه بعد از 30 سال در استان خودمان صدایمان كردند و گفتند حالت چه طور است. تمام بچه‌های استان كه در سطح ملی كار كردند دل شكسته‌اند چراكه تمام استان‌ها آن‌ها را دعوت می‌كنند اما در سرزمین خودمان غریب‌ایم. یك گسست بزرگ فرهنگی بعد از جنگ در استان ما ایجاد شد. به خاطر ندانم كاری‌ها، كوته فكری‌ها و كوچك بودن بعضی از دست‌اندكاران فرهنگی این گسست ایجاد شد.

این عكاس دفاع مقدس اظهار كرد: ‌امروز پیشكسوت و نیروی جوان ما یا با هم ارتباطی ندارند یا ارتباط بسیار كمی با هم دارند. در این فضای پیشكسوتی است كه تجارب منتقل می‌شود و تمام دانشی كه یك فرد دارد و دوست دارد به استان خودش عرضه كند. این گسست باعث شد نتوانیم این كار را بكنیم؛ هر چند انتقاداتی هم كردیم و بعضی‌ها تحمل‌مان ‌نكردند.

ارشدی ابراز امیدواری كرد: روزی استان ما از این خواب غفلت بیدار شود و سرمایه‌های بزرگی كه در كشور دارد را به استان متصل می‌كند. این تجاربی كه خوزستانی‌ها چه در سطح ملی و چه فراملی دارند می‌تواند استان ما را حداقل در بخش فرهنگی به سطح قابل قبولی برساند. مراسم امروز را به فال نیك می‌گیریم و امیدواریم روزی بیاییم خوزستان و ببینیم كه بچه‌ها قدرتمند، پیشكسوت و دارای دانش بالای هنری در استان هستند و دست بچه‌های جوان را می‌گیرند.

در پایان این مراسم با حضور خسرو نشان، كیانوش عیاری، منوچهر جوكار و حسن دادخواه از عكاسان دفاع مقدس حاضر شامل مهرزاد ارشدی، محسن راستانی، جسام غضبان‌پور، علی هویسی، برنا قاسمی، سیدمدیار شجاعی‌فر، امیر عبیداوی، امین نظری، میلاد اسماعیلی، زینب روستایی، مصطفی غلام‌نژاد و نازلی عباسی‌اهوازی قدردانی شد.